Arafta Açan Güneş ~{TAMAMLANDI }

Bölüm 18

Merhaba canlar♥️

Bölüm şarkısı: Şebnem Ferah = sil baştan
Evim dediği yerden 5 yıl uzak kalmıştı aslında ancak bu evde geçen son 7 günün bu kadar uzun olabileceği hiç gelmemişti aklına.Sonuna kadar benimle gidecek dediği sırlar bir bir gün yüzüne çıkmıştı hiç istemeden de olsa. Rahatlaması gerekirken daha büyük yüklerle sarsılmıştı omuzları.Evde en büyüğünden en küçüğüne herkes öğrenmişti yıllarca saklanan acıları.

Sorulacak sorulardan ve hesap soran bakışlardan kaçabildiği tek yerde o evdeki tek sığınağı olan odasına kapanmış her şeyi olmamış sayarcasına elindeki kitapta unutmaya çalışmıştı olanları. Yazar sanki acılarını anlatır gibiydi yazdığı satırlarda.

''Bende bir yara var derin,yara bandı bile görünce yaralanıyor.kimse yaklaşmaya bile cesaret edemiyor. O yara geçmeyecek biliyorum. geceleri uyutmayan şey geçmez ''

Satırları okumayı yeni bitirmişti ki kapı çaldı.

''Senem benim Meran seni yemeğe bekliyorlar''

Ses gelmeyince tekrar devam etti.

''Bize kızmış olabilirsin ama kendin için bir şeyler yemeli ve o odadan çıkmalısın artık.''

Senem alayla gülümsedi.Onca şey olmuşken tek derdi yemek yada gün ışığı olamazdı elbette.Hem dışarıya çıkıp kime neyi nasıl anlatacak kendini nasıl savunacaktı hele o gün abisine bağırıp kendini yerin dibine soktuktan sonra. Kızmamıştı hiçbirine hatta Nazlı'ya bile o sadece kendine kızıyordu. Kapı tekrar çalınca anladı ki yine kendi dünyasında kaybolmuştu.

'' Aç değilim.''

Meran duyduğu bitik sesle daha çok üzüldü çünkü kendisinin geleceği için bu kadar şey yapan insana hiç bir faydası dokunmadan arkasını dönüp aşağı indi ve merakla bekleyenlere umutsuzca başını salladı.Sofrada derin bir sessizlik hüküm sürerken Feyruz hanım kalkıp;

'' Rıdvan ağa kalk hele seninle konuşacaklarımız var Sare sende gel.''

Evin büyükleri olanlara çare bulmak için çalışma odasına geçerken masada kalan Cihan öfkeyle Nazlı'yı süzüyordu.

''Ne bakıyorsun öyle yiyecek gibi.''

'' Ben Siyabend abimle Senem ablamın yerinde olsam senin o uzun dilini kesip sana yedirdim ki bir daha işin olmayan konularda konuşamayasın.Yaptığından memnun musun?''

'' Herkes beni suçluyor ama Siyabend abim yaparken düşünmedi ben anlatınca mı suç oldu.Hem sen kimsin benim dilimi keseceksin sen benden önce öğrensen sanki bekleyecek miydin aptal.''

''Tamam yeter susun artık zaten ortalık karışık birde sizle uğraşmayalım .''

Yemek masasında bunlar konuşulurken çalışma odasında farklı bir hava hakimdi.

''Buyur Feyruz Xanım,herkes konuştu sen ne diyeceksin.Yoksa sende mi biliyordun anam gibi. Koca şehrin ağasıyım kendi evimde olan bitenden haberim yokmuş meğer.''

'' Doğru söyledin ben de bu yüzden bekledim ağadır dedim doğruyu bulur dedim senden ses çıkmadı. Bütün Ruha bizi konuşana kadar bekledim sen sustur istedim yapmadın madem sıra bizdedir.''

'' Senin Ruhayı susturacak doğrun neymiş söyle deduyalım Feyruz Hanım.''

'' Yapılacak şey malum hata etmişler temizlemek milletin ağzını kapatmak için evlensinler olsun bitsin zaten gönülleri de varmış birbirlerinde.''

''Ana etme eyleme gençlikte yapmışlar bir hata.''

Sare hanım da bu evliliği çok istiyordu lakin Senem'e bu evliliği dayatmak demek onu sonsuza dek kaybetmek demekti.