XXXV

2K 102 9
                                    

KABANATA XXXV

Captivated

“TELL ME, my wife. Sabihin mong akin ka lang.”

Naririnig ko ang boses niya pero ang buong atensiyon ko ay nasa mga labi niya na inaangkin ang sa’kin.

I know it’s wrong. Ang bagay na ginagawa namin ngayon ay ginagawa lamang ng dalawang taong nagmamahalan. But why does it felt so right being in his arms?

Is it lust? I know for a fact na pagnanasa ang nararamdaman ko sa kanya nitong mga nakaraang araw, ganun din ba siya?

Tuluyan na akong nalunod ng maramdaman kong ihiga niya ang katawan ko sa itim na leather couch.

Bukod sa mga mata niyang nakatutok sakin ngayon na puno ng pagnanasa ay wala na akong ibang nakikita. Ang gusto ko lang ay bigyan niya ng katuparan ang mga banta niya kanina.

Hinubad niya ang lahat ng damit pang itaas bago ako kinubabawan, pero imbes na pagdikitin muli ang mga labi namin ay sumubsob ang mukha niya sa leeg ko. Hinahalikan at sinasamyo ang malambot kong laman.

Lanzer,” tanging lumabas sa bibig ko ng maramdaman ang malambot niyang labi sa balat ko.

“That’s right my Summer. Call the name that owns you.”

Maging ang paraan ng pagtawag niya sa pangalan ko ay parang nagbibigay kiliti sa buong katawan ko.

Muli niya akong hinalikan sa labi, this time ay mas mapusok, mas nakakalunod. Kasabay nun ay naramdaman ko ang mainit niyang kamay sa iba’t-ibang parte ng aking katawan. Ang isang kamay ay unti-unting tinataas ang suot kong palda at ang isa naman ay naramdaman kong pumasok sa loob ng aking fitted blouse at hinahaplos ang aking tiyan.

Napaupo siya at pinaglayo ang mga labi namin ng maramdaman ko ang kamay na napunta sa holster sa hita ko kung saan nakasuksok ang revolver.

Sinuyod niya ang kabuuan ko bago dumako ang tingin sa kamay na hinihimas ang kinalalagyan ng baril.

“You don’t know how sexy you are while holding this revolver, aiming at someone. Hindi mo alam kung anong klaseng pagtitimpi ang ginawa ko para lang wag kang sunggaban kanina sa parking lot.” sabi niya ng magtama ang mga mata namin.

Napatawa ako sa sinabi niya, lango parin sa mga emosyong binuhay niya sa kaibuturan ko kanina. “Hindi ko alam na may ganyan ka palang fetish, Mr. Silvana.”

“That’s master for you.”

Mas lalo akong nakatawa kahit na seryoso ang mukha niya. Bigla kong naalala yung librong nakita ko sa library niya.

“So you’re really into something like that huh?”

“I already told you, Summer. BDSM is not my cup of tea, but I want to be in control, especially over you.”

Pagkatapos nun ay nagulat ako ng bigla niyang punitin ang pang itaas kong damit. Imbes na masaktan ay napuno ng excitement ang buong katawan ko dahil sa ginawa niya.

‘Your mine, Summer.’ paulit-ulit niyang sinasabi sa isip niya.

Sa paraan ng pagtitig niya, pakiramdam ko ay ako na ang pinaka-magandang babae sa buong mundo.

Muli akong napasinghap ng isubsob niya ang mukha sa dibdib ko, ilang saglit lang ay nawala na ang maliit na natitirang saplot na naroon.

“Ahhhh… Lanzer!” napasigaw ako ng maramdaman ang dila niya sa maliit na korono na naroon. Ang isang kamay niya ay hinihimas padin ang legs ko.

Unti-unti niyang pinaghiwalay ang mga hita ko habang patuloy lang sa milagrong ginagawa sa dibdib ko. Hindi ko alam na ganun pala kasarap yun o dahil si Lanzer ang gumagawa?

