Σκοτεινός Άγγελος

κεφαλαιο 7

Μπήκα στο δωμάτιο "μου" και ήθελα να τα σπάσω όλα!
Σε όλη τη διαδρομή δεν έβγαλε μιλιά.
Μιλούσα ακατάπαυστα με δεμένα μάτια και δεν έβγαζε άχνα.

Ήμουν τρομερά θυμωμένη, ανίκανη να διαχειριστώ όσα είχα βιώσει λίγο πρίν.
Ήμουν ένα παιδί άλλωστε,ένα παιδί που απλώς είχε χάσει το δρόμο του,καθώς δεν μπορούσε να εκτιμήσει τη τύχη του, παίζοντας κάθε στιγμή μαζί της.

Με πήρε και φύγαμε μόνοι μας με το αυτοκίνητο του.
Όταν φτάσαμε μου έλυσε το μάτια και μου είπε απλά να φύγω.

Έβγαλα το τζακετ μου και το πέταξα στο κρεβάτι ενώ έπεσα και εγώ με φόρα και ξέσπασα σε κλάματα.
Ο πατέρας μου με έψαχνε, ήξερε και με έψαχνε...
Τι είχα κάνει; Ακόμα δεν μπορούσα να αναγνωρίσω τον εαυτό μου,με αυτό που είχα κάνει.

Μα πως μπορούσα να θυσιάσω τον Άνθιμο; Πώς μπορούσα να θυσιάσω τον Μπράν;
Ο Μπράν θεέ μου..
Να έφυγε; Να πρόλαβε;
Τόσες απορίες να τρυπούν το κουρασμένο μυαλό μου.

Η πόρτα άνοιξε με δύναμη και έκλεισε ακόμη πιο δυνατά κάνοντας εκοφαντικό θόρυβο μέσα στην ησυχία.
Πετάχτηκα όρθια με τη καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή.

Ο Δάμος έκοψε την απόσταση μεταξύ μας και ήρθε μπροστά μου με γρήγορο βήμα,ενώ περνούσε τα χέρια του μέσα από τα μαλλιά του.
Με έπιασε από το λαιμό και με πέταξε με φόρα πάνω στη ντουλάπα χωρίς να σταματά να με πιέζει.

Προσπαθούσα να ανασανω και να μιλήσω όμως μάταια.
"Θα σε σκοτώσω γαμώτο." Ούρλιαξε εκτός εαυτού μέσα στα μούτρα μου.

Άρχισα να χάνω το φως και να σκοτεινιάζουν όλα μπροστά μου όταν ένιωσα το χέρι του να με αφήνει και έπεσα κάτω προσπαθώντας να ανασανω.

"Είσαι τρελός..." Είπα με δυσκολία αναμεσα στις κοφτές ανάσες μου.

"Βούλωσε το!" Μου φώναξε και πάλι και κουλουριάστηκα στο πάτωμα.
Τον είχα υποτιμήσει πολύ,ενώ εκείνος ολοένα και περισσότερο, γινόταν επιθετικός απέναντι μου.

Πήγαινε και ερχόταν ενώ έβριζε και καταριόταν... Εμένα.
"Με ξεφτύλισες απόψε! Όταν μιλάω εγώ θα στέκεσαι προσοχή Ρόζι..." Ήρθε κοντά μου και έπιασε με δύναμη το σαγόνι και τα μάγουλα μου και τα έσφιγγε.
"Δεν έχεις καταλάβει που βρίσκεσαι και δεν μπορώ να είμαι επιεικείς εξαιτίας της ηλικίας σου." Μου φώναξε και πάλι εκτός εαυτού και άφησε με δύναμη το σαγόνι μου,ενώ εγώ χτύπησα το κεφάλι μου στη ντουλάπα και άρχισα να τρέμω.