With Zawgyi
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္ေစာေစာ လြန္းအိပ္ရာမွ ႏိုးထလာခဲ့ေလသည္။ ခႏၶာကိုယ္ရွိအေၾကာအျခင္မ်ားကို ဆန္႔ထုတ္လိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္..ေရမိုးခ်ိဳးကာ မနက္စာစားရန္ သြန္းေခတ္အခန္းသို႔ သြားလိုက္ေလသည္။ အခန္းတံခါးကို ေခါက္လိုက္ေတာ့ သြန္းေခတ္တစ္ေယာက္ ႏိုးပင္မႏိုးေသး။ အိပ္ခ်င္မူးတူးရုပ္ကေလးျဖင့္ မ်က္လံုးေလးကိုလက္ႏွင့္ပြတ္ကာ တံခါးလာဖြင့္ေပးေလသည္။
"ဘာလဲ?"
သြန္းေခတ္ပါးႏွစ္ဖက္ကို လြန္းအားရပါးရညႇစ္ပစ္လိုက္ေတာ့မွ သြန္ေခတ္မ်က္လံုးျပဴးကာ ထေအာ္ေတာ့သည္။
"အ...အား!!!"
"အိပ္ခ်င္ေျပသြားၿပီလား... ကိုခြန္းသေတာင္ ဘယ္သြားလိုက္ၿပီလဲမသိဘူး။ မင္းေတာ္ေတာ္ အိပ္ပုတ္ႀကီးတာပဲသြန္းေခတ္။"
ထိုအခ်ိန္မွ အိပ္ရာကို စနစ္တက်ေခါက္သိမ္းထားေသာ ခြန္းသေနရာကို သြန္းေခတ္ၾကည့္လိုက္မိေလသည္။
"ဟာ..ဟုတ္သားပဲ။ ငါလည္း ဘာလို႔ ဒီေလာက္အိပ္သြားမွန္းမသိဘူး။ ကိုခြန္းသေတာ့ ငါ့ကိုငပ်င္းလို႔ထင္သြားၿပီထင္တယ္။"
သြန္းေခတ္မ်က္ႏွာေလးက စူပုတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းကေထာ္ေနေသးသည္။ လြန္းက အားရပါးရရယ္လိုက္ရင္း ေျပာလာေလသည္။
"ျမန္ျမန္မ်က္ႏွာသစ္ေတာ့။ ပြစိပြစိလုပ္မေနနဲ႔။ ေမလမင္းလည္း ထအံုးမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကိုလည္း ဖုန္းဆက္ရအံုးမယ္။"
"ေအးပါ။"
ခြန္းသ ဘယ္ကိုေရာက္ေနသလဲ..ဆိုေတာ့ မႉးရဲ႕ အိမ္ကိုေရာက္ေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူအေတြ႕ခ်င္ဆံုးက မႉးမ်က္ႏွာေလးျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ မေန႔က တစ္ေနကုန္မအားသည္ႏွင့္ မေတြ႕လိုက္ရ။ ထို႔ေၾကာင့္ ဒီေန႔ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္အေရာက္လာျခင္း ျဖစ္ေလသည္။
ေကာ္ဖီခြက္ကို စားပြဲေပၚခ်လိုက္ရင္း မႉးက ခြန္းသေဘးနားလာထိုင္ေလသည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးခါစျဖစ္တာေၾကာင့္ မႉးဆံပင္ရွည္တို႔မွ ရွန္ပူနံ႔က သင္းပ်ံ႕ေနေလသည္။
"ခဏေလးေနာ္ခြန္းသ..ငါနင့္ကိုလူတစ္ေယာက္နဲ႔ ေတြ႕ေပးခ်င္လို႔။ ခဏေနေတာ့ ေရာက္လာလိမ့္မယ္။"
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