Maya maya ay narinig ko ang pagbagsak ng revolver ko sa sahig, isang kamay lang ang gamit niya pero walang kahirap hirap niyang natanggal yun sa leg ko. 

“Shit!” napamura ako ng maramdaman ang kamay niya sa ibabaw ng pagkababae ko.

Kasunod nun ay ang pagkapunit ng maliit na tela na tanging sagabal para mahawakan niya ang pinaka-sensitibong parte ng aking katawan.

Nang magsimula siyang masahihin iyon ay para na akong mababaliw habang patuloy parin siya sa pagsipsip sa dalawang korona sa dibdib ko.

Masyado na akong lunod sa pagpapaligaya niya sa’kin kaya hindi ko napaghandaan ng ipasok niya ang isang daliri sa loob ko.

Anak ka ng…!”

“Call me master, my wife.”

Anak ka ng lintik! Hindi pa din ba siya sumusuko sa fetish niya na yan. Puno ng pagnanasa at awtoridad ang mga mata niya ng titigan ako. “Now.”

Mas binilisan niya ang paglabas pasok ng daliri niya sa lagusan ko kaya napapikit ako para mas maramdaman yun.

“Master,” halos di ko nakilala ang boses na lumabas sa’kin.

“That’s right, Summer. Ako lang ang master mo, ako lang ang may karapatang umangkin sa’yo.”

Ahhhhhh!” napasigaw ako ng may pumalit sa daliri niya na mas matigas at mas malaking bagay. Gahd! Para akong hiniwa sa gitna sa sobrang sakit.

“Your mine now.” may ngisi sa labi niya ng idilat ko ang mata ko at nagtama ang mga paningin namin.

“A-anong ginawa mo sa’kin? B-bakit ang sakit?” nahihirapan paring tanong ko.

“I just broke your hymen.”

Wow! Too much information. Tama nga si Spring masyadong masakit yun. Kung paano niya nalaman, wala na akong balak na alamin pa.

“Are you ready for more, Summer? This is going to be a hard and rough ride.” bulong niya sa tenga ko.

“H-huh? Ahhh! Ahhhh!”

Hindi niya na ako binigyan ng pagkakataong tumutol. Mabilis niyang sinagad ang kabuuan niya sa loob ko at nilabas ulit. Paulit-ulit niyang ginawa yun at wala na akong ibang nagawa kundi ang umungol sa ilalim niya.

I was totally under his spell, habang marahas at puno ng kapanabikan ang naging pag-angkin niya sa’kin. This feeling is totally new to me, for the first time I surrender myself to someone that I’m not sure if his worthy.

Walang kapaguran niya akong inangkin buong gabi na para bang hindi man lang siya napagod sa mga pinagdaanan namin ng araw na yun. At ang resulta, isang buong araw akong nakaratay kinabukasan.

***

NANG mga sumunod na araw ay ginawa ko ang lahat para maiwasan si Lanzer lalo na ang mapag-isa kami sa iisang lugar. I feel weak when I’m with him and I don’t like it.

“Miss Summer, tara po sa baba, gusto kayong maka-usap ni emperor.” biglang sabi ni Karla isang araw sa kalagitnaan ng pagpapahinga ko.

“At bakit? Wala ba siyang ibang pinagkaka-abalahan? Wala ba siyang trabaho?” nagpapanic na tanong ko. Tanghali na pero nandito pa din siya?

Sabado ngayon pero sanay ako na nasa trabaho siya ng mga ganitong araw kaya naman nagulat ako na nandito pala sa bahay ang isang yun. At gusto niya akong maka-usap? Bakit pa?

Magmula nang mangyari yun sa secret base niya ay ‘di pa kami nagkakausap ng matino. Sa kadahilanang todo iwas ako sa kanya.

Sumama nalang po kayo sa’kin kundi ay ako po ang malilintikan sa kanya.”

