Tomione - Işıltı ve İhtiras

1. Bölüm: GİRİŞ

Bu bir Tom x Hermione fic'idir.

Malfoy Malikanesi

"Pekala Granger. Tam 7 tur çevirmen gerekiyor. Bulunduğumuz noktadan onun doğmadan önceki zamanına." 

"Biliyorum. Bunu tüm ayrıntılarıyla defalarca konuştuk."

Draco Malfoy başını salladı, "Farkındayım. Ama tekrar üzerinden geçmenin hiçbir zararı olmaz. Ve... Bu neredeyse bir intihar görevi, biliyorsun değil mi? Yapmak istediğine emin misin? Ben de gidebilirim. Hala vazgeçme şansın var."

"İntihar görevi mi? Evet belki öyle... Ama bu ızdırap içinde yavaş yavaş ölmektense elimdeki son şansı kullanmayı tercih ederim. Tonks ve Remus oğullarının büyüdüğünü görmeliydi. Fred'in bir geleceği vardı... Harry ve Ron..."  Hermione zorla yutkundu, göz yaşlarının akmasına izin vermedi.

"Seninle gelmeme izin vermeliydin."

"Hayır bunu tek başıma yapacağım." 

"Ama-" 

"Sen ortadan yok olursan çabuk fark edilirsin. Beni kimse fark etmeyecek." dedi çatallanan sesiyle Hermione. "Gidip geleceğim. Senin için göz açıp kapayana kadar geçecek bir an. Ayrıca bir kişinin bile zamanla oynamasının sonuçları neye yol açar bilmiyoruz. Ya iki kişi?"

Draco bu bahaneye inanmadığını belirten bir şekilde kaşlarını kaldırdı. Ancak sonra kabullenircesine tek eliyle yüzünü kapattı. Derin bir soluk aldı ve arkadaki masaya gidip geri Hermione'ye döndü, kırmızı renkli kadife bir kese uzatarak, "En azından bunu yanında götür, para belki her şeyi satın alamaz. Ama pek çok şeyi de satın aldığını umutma." dedi. 

Hermione hafifçe gülümsedi. Tipik bir Malfoy özlü sözü ancak yanlış sayılmazdı. Sonra Takip Edilemez Genişletme Büyüsü uyguladığı ufak çantasına oldukça ağır olan, Galleonlar dolu keseyi koyup ayağa kalktı.

"Malfoyların aile yadigarı Zaman Döndürücüsü ile Lord Voldemort'u henüz annesinin rahminde öldürmeye gidiyorum. Kulağa bir hayal gibi geliyor. Ya da bir kabus."

Draco kaçamak bir bakış attı ve Hermione gözlerini devirdi. "Öldüren laneti yapabileceğimden şüphe ettiğini tek bakışından anlıyorum, Draco. Bu konuda endişelenmene gerek yok."

Hermione daha önce öldüren laneti bir kez uygulamıştı...Bir kez. Hogwarts Savaşı'ndayken... Bellatrix Lestrange ile yüz yüze geldikleri bir anda dudaklarından dökülmüştü sözcükler. Ve evet, Hermione gerçekten bunu arzulayarak yapmıştı ve asasının ucundan yeşil ışık huzmesi büyük bir öfkeyle çıkmıştı. Cadıyı tam göğsünden vurmuştu. O an kimse Hermione'nin bu büyüyü yaptığını fark etmese de kalbinin derinliklerindeki karanlığı ortaya çıkaran ilk darbe bu olmuştu. Hermione'nin yegane sırrı. Harry ve Ron öldükten sonra kimseye söylemediği bir sır. 

Lord Voldemort ve Harry kenetlenen asalarından çıkan Öldüren Lanet ile ölmüştü. Birisi sağ iken ikisi de yaşayamazdı. Şimdi ikisi de ölmüştü. 

Ron ise Bellatrix'le olan düellosunda can vermişti. Hermione biraz daha erken yetişebilseydi...

Tüm olanların ardından sihir toplumu yavaş yavaş yaralarını sarıp kaybettiklerinin ardından yas tutarken kendisi de Hogwarts'a dönmüştü, 18 yaşında olmasına rağmen yedinci yılını tamamlamıştı. Yapayalnızdı. Mezun olup Bakanlıktaki Sihirsel Yasal Yaptırım Dairesinde işe girmişti. Ve şimdi kariyer basamaklarında hızla yükselen 24 yaşında güçlü bir cadıydı. Ama ruhu binlerce parçaya dağılmıştı bir kere... Ruhunun kırıkları cam parçaları gibi batıyordu kalbine. Bu yüzden ne Yoldaşlık üyelerinin ne de Weasleylerin acımasını ya da merhametini istemişti. Kendini herkesten uzaklaştırmanın verdiği hissizlik acılarını uyuşturuyordu.

Öbür yanda Draco ise ailesinin işlerini devralmıştı savaşın getirdiği yıkımın ardından iyileşmeye çalışan Bakanlık'ta uluslararası bir departmanda işe başlayarak. Draco Malfoy'un da anne babasının yeniden oluşmaya çalışan bir grup Ölüm Yiyen tarafından öldürülmesi sonrası ikilinin dostlukları pekişmişti hatta bir noktada aşka dönüşecekken her ikisi de kendilerini geri çekmişti.

Şimdiyse hamile, yapayalnız bir cadıyı, Merope Gaunt'u karnındaki bebeğin gelecekte getireceği kıyım yüzünden öldürmeleri gerekiyordu.

Çoğunluğun iyiliği için...

Genç cadı elindeki  Malfoy aile yadigarı olan antik Zaman Döndürücüyü hafifçe sıkıp derin bir soluk aldı. "Hoşça kal, Draco." dedi. Malfoy ona baktı, kısa bir an sanki bir söz söylemek için dudaklarını aralasa da sessizlik bölünmedi. Hermione beklemeden Zaman Döndürücü'yü çevirmeye başladı. Malfoy Malikanesi'nin renkleri silinip zaman ve mekan algısı yavaşça yok olurken Hermione sadece gözlerini kapattı. 1926 yılının soğuk aralık gecesine doğru gidiyordu...