With Zawgyi
စေနေန႔မနက္ ၈နာရီ-
သြန္းေခတ္ အိပ္ရာသိမ္းေနစဥ္ ခြန္းသက အဝတ္လဲေနရင္း ေျပာလာေလသည္။
"ဒီေန႔မႉးအိမ္ကို လိုက္မယ္မလား?"
"ဟုတ္။"
"ဒါဆိုရင္ အဝတ္လဲထားေတာ့။ သူ႔အိမ္မွာ မနက္စာသြားစားမယ္။ ၿပီးရင္ ေန႔လည္က်ရင္ Showေလၽွာက္တာေလ့က်င့္ဖို႔ရွိတယ္။"
"ကၽြန္ေတာ္ Showထဲမပါခ်င္ဘူး။"
သြန္းေခတ္က စိတ္ညစ္ေသာမ်က္ႏွာႏွင့္ေျပာလာေတာ့ ခြန္းသက ရယ္သည္။
"မပါလို႔မွမရတာ။ စိတ္ညစ္မေနပါနဲ႔ကြာ။ အစ္ကိုလည္းေလၽွာက္မွာပဲကို။"
.....ခင္ဗ်ားေၾကာင့္ပဲ ဒီလိုကိစၥေတြကိုလိုက္လုပ္ေနတာေနာ္...
စိတ္ထဲကေျပာလိုက္မိေပမယ့္ အျပင္မွာေတာ့ ထိုစကားထြက္မသြား။
"အဲဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ အဝတ္လဲလိုက္အံုးမယ္။"
ဟူ၍သာ.....
မႉးအိမ္သို႔ေရာက္ေသာ္-
သြန္းေခတ္ကိုျမင္သည္ႏွင့္ မႉးမ်က္ႏွာခ်က္ခ်င္းျပံဳးရႊင္သြားေလသည္။
"ဒီမွာထိုင္ေနေနာ္ေခတ္ေလး..."
သြန္းေခတ္လက္ကိုလာဆြဲကာ ဆိုဖာေပၚတြင္ထိုင္ခိုင္းလိုက္ေလသည္။ ခြန္းသကိုေတာ့ အဖက္ပင္မလုပ္။
"ငါအသက္ရွိေသးတယ္ေနာ္။"
ခြန္းသက ေျပာလာမွ မႉးရယ္ေလသည္။
"နင္ကေျပာစရာလိုတဲ့လူလားဟာ။ ခဏေစာင့္ၾကအံုး။ ထမင္းပြဲျပင္လိုက္အံုးမယ္။ ေခတ္ေလးဘာႀကိဳက္တတ္လဲမသိေတာ့ မမက အဆင္ေျပတာပဲခ်က္ထားလိုက္တာ။"
"တစ္ခ်ိန္လံုးေခတ္ေလးဆိုတာခ်ည္းပဲ။"
ခြန္းသကေျပာလာျပန္သည္။
"ဟဲ့...သူက ဧည့္သည္ေလ။"
"ငါကေကာ ဧည့္သည္မဟုတ္ဘူးလား?"
"ခြန္းသရယ္... နင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာတုန္း? အရင္တုန္းကလူေတြနဲ႔က် တစ္ခြန္းမွေတာင္ဝင္မေျပာဘဲ ဒီကေလးနဲ႔က်မွ လိုက္တြက္ကပ္ေနရသလား။"
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
