BENİM MASKEM ÇAMURDAN

4-İçimdeki Feveranlar

Max & Gnash- Lights Down Lov

Sting - Shape Of My Heart

🥀🐺
Keyifli Okumalar...

4- İçimdeki Feveranlar

Ben günahkardım. Ebedi olarak cehennemin kızgın lavları arasında yanmayı çoktan kabullenmiştim.

Ölümlü bedenim ve bir nefesten ibaret olan ruhum, fani dünyada azap çekmeye devam edecekti. Taki ölümlü bedenimden arınıp, cehenneme varana dek...

Şu anda olduğu gibi, ölümlü bedenim çoktan en derin azaplarını çekmeye başlamıştı. Karşımda görmeyi beklediğim en son kişi, beni yakan ve kalbime işkencelerle hezeyan eden adamın karşısında şaşkınlıkla dudaklarımdan dökülen kelimeler,"Şaka yapıyor olmalısın?" oldu.

Bana ölüm saçan gözleriyle bakmaya devam etti. Heybetli ve güçlü bedeniyle, sert çehresinde herhangi bir duyguya yer yoktu. Karşımda buzdan bir heykel vardı sanki, gözlerinde nefret ve intikam ateşinin yaktığı soğuk lavlar vardı. Kavradığım gerçekle kaşlarımın daha derinden çatılmasına ve yüzümün gerilmesine neden oldu."Sen ciddisin?" Bana üsten bakmaya devam ederken,"Sana zarar verme fırsatını kaçırır mıyım? Elime bu kozu sen verdin Simirna, şimdi eğitimlere başlayalım." Pars karşımda tehlikelinin filizlendiği irisleriyle bakmaya devam ediyordu.

Eğitimden ziyade işkencelerine başlayacaktı.

Beynim bir kaç dakika için işlevini yitirmişti. Bunu nasıl göz ardı ederdim. Bana zarar verebileceği en güzel ortamı kendi ellerimle ona altın tepside sunmuştum. Keskin ve kıvrak zekasını nasıl görmezden gelebilmiştim. Bu tamamiyle benim hatamdı.

Seri bir şekilde bedenimi doğrultum. Karşısında güçlü ve dimdik duruyordum. Ama kalbim bu adamın karşısında sessizce feveran ediyordu. Zavallı kalbim çoktan yenilgiyi kabul etmişti.

Düne nazaran daha sakindik olsa ve olsamda bunun şimdilik olduğunu ikimizde biliyorduk. Bileğimdeki lastik tokayala, asi saçlarımı hızla toparladım. Ellerim iki yanıma düştüğünde derin bir nefes alıp verdim. Tüm süreç boyunca stabil bakışlarımı gözlerinden ayırmamıştım. Tıpkı buz mavisi gözlerinin benden ayırmadığı gibi...

Beni baştan ayağa küçümseyerek ağır ağır süzdüğünde beni kışkırtmak için yaptığını biliyordum. Yine de kalbimin teklememesi ve atağa geçmemesi için kontrolümü elden bırakmadım. Kinayeli sesiyle, "Çabuk toparlanmışsın?" O an kalbim derinlerden sessizce kanarken, dilimden zehir döküldü. "Beni sizin gibi zavallılarla nasıl kıyaslarsın Pars, benim gücümün sınırları yok. Bunu şimdiye kadar idrak etmen gerekiyordu. Zekandan şüphe etmeye başlıyorum."

Duygusuz gözlerimle bakmayı sürdürdüm. Buz mavisi gözlerini kıstığında, "Güç uğruna ailemizi vahşice katletmediğimiz için mi? Yoksa 8 yaşındaki çocuğu gücü için parçalayıp öldürmediğimiz için mi?" yanak içlerimi dişlerimle ezdiğimde ruhumdan bir çığlık koptu o an. Beynimin loplarında yankılandı. İçimde; içten içe yanarken, karşısında buzdan duvar gibiydim.

Ve biz kanattığımız yerden kanıyorduk...

Tepkisizliğim üzerine gözlerinde ki öfkeyle ani bir atakla kolumdan tutup beni duvara fırlattığında hızla duvara çarpmamla tüm bedenim ani ve şiddetli acıyla kasılmıştı. Dişlerim birbirine kenetlenirken inlememek için kendimi kasmıştım.