With Zawgyi
ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အျပံဳးေတြဖလွယ္ေနစဥ္ေရာက္လာသူက လြန္း...
"အမ္း...ဟို..."
သူ႔ဘာသာသူ အေတြးေတြလြန္ အထင္ေတြလြဲကာ မ်က္ႏွာပူေနေသာ္လည္း အေၾကာင္းမသိရွာေသာ ႏွစ္ေယာက္မွာေတာ့ သူဘာမ်ားေျပာလာမလဲဟု ေသခ်ာနားေထာင္ေနၾကေလသည္။
"မင္း...ညစာစားၿပီးၿပီလားသြန္းေခတ္။"
အမ္း..ဟို..ႏွင့္ ညစာစားၿပီးၿပီလားဟူေသာ အေမးတို႔ၾကား တစ္မုိင္ေလာက္ျခားေနတာေၾကာင့္ သြန္းေခတ္တစ္ေယာက္ စိတ္ပ်က္စြာျဖင့္ မ်က္လံုးကိုပင္အေပၚလန္မိသြားေလသည္။
"ဘာမ်ားလဲလို႔ကြာ... မစားရေသးဘူး။ ငါ့အတြက္ဆန္ျပဳတ္သြားဝယ္ေပး။"
"မင္းပဲ ဆန္ျပဳတ္မစားဘူးဆို?"
"အင္း... အခုရုတ္တရက္ စားခ်င္လာလို႔။"
"အမ်ိဳးမ်ိဳးပဲ။ ခဏေစာင့္။ အခုသြားဝယ္လိုက္မယ္။"
လြန္းက စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ပြစိပြစိေျပာကာ အခန္းထဲမွျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေလေတာ့သည္။
ည၉နာရီတြင္ စာၾကည့္စားပြဲတြင္ထိုင္၍ ခြန္းသစာၾကည့္ေနေလသည္။ သို႔ေသာ္ ေဆးအရွိန္ႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနရွာေသာ သြန္းေခတ္ကို မၾကာခဏဆိုသလို လွည့္ၾကည့္မိျပန္သည္။ ေတြးလည္းေတြးမိျပန္သည္။
သြန္းေခတ္ဆိုသည့္ကေလးက လြယ္ေတာ့မလြယ္... ဆန္ျပဳတ္ေရာက္လာေတာ့လည္း စားရန္ ခြန္းသေျပာရျပန္သည္။
လြန္းမာန္ထက္သည္လည္း ဘာျဖစ္ေနမွန္းမသိ။ ဆန္ျပဳတ္ဝယ္လာေပးေသာ္လည္း ဆန္ျပဳတ္ေလးကို ႂကြတ္ႂကြတ္အိတ္ကျဖည္ၿပီး ပန္းကန္ထဲေတာင္ထည့္ေပးမသြား။ ခြန္းသ လက္ထဲထည့္ကာ တစ္ခ်ိဳးတည္းလစ္သြားေတာ့သည္။ သက္သာလားဟူ၍ တစ္ခြန္းေမးသြားလို႔ ေတာ္ေသးသည္။
ခြန္းသပဲ ဆန္ျပဳတ္ကို ပန္းကန္ထဲထည့္ေပးကာ သြန္းေခတ္ေရွ႕အေရာက္ခ်ေပးရျပန္သည္။ စားၿပီးေတာ့လည္း ေဆးေသာက္ရန္ ေျပာရျပန္သည္။ ေဆးေသာက္ၿပီးျပန္ေတာ့လည္း ေဆးအရွိန္ေၾကာင့္ ျခင္ေထာင္ပင္မေထာင္ဘဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပန္တာေၾကာင့္ ျခင္ေထာင္ေထာင္ေပးရျပန္သည္။ စာက်က္ေနရင္း စိတ္ညစ္ညစ္ႏွင့္ ခြန္းသေရရြတ္လိုက္မိသည္။
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
