Hırçınlığımı umursamadan beni göğsüne çekip, yukardan doğrulttuğu gözleriyle, "İstediğim sensin. Hep sendin. Ben senden başkasını hiç görmedim asla." Dedi.
"Öyle mi? Ben senin bir başkasına mühürlü olduğunu bile bile kalbimi her dağladığında sana ge...
🥀Cem Adrian & Şebnem Ferah -İnce Buz Üstünde Yürüyorum
🥀Jaymes Young - İnfinity
🥀🐺 Keyifli Okumalar...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
54- Kuvart'ı Mesken Tutanlar; Karanlık Ruhların İntikamı
Kuvart düşmanlarını seçilen o güne kadar derinliklerinde saklamaya devam ederken, zaman o günün yaklaştığını haykırırcasına dört bir yana estirdiği rüzgarla çanlara vuruyordu. Çıkan her uğultu sert kayalıklara çarparak şiddetle yok olurken, her bir uğultu kendini feda ederek savaş çığlıklarını kayalıklara sertçe vurmaya devam etti. Taki koruyucu kanlı gözlerini loş karanlık içinde açana kadar.
Yumuşak olmaktan ziyade oldukça konforlu bir yatakta uyuduğumu idrak ederek kanlı gözlerimi usulca araladım. Gözlerim kısa süre içerisinde bulunduğum ortamda hafızamı hızla yoklarken, kaşlarımı usulca çattım. Duyduğum hırıltılı seslerle gözlerimi loş ışığın hakim olduğu oda içerinde sesin geldiği yönü bulmak için kıstığımda, irkilerek hızla doğruldum. Uzun saçlarım beni takip ederken, fark ettiğim ayrıntılarla kalbim kasılmıştı. Ama burası Pars'ın odasıydı? Neler olmuştu? Ayana? Tanrım Ayana'nın bana ihtiyacı vardı. Onu kurtarmam gerekiyordu. Hemde hemen. Koridordan yükselen hırlama sesleriyle Smilodon minik bedeniyle hevesle koşarak oda içerisinde kendini belli etti. Onu gri tüyleriyle Kül takip ederken Simi koyu parkelere değen çarşafla yatağa tırmanmaya başladı. İlaç, ah kahretsin. O iyi görünüyordu ama Simi'yi kim buraya getirmişti? Kül burnuyla Simi'nin tırmanmasına yardım ettikten sonra başını dikleştirip bana dişlerini göstererek hırladı. Ona ,yüzümü ekşiyerek baktığımda Simi kucağıma gelip bana sırnaşmaya başlamıştı bile, ellerimle bacaklarının altından kavrayıp onu göğsüme çektim. İyileşmiş ve hayli afacan görünüyordu. "Sen nasıl buraya geldin bilmiyorum ama bir daha hasta olmasan iyi edersin ufaklık." onu severek azarladım. Şükürler olsun ki o gayet iyiydi.
