Σκοτεινός Άγγελος

κεφάλαιο 57

"Τι κανεις; Με παρακολουθείς;" Με κοίταξε με γουρλωμενα μάτια και τράβηξε λίγο το κινητό από το αφτί του.

"Σιγά μη σε κατασκοπευω κιόλας Δάμο! Ήθελα να σου πω κάτι αλλά αφού έχεις δουλειά σε περιμένω μέσα!" Του απάντησα δήθεν προσβεβλημένη και γύρισα τη πλάτη μου να φύγω όμως πριν προλάβω να κάνω δύο βήματα εκείνος έφτασε δίπλα μου και με έπιασε από το μπράτσο γυρίζοντας με να τον κοιτάξω.

"Το καλό που σου θέλω!" Μου δήλωσε σφίγγοντας τα δόντια του και εγώ σοβαρεψα και τον κοίταξα στα μάτια.

"Με πονάς... Όπως πάντα!" Του είπα λίγο παραπάνω ειρωνικά από όσο θα ήθελα και εκείνος σαν να ξύπνησε μου άφησε το χέρι, έπειτα γύρισε πλάτη και έφυγε ενώ ξανά ακούμπησε το κινητό στο αφτί του.

Γύρισα νευριασμένη και έφυγα από εκεί με προορισμό το σπίτι.
Κανονικά έπρεπε να πάρω τη τσάντα μου και να φύγω μόνη μου,όμως έπρεπε να μιλήσουμε κάποια στιγμή σαν άνθρωποι,ίσως τρώγοντας;
Μπορεί και να ήλπιζα παραπάνω από όσα στη πραγματικότητα μπορούσαν να συμβούν.

Λίγα λεπτά έπειτα εμφανίστηκε και εκείνος με τον γνωστό τουπέ του.
"Τι ήταν τόσο σημαντικό που έπρεπε να μου πεις και με ακολούθησες;" Ρώτησε φανερά εκνευρισμένος!

"Πεινάω,ήθελα απλώς να σου πω να πάμε να φάμε!" Του απάντησα προσπαθώντας να κατευνάσω τα νεύρα του.

Εντάξει, φυσικά και κρυφακουγα αλλά δεν ήταν αυτή η πρόθεση μου εξ αρχής.
Εντάξει αυτή ήταν η πρόθεση μου αλλά σιγά μην το παραδεχομουν!

"Ωραία αφού πεινουσες τόσο πολύ,μπορούσες να φύγεις και να πας να φας μόνη σου!" Μου απάντησε έχοντας τον ίδιο τόνο.

"Α καλά,εγώ φταίω κανένας άλλος!" Ήθελα να βγω τόσο πολύ από πάνω που άρπαξα τη τσάντα μου και κίνησα για την εξώπορτα αλλά με σταμάτησε και πάλι κρατώντας με από το μπράτσο.

"Περίμενε!" Είπε σφίγγοντας τα δόντια του.

"Τις υπόλοιπες προσβολές σου; Ευχαριστώ δεν θα πάρω!" Του απάντησα και εγώ ειρωνικά!

"Ρόζι..."
Στο άκουσμα του ονόματος μου τον κοίταξα στα μάτια.
"Συγνώμη, ξέσπασα πάνω σου,πάμε!" Συνέχισε και οι μύες στο πρόσωπο του χαλάρωσαν,όπως και στο κορμί μου.

Πήρα μία βαθιά ανάσα και εκείνος άφησε το χέρι μου ελεύθερο, ίσιωσα τα ρούχα μου και μετά από λίγα δευτερόλεπτα χωρίς να του πω κουβέντα, άνοιξα την πόρτα και εκείνος με ακολούθησε.