Napahinga nalang ako ng malalim, oo at matigas ang ulo ko pero hindi ko naman matitiis na may ibang tao na mapahamak nang dahil sa’kin.
Tahimik na sumunod lang ako sa kanya. Mabilis akong lumingon sa isang malaking salamin sa corner para sipatin ang ayos ko. Nang masigurong mukha naman akong disente ay sumunod na ako dito.

Napataas ang kilay ko ng lumabas kami sa bahay, ang buong akala ko ay sa opisina kami mag-uusap. Mas maganda na siguro ito, atleast kung nasa open area kami ay hindi siya magtatangka na gumawa ng kung ano.

Mas lalo akong nagtaka ng pumasok kami sa greenhouse na ang alam ko ay off limits sa lahat ng tao dito.

“Wow!”

Yun lang ang nasabi ko ng makita ang ayos ng loob. Ibang-iba kesa nung huli ko itong nakita.

Bagong ayos ang mga pathwalk at bato sa paligid, bawat corner ay napapaligiran ng iba’t-ibang klase ng bulaklak pero ang pinaka marami sa lahat ay ang pulang rosas na nagkalat sa bawat sulok.

Sa isang gilid ay may nakita rin akong maliit na fountain na lumilikha ng magandang tunog na nakakagaan ng pakiramdam sa buong paligid.

May nakita akong maliit na patio sa gitna at sala set na gawa sa rattan. May hammock din dun kung saan parang masarap mag relax.

Mula sa  kinatatayuan namin ay tanaw ko na nakatalikod sa’min ang isang lalaki na likod palang ay kilala ko na. Biglang bumilis nanaman ang tibok ng puso ko. Gosh! Ayoko neto!

Maiwan ko na po kayo.” paalam ni Karla pero pinigilan ko ang braso niya.

“Pwede bang dito ka nalang?” bulong ko sa kanya na parang nagmamakaawa.

“Leave us, Karla.” halos mapatalon ako sa gulat ng marinig ang baritonong boses niya.

“Yes, emperor.” tiningnan niya muna ako na parang humihingi ng tawad dahil hindi niya ako masasaklolohan bago umalis.

“Come here, Summer.”

Ginamit nanaman niya ang nakakabaliw na tono na yun. Nakakainis! Bakit ba kasi ang gwapo kahit na boses? Nang-aakit ba ‘tong gago na to?

Nag-aalangan man ay lumapit ako sa kinaroroonan niya. Sa coffee table ay nakita ko ang isang kape na umuusok pa katabi ng isang chess board na gawa sa kristal. Nakakalat ang mga chess pieces sa chess board, may kalaro ba siya kanina? Pero isa lang ang kape sa lamesa, kalaro nya ang sarili?

“What do you think about the place?”

Napaangat ako ng tingin sa kanya dahil sa tanong niya. Nahirapan pa’kong mag-compose ng sasabihin dahil sa klase ng pagtitig niya sakin.

“W-well, it’s beautiful. Malayong malayo sa abandoned greenhouse na nakita ko noon. Anong nangyari? Akala ko ba ay bawal pumunta sa lugar na ‘to?” tanong ko.

Imbes na sagutin ako ay inilahad niya ang kamay sa sofa na malapit sa’kin, inuutusan akong umupo. Pagkatapos ay naupo siya sa pang isahang sofa na sa tingin ko’y inuupuan niya kanina katapat ng mug ng kape. Ngayon lang ako nakakita ng lalaking nagkakape, tanghaling tapat.

“Baka lang kasi namimiss mo na ang Casa Angeles at ang flower farm mo. This is the closest that I can give you to remind you of your home.” sabi niya.

‘Summer, wag kang magpapa-apekto. Kinukuha lang niya ang loob mo. Malamang ay may gusto lang yang mangyari. Si Lanzer yan, he have lots of tricks on his sleeves.’ Pilit kong sinasabi sa sarili para hindi makaramdam ng kilig pero huli na ata ang lahat.

Infairness, ang ganda ng pagkaka-ayos, parang bagong bago. Kudos sa nagdesenyo.” pag-iiba ko ng usapan para hindi niya mahalata na natouch ako.

