Σκοτεινός Άγγελος

κεφαλαιο 2

Η μέρα που τον γνώρισα...

"Έλα Ροζαλία κόψε τα χαζά σου,είναι το πάρτυ των δεκαέξι σου χρόνων και εσύ θέλεις να το περάσουμε σε ένα καταγώγι;" Με ρώτησε η Νάντια και χαζογελασα ειρωνικά.

"Μην είσαι κότα Νάντια,έχω ακούσει πως σε εκείνο το κλάμπ μπορούμε να πιούμε και ποτό ελεύθερα... " Της απάντησα καθώς φορούσα το μεταξωτό μου φουστάνι και τις ψηλοτάκουνες γόβες που μου έκανε δώρο η μαμά μου για τα γενέθλια μου.

"Δεν μιλάς σοβαρά έτσι; Αφού ξέρεις δεν πίνω... Γερνάει το δέρμα με το ποτό και την κάπνα που σίγουρα θα έχει εκεί μέσα."
Μου απάντησε με ξινισμένη μούρη και εγώ στριφογύρισα τα μάτια μου.

Από μικρή μου άρεσε ο κίνδυνος,μεγαλωμένη σε ένα μικρό παλάτι, καλύτερα και από πριγκίπισσα,δεν είχα κάτι να με γεμίσει περισσότερο.
Κάποιες φορές ευχομουν να είχα γεννηθεί σε άλλη οικογένεια, φτωχότερη,που θα μπορούσε να μου στερήσει πράγματα για να έχει λαχτάρα για κάτι η παιδική ψυχούλα μου.

Εγώ όμως τα είχα όλα!
Χρήμα, αναγνώρισιμοτητα, φίλους,ρούχα, κοσμήματα και μεγάλωνα στη πιο όμορφη Πόλη.
Στη Νέα Υόρκη.

Ο πατέρας μου Ελληνικής καταγωγής και η μητέρα μου βόρειο Ευρωπαία,ένας συνδιασμός που με έβγαλε ψηλή,με πλούσιο ξανθό μαλλί και δύο σμαραγδένια μάτια!
Ήμουν πολύ όμορφη κοπέλα και όλοι μου το αναγνώριζαν αυτό.
Το σμαράγδι του Μανχάταν έλεγαν όλοι οι φίλοι και οι γνωστοί!

Είχα όμως μια κακή συνήθεια. Κάθε χρόνο στα γενέθλια μου να κάνω κάτι παράνομο.
Η φετινή χρονιά θα σημάδευε για πάντα τη ζωή μου,κάτι που όμως με το αθώο μου δεκαπεντάχρονο μυαλό δεν γνώριζα!

"Εγώ θα βγω,θες έλα,δεν θες μην έρχεσαι!" Της απάντησα με πείσμα και ολοκλήρωσα το λουκ μου με τα διαμαντένια μου σκουλαρίκια και ένα ασορτί βραχιόλι στο χέρι.

"Καταρχήν δες πώς είσαι! Είσαι τρελή κορίτσι μου; Στη συνοικία που θες να πάμε,αν πας έτσι θα σου κόψουν το χέρι και τα αφτιά να πάρουν αυτά που φοράς! Έλα,μια ψυχή που είναι να βγεί ας βγεί,ξεντυσου!" Μου είπε η κολλητή μου παιδική φίλη και τη κοίταξα με ικανοποιητικό χαμόγελο.

Αφού διαλέξαμε τα λιγότερο φανταχτερά και ακριβά ρούχα από την ντουλάπα μου και κάναμε βαρύ μακιγιάζ για να φαινόμαστε μεγαλύτερες,ξεκινήσαμε με λαχτάρα,εγώ δηλαδή,να πάμε στο κλαμπ αυτό που είχα ανακαλύψει τυχαία σε μια παρορμητική μου βόλτα με το αυτοκίνητο σε εκείνες τις ερημιές!