Hırçınlığımı umursamadan beni göğsüne çekip, yukardan doğrulttuğu gözleriyle, "İstediğim sensin. Hep sendin. Ben senden başkasını hiç görmedim asla." Dedi.
"Öyle mi? Ben senin bir başkasına mühürlü olduğunu bile bile kalbimi her dağladığında sana ge...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
23-Paramparça
Gözlerimde kan vardı. Şimdiyse o kanı gözlerime bulayanlardan, intikam alma zamanıydı.
Bir bir alıyordum ellerinde ne varsa, intikamın buruk zevkini damarlarımda akan kanda, arsızca hissediyordum. Ama kalbimde yanan ateşi söndürmeye yetmiyordu. Sönmüyordu.
Her hamlemi sindirerek bir öncekinden daha büyük ve zalimce yapıyordum. Lanetlendiğim gün, benden çalınan ruhum için bedel ödettiriyordum. Bu yüzden Kandemir'in öfkeli gözlerine keyifle baktıkça isteğimi yerine getireceğini biliyordum. Zira başka seçeneğide yoktu. Mecburdu, Kamber Kuvart'ın ileri gelen koruyucu alfalarından biri olacaktı ve benim niyetim Kamber'i güvence altına almaktı. Öleceğimi biliyordum, fakat gözüm arkada kalmayacaktı. Babamın ustalıkla yetiştirdiği onurlu bir adama Kuvart'ı teslim edecektim. Kamber bu planımdan haberdar olsada derinden planlarımı uyguluyordum. Onun ve Kuvart'ın geleceği için yapacaktım. Bu yüzden mahkûmları ait oldukları Soğuk Zindanlara teslim etmem için Kandemir isteğimi yerine getirmeye mecbur bırakmıştım.
Kamber benimle iletişime geçmezken hâlâ öfkeli olduğunu biliyordum ama o bana kıyamazdı. Vural Kandemir gibi Kamber'de isteğime boyun eğecek Kuvart'ın koruyucularından olacaktı. Ona reddetme şansı tanımamıştım. Yaptığım iyilik dâhi zalimceydi.
Yüzümdeki kibirli gülümseme varla yok arasında cereyan ederken. Salondaki asiller ve yaşlı heyeti Kandemir'in düz çizgi hâlindeki dudaklarından dökülecek kelimeleri merakla bekliyorlardı. Lakin ben cevabımı gözlerindeki derin nefret, kin ve çaresizlikten anlamıştım.
Başımı dikleştirirken, keyiften uzak nefretle güldüm. Zira bu talebim bir öncekinden büyük, bir öncekinden ağır ve Kandemir'i bir kez daha kendi asil tabakası içinde ezip geçmeme neden olmuştu. Ayağımın hemen altındaydı, yerle bir olan sahte itibarıyla birlikte. Sahteydi zira o Kuvart'ı hak etmeyen aşalık sefildi. Buna karşın kurnaz zekasıyla liderliği elinde bulundurması hırçınlığımı taçlandırıyordu. Kuvart'ın içindekilere daha fazla zarar vermesine, izin vermeyecektim. Asla!
