Σκοτεινός Άγγελος

κεφάλαιο 27

Δάμος

Τη κοίταζα που ερχόταν κοντά μου και δεν ήξερα γιατί άξιζα να την έχω στη ζωή μου.
Από εκείνη την ημέρα που την είχα δει στην εταιρία του πατέρα της,είχα κινήσει θεούς και δαίμονες για να τη πάρω κοντά μου.

Και τελικά συνειδητοποίησα ότι μεγαλύτερος θεός από το χρήμα,δεν υπάρχει.
Αυτό κινεί τα πάντα, αυτό κάνει ακόμα και τους ίδιους τους γονείς,να πουλήσουν τα παιδιά τους.
Όπως πούλησε σε εμένα ο πατέρας της εκείνη.
Εκατό ακατέργαστα διαμάντια,ήταν εκείνα που κοστολογησε για να απαρνηθεί το παιδί του.
Τη κοίταζα τώρα λοιπόν ανάλαφρη,με εκείνο το μαγικό χαμόγελο στα χείλη,που έκανε τη καρδιά μου να χτυπάει τόσο περίεργα,τόσο που κατάλαβα πως τελικά είχα ακόμα καρδιά μέσα στο στήθος μου.

Το φόρεμα της το είχα διαλέξει εγώ ο ίδιος,κάνοντας ακριβώς αυτή τη φαντασίωση που έβλεπα μπροστά μου.
Ήταν πανέμορφη,σαν μια νεράιδα βγαλμένη από εκείνα τα παραμύθια που της άρεσε να ακούει.
Ένιωθα τόσο πλήρης και ευτυχισμένος που έδειχνε πραγματικά να λάμπει από χαρά και αυτό της το είχα δημιουργήσει εγώ.
Το ταξίδι αυτό το ήθελα πολύ για να τη κάνω να ξεχάσει,να βγάλει από το μυαλό της όσα πέρασε δίπλα στον ψαλιδοχερη.

Άπλωσα τα χέρια μου και έκλεισα τις μικρές της εύθραυστες παλάμες μέσα στις δικές μου.
Η καρδιά μου χτυπούσε περίεργα ξανά.
Μου άρεσε όταν μου το προκαλούσε αυτό.

"Είσαι μια κούκλα!" Της ψιθύρισα στο αφτί και της φίλησα απαλά το λαιμό.

Ένιωσα το κορμί της να σφίγγεται στο άγγιγμα και δεν μπόρεσα να κρατηθώ να μην σκεφτώ το μετά.

Με κοίταξε μέσα στα μάτια με εκείνο το χαμόγελο που είχα ερωτευτεί όσο κανένα άλλο.
Πρώτη φορά ένιωσα όπως μαζί της.

Ο Ούγκο είχε αναλάβει να μας μεταφράζει τη τελετή των ιθαγενών για τη τέλεση του γάμου.
Ο Αρχηγός της φυλής στεκόταν ανάμεσα σε εμάς και στο ζευγάρι δίπλα μας και είχε αναλάβει το δικό του ρόλο.

Άρχισε να μιλά στη διάλεκτο τους και όλοι χτυπούσαν ρυθμικά τα δάχτυλα τους,που όπως μας ενημέρωσε ο Ούγκο,το έκαναν για να ακούσουν τις προσευχές τους οι θεοί.

Στον αγκώνα μου είχα κρεμασμένο το κολιέ πλεγμένο με όμορφα πολύχρωμα λουλούδια που θα της περνούσα μόλις ο αρχηγός της φυλής τελείωνε τον λόγο του,για να τη κάνω γυναίκα μου για πάντα.

Η τελετή κράτησε ελάχιστα και εγώ ζήτησα σαν χάρη από τον ίδιο τον αρχηγό,να πω κάποια λόγια στη γυναίκα της ζωής μου,μόλις θα τελείωνε εκείνος.
Ζήτησε από την υπόλοιπη να σιωπήσει και με ένα κούνημα του χεριού του μου έδωσε τον λόγο και έμεινε στη θέση του.