“Thank you, I did it myself.” kapag-kuwan ay sabi niya.

Tiningnan ko siya na para bang hindi naniniwala. “Ikaw?”

“Yeah, hindi mo naitatanong ay landscape engineering ang kinuha kong kurso nung college.” sabi niya na nagpatawa sa’kin. That was totally unexpected.

“Ngayon lang ako nakakita ng landscape engineer na wala man lang kahit anong landscape sa bahay.” sabi ko.

Kinuha ko lang yun para inisin si dad, gusto niya kasi na mag business administration ako.”

Rebelde ka rin pala noon?”

“Buong buhay ko ay diniktahan niya ang pagkatao ko, pero gaya mo matigas ang ulo ko lahat ng gusto niya ay sinasalungat ko.” sabi niya.

“But look at you right now, ginagawa mo din sa’kin kung ano ang ginagawa niya sayo noon.” out of nowhere ay nasabi ko. Late ko na narealize na medyo sensitive pala ang issue na nasabi ko.

Pero nung tiningnan ko ang reaksiyon nya ay parang hindi naman na-offend.

“Because of you naiintindihan ko na si dad ngayon. He did that to not for himself but for me, he did what thinks is the best for his family. And I’m doing what I’m doing right now to protect you.”

To protect me?

“Bakit mo naman ako gustong protektahan?”

“Dahil mahalaga ka.”

'Mahalaga ka' magkaiba yun sa 'Mahalaga ka sakin'

“Tsk, ako ba talaga? O baka naman si Monique.” bigla akong nairita ng maalala ang pangalang yun. Naiinis parin ako kapag naaalala kong pinag-bintangan niya ang pamilya ko.

“You don’t know who you are, Summer.” pagkatapos ay bumaling siya sa chess board na nasa lamesa at may kinuhang isang piece doon.

“Monique is an important piece in this game, but you. You’re my queen.”

Inabot niya sa’kin ang piece na kinuha niya at nakita ko na ang ‘queen’ nga yun. Naniniwala na talaga ako na dating Casanova ang gago na ‘to. Ang tamis ng tabas ng dila eh.

“Bakit ako?”

“Because you’re special.”

Sinamaan ko siya ng tingin. Sa lahat ng tinanong ko ay ni isa, wala siyang sinagot ng matino. Bwisit!

“This place is under your care now, Summer. Kagaya ng pagpapa-ubaya ko sayo sa bahay na ‘to. Be a good wife okay?”

Tumayo siya at lumapit sa inuupuan ko, mabilis naman akong umusog ng umupo siya sa tabi ko. Naamoy ko nanaman ang mabango niyang pabango. Masama ‘to, binigyan niya ako ng ngiting nakaka-akit.

“Pwede ba! I thought napa-intindi ko na sa’yo na hindi ako yung tipong ideal housewife.”

“But your father made sure that you will be the ideal wife for me.”

Napataas ang kilay ko sa sinabi niya, so totoo nga ang matagal ko ng hinala? Lahat ng training na pinagdaanan ko simula pagkabata? Lahat yun ay paghahanda para maging asawa niya?

###

” Napataas ang kilay ko sa sinabi niya, so totoo nga ang matagal ko ng hinala? Lahat ng training na pinagdaanan ko simula pagkabata? Lahat yun ay paghahanda para maging asawa niya? ###

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Hayst! Grabeng pawis at kilig ang inabot ko sa chapter na'to sana kayo din. Request lang po sana, as much as I love reading comments (so I will know na nag eenjoy ang kung sino man na nagbabasa ng story ko) please refrain yourselves from leaving comments na walang kinalaman sa story especially asking for updates every now and then. I'm doing my best as much as I can para makumpleto na sa lalong madaling panahon ang book na ito. Please send your support nalang po instead. Love you all! -little A

Ps. Nagdagdag na din po ako ng word count per chapter para mas mapahaba ang chapters ko. Yun lang sana nag enjoy kayo sa pagbabasa.


Eyrie Series #1: Eros ✅Where stories live. Discover now