Romance Is Dead (Completed)

PART..23

With Zawgyi

"ဟင္း.."

ဝင္သက္ထြက္သက္တို႔ကို ခက္ခက္ခဲခဲရႉေနရင္း အိပ္ရာေပၚတြင္ ရႈိင္းဆက္ လူးလိမ့္ေနမိေလသည္။ သူ႔စိတ္တို႔ အခန္႔မသင့္တိုင္း မက္ေလ့ရွိေသာ အိပ္မက္ဆိုးတို႔သည္ ယခုလည္း သူ႔ကိုႏွိပ္စက္ေနျပန္သည္။

အိပ္မက္ထဲတြင္ သူက ေမွာင္မဲေနေသာအခန္းတစ္ခုထဲတြင္ ေရာက္ေနေလသည္။ တံခါးေကာ ျပဴတင္းေပါက္မ်ားကိုပါ ဖြင့္ၾကည့္ေပမယ့္ လံုးဝဖြင့္၍မရ။ ရႈိင္းအလန္႔တၾကားႏွင့္ အခန္းမီးကိုဖြင့္ေသာ္လည္း ဖြင့္မရ။ ေမွာင္ေနျခင္းေၾကာင့္ ရႈိင္းဆက္အသက္ရႉေတြလည္း ၾကပ္ေနၿပီး ေမာလည္း ေမာဟိုက္ေနရွာသည္။ထိုခလုတ္ကို အႀကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာႏွိပ္ၿပီးသည့္ေနာက္ မီးလည္းပြင့္လာေရာ အခန္းထဲတြင္ ရွိေနသည္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရေလသည္။ ဆံပင္ဖားလ်ားခ်ထားေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္က အခန္းေထာင့္တစ္ခုတြင္ မတ္တပ္ရပ္လို႔ေနသည္။ ထိုမိန္းမက ရႈိင္းဆက္အနားသို႔ တျဖည္းျဖည္းတိုးကပ္လာေလသည္။

"မလာနဲ႔!!"

တံခါးဆီသို႔ ေျပးသြားလိုက္ၿပီး တံခါးကိုဖြင့္ေနမိေသာ္လည္း အခ်ည္းအႏွီးသာ။ ထိုမိန္းမက ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလာေနရင္း ရုတ္တရက္ လ်င္ျမန္စြာသူ႔ဆီသို႔ေျပးလာလိုက္စဥ္ သူ႔အိပ္မက္မွလန္႔ႏိုးလာေတာ့သည္။

လန္႔ႏိုးလာေတာ့လည္း ေစာင့္ေမၽွာ္ေနေသာ အေမွာင္ထုေၾကာင့္ ရႈိင္းဆက္ပိုလန္႔ေနမိသည္။ ႏွလံုးခုန္သံတို႔လည္း အဆမတန္ျမန္ေနၿပီး အလြန္ေမာဟိုက္ေနရွာေလသည္။ ေျခလက္တို႔လည္း ထံုက်ဥ္ေနၿပီး ေၾကာက္လန္႔မႈကိုလည္း သူခံစားေနရေလသည္။

ေမာေနသည့္ၾကားက ရႈိင္းဆက္ထထိုင္လိုက္ကာ အနားတြင္အဆင္သင့္ထားရွိေသာ ေရဘူးထဲမွေရကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေသာက္ကာ အေမာေျဖေနမိေလသည္။

"ဟင္း..."

သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ႏွင့္အတူ ေမာပန္းျခင္းမ်ား ပါသြားေပမယ့္ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းကေတာ့ ထြက္သြားဖို႔အစီအစဥ္ရွိပံုမေပၚ။ ခါတိုင္းတစ္ေယာက္တည္းေနစဥ္က မီးထဖြင့္ေလ့ရွိေသာ္လည္း အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ လြန္းႏွင့္ထပ္မံမသတ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ဓာတ္မီးကိုသာ အေပၚဘက္သို႔ေထာင္၍ ဖြင့္ထားလိုက္ေလသည္။