AŞK MI BU?

♡39.bölüm♡

Kahvaltı masasında oturmuş öylece önümdeki tabağa bakıyordum. Aklım o kadar karışıktı ki ne yapacağım hakkında tek bir fikrim yoktu. Tam karşımda oturan kişiye bakmak istemiyordum. Bütün bunların sorumlusu oydu zaten. Ne geldiyse başıma onun yüzünden gelmişti.

Çatalımı peynire batırıp ağzıma attım. Sağ tarafımda bir hareketlenme hissedince başımı çevirdim ve Ebru'nun kısılmış gözleriyle karşılaştım.

Ne var gibisinden başımı sallayınca kaş göz hareketi yapmaya başladı. Ona boş boş bakarken ne demek istediğini anlayıp ayağa kalktım. Fatih ve Buğra bana baktı

"Ben hazırlanıp geliyorum. Ebru sende bana yardım eder misin? "

Ebru hemen gülümseyerek ayağa kalktı ve "Ah canım tabi " diyerek beni odama sürükledi.

Odaya girince kapıyı kapatıp üzerime doğru yürümeye başladı.

"Bu ne hal kızım. İstanbul trafiğinden beter bir halin var"

Omuz silktim. "Yok bisey " Dolabıma yönelip kapağını açtım. Ne alacağım diye düşünürken Ebru beni itip dolabın karşısına geçti.

"Şimdi bu konuyu giyindikten sonra konuşacağız "

Üzerime, Kısa kot bir şort ve beyaz şifon bir gömlek attı. Refleksle hızlıca yakaladım. Eğilip bir çift babet çıkardıktan sonra bana döndü.

"Şimdi on dakika içinde hazırlanıyorsun. Sonra seni hızlandırılmış derslere alacağım. "

"Ebru yine ne planlıyorsun bilmiyorum ama hiç hoşuma gitmiyor "

O beni dinlemeden odadan çıkınca mecburen el kadar kıyafetlere baktım. 6 ay önce olsa bu kıyafetlere öcü gibi bakardım. Ama artık alışmaya başlamıştım. Yinede her zaman tercihim pantolondan yanaydı.

Kıyafetlerimi giyince babetlerimi de giydim ve beyaz çantamı dolaptan çıkardım. Öbür çantamı ona aktarırken odaya Ebru girdi.

"Evet hazırsın çok iyi. Şimdi şu sandalyeye otur ve saçlarını maşalayalım "

Aynalı masanın karşısına oturunca ellerini saçlarıma attı. Maşayı açıp ısınması için bir köşeye bıraktı. Ve ciddi bir tavırla konuşmaya başladı.

"Bak şimdi canım arkadaşım, erkeklerle güzel deneyimler yaşamadın. Hep sana böyle hödükler düştü. Ama bu değil ki hep böyle gidecek. "

Gözlerimi kapattım. "Ebru gerçekten -"

"Sözümü kesmede dinle. Yeter artık ortada aptal gibi dolaşıyorsun. "

Ofladım. "Tamam "

Gülümsedi. "Evet. Bak Buğra gelip benden yardım istedi. "

"Ne hakkında? " diye sordum ama içimden geçen Mine hakkında lafını duymamazlıktan geldim.

Maşayı alıp bir tutam saçımı kavradı ve maşaya sardı. "Senin hakkında. Dedim işte sana aşık. "

Duyduğum şeyle birden doğrulunca Maşa kafama çarptı ve yandım.

"Ah kafam " diye bağırdım.

"Ya bir sakin ol "

Eski yerime yerleşirken "Nasıl sakin oluyum ya. Buğra senden yardım istemeye gelmiş ve sen benim sakin olmamı istiyorsun. "diye sızlandım.

Kalbim ağzıma gelmişti resmen. İçimde kanat çırpan kelebekler kendinden geçmiş gibiydi.

"Evet yardım istemeye geldi. Ve o yüzden buradayız "