With Zawgyi
ခြန္းသ ျပန္လာေတာ့ အခန္းထဲဝင္ဝင္ခ်င္း သြန္းေခတ္ကို ကုတင္ေပၚတြင္ ေခြေခြေလးေတြ႕ရေလသည္။
"ေနမေကာင္းဘူးလား?"
"....."
သြန္းေခတ္ဘက္က ဘာမွျပန္ေျဖမလာ။
"အိပ္ေနတာမ်ားလား?"
သြန္းေခတ္အနားသို႔လာလိုက္ၿပီး ပုခံုးေလးကို အသာလႈပ္လိုက္ေတာ့ ထိုကေလးက ေခါင္းေလးတင္ လွည့္ၾကည့္လာေလသည္။
မ်က္လံုးေတြလည္း ေဖာင္းအစ္နီရဲလို႔.. ႏွာေခါင္းေလးေကာ.. ပါးမို႔မို႔ေလးမ်ားပါရဲေနတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာေလးေယာင္ေနသကဲ့သို႔ျဖစ္ေနရွာသည္။
"ေနမေကာင္းဘူးလား?"
ခြန္းသေမးလိုက္ေတာ့ ထိုကေလးက ေခါင္းရမ္းသည္။ ထို႔ေနာက္ တစ္ဖက္သို႔ျပန္လွည့္ကာ ေနေနျပန္သည္။
....ဘာလို႔အဲလိုျဖစ္ေနတာပါလိမ္?...
ခြန္းသ ေတြးမိျပန္သည္။ ထိုကေလး ဒီေလာက္မႈိင္ေနတာ တစ္ခါမွမျမင္ဖူး။ သူစဥ္းစားေနစဥ္မွာပဲ အခန္းထဲသို႔ လြန္းဝင္လာေလသည္။
လြန္းကို အေၾကာင္းအရင္းေမးရန္ ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း လြန္းက ခြန္းသကို ျမင္သည္ႏွင့္ မ်က္ႏွာလႊဲသြားျပန္သည္။ သြန္းေခတ္ဆီသို႔သာ တန္းတန္းမတ္မတ္သြားကာ သြန္းေခတ္ကုတင္စြန္းေလးတြင္ တင္ပါးလြဲထိုင္လိုက္ေလသည္။
"သြန္းေခတ္..."
"ငါတစ္ေယာက္တည္းပဲေနခ်င္တယ္။"
"ေအး..တစ္ခုခုစားဖို႔လာေျပာတာ။"
"မစားေတာ့ဘူး။"
သြန္းေခတ္အသံက ကြဲအက္ေနသည္။
"ေနမေကာင္းျဖစ္မယ္ေလ။ ေနျပန္ေကာင္းတာမွ မၾကာေသးတာကို။"
"ငါဘာမွမျဖစ္ဘူး။ ငါတစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္လို႔ပါကြာ။ ငါေတာင္းပန္ပါတယ္။"
သြန္းေခတ္က ေျပာလည္းေျပာ... မ်က္ရည္စ တို႔ကိုလည္း ခိုးသုတ္ေနရွာသည္။ သို႔ေပမယ့္ သြန္းေခတ္မ်က္ရည္ေတြကို လြန္းျမင္ပါသည္။
"အျပင္ထြက္ၿပီး ဆိုင္ကယ္ေလၽွာက္စီးမလား? အခန္းထဲမွာပဲေနရင္ ပိုမြန္းၾကပ္မွာေပါ့။"
YOU ARE READING
Romance Is Dead (Completed)
Teen FictionBOTH Zawgyi and Unicode Zawgyi အခ်စ္ကႏွလံုးသားတံခါးကိုလာေခါက္တဲ့အခါ ခ်စ္မိေနတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လက္ခံၾကရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔လက္ခံရ႐ွိတဲ့ခ်စ္ျခင္းဟာ တစ္ဖက္သတ္ျဖစ္ေနတဲ့အခါမွာ...ဖြင့္ဟဖို႔ခက္ခဲတဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြကိုပိုင္ဆိုင္ရတဲ့အခါမွာ... သူ...
