PART..26

15.8K 1.5K 57
                                    

With Zawgyi

"ဒီေကာင္ေပၚကိုမလာဘူး။ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ?"

ထို႔ေၾကာင့္ သြန္းေခတ္ ေဆးေသာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ လြန္းကိုဖုန္းေခၚေတာ့သည္။ လြန္းလည္း အတန္းထဲေရာက္ေနသည္ထင့္။ ဖုန္းကိုျပန္ျပန္ခ်ပစ္ေလသည္။ လြန္းက ဖုန္းခ်ပစ္ေလ... သြန္းေခတ္တင္းေလေလ...

လြန္းဖုန္းမကိုင္မခ်င္းကို ဆက္တိုက္ေခၚေနသည္မွာ call 50ပင္မကေတာ့...
နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ဖုန္းကိုင္လာေလသည္။

"ဘာလို႔အဲေလာက္ေခၚေနတာလဲဟ... ဒီအခ်ိန္အတန္းရွိတာမသိဘူးလား?"

ဖုန္းကိုင္ကိုင္ခ်င္း ေအာ္လႊတ္ေသာလြန္းကို သြန္းေခတ္စိတ္ဆိုးသြားေလေတာ့သည္။

"ေအး!မေခၚဘူး။ ေနမေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို တစ္ခ်က္ေလးေတာင္သတိမရနဲ႔!! ငါ့ကိုတစ္သက္လံုးလာမေခၚနဲ႔!!!ေဘာပဲ!!!"

စိတ္တိုတိုႏွင့္ ေအာ္ပစ္ကာ လြန္းဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ခင္ ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အလိုလိုက်လာေသာ မ်က္ရည္ပူမ်ားကို လက္ဖမိုးႏွင့္ သုတ္ပစ္လိုက္ရင္း အိပ္ရာေပၚတြင္ တင္ပလႅင္ခ်ိတ္ကာ စူပုတ္ပုတ္မ်က္ႏွာႏွင့္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနမိေလသည္။

....ဘာမွန္းမသိဘူး။ ေနမေကာင္းရင္ ေလတိုက္ေတာင္ငိုခ်င္ေနေတာ့တာပဲ...

မိမိကိုယ္ကိုယ္စိတ္ပ်က္စြာ အျပစ္တင္လိုက္ၿပီး အေနာက္ဘက္နံရံတြင္ ကပ္၍ေထာင္ထားေသာ ေခါင္းအံုးေလးကိုမွီလိုက္ရာ အခ်ိန္တစ္ခဏအတြင္းမွာပင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေလေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာင္းမွျပန္ေျပးလာေသာ လြန္းသည္ သြန္းေခတ္အခန္းေရွ႕သို႔ေရာက္လာေလသည္။

ပိတ္ထားေသာ အခန္းတံခါးေလးကို အသာဖြင့္ကာ အထဲကိုဝင္လာလိုက္ေတာ့ ေခါင္းအံုးကိုမွီကာ ထိုင္လ်က္ေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ သြန္းေခတ္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။

"ျခင္ေထာင္မပါ ဘာမပါနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနတာ။ ေတာ္ေတာ္သတၱိေကာင္းေနတဲ့ေကာင္။ ေသြးလြန္တုတ္ေကြးျဖစ္ၿပီး ေသခ်င္လို႔။"

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို စိတ္ပူေသာစိတ္ႏွင့္ ပြစိပြစိေျပာရင္း သြန္းေခတ္အနားသို႔ သြားလိုက္ကာ သြန္းေခတ္ပုခံုးကို အသာလႈပ္ႏိႈးလိုက္ေလသည္။

Romance Is Dead (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon