LOVE WITHOUT LIMITS

CHAPTER 59

CHAPTER 59

"LET'S TALK about our marriage," iyon agad ang bungad ni Maxwell pagkalabas ng bathroom. Naroon na kaming pareho sa master's bedroom.

Nakaupo ako sa harap ng vanity at parang timang na natulala matapos lumingon sa kaniya. Nakatapis lamang siya ng twalya at bara-barang tinutuyo ang buhok. Ang mga butil ng tubig mula sa kaniyang balikat ay tumutulo hanggang sa tiyan.

Napabuntong-hininga ako saka binalewala ang tanawin niya. Sinalamin ko ang sarili sa vanity saka dinampi-dampian ang pareho kong pisngi ng aking mga hurim-hurim.

Ang kigwa, talagang nang-aagaw ng atensyon. Pumuwesto siya sa likuran ko at sinalamin din ang sarili sa vanity sa harap ko. Pasiring kong inalis ang paningin sa sarili saka inis na itinuon sa kaniya.

Gamit ang parehong kamay ay bara-bara pa rin niyang tinuyo ang buhok. Nang matapos ay ipinatong niya ang drying hair towel sa balikat ko. Napasinghap ako nang maamoy ang paborito kong shower foam niya.

"How about next month?" aniyang inihawak ang parehong kamay sa balikat ko saka ako tiningnan mula sa salamin.

Idinaan ko na lang sa buntong-hininga nang i-massage niya ang magkabila kong balikat. Ngumiti siya sa paraang gustong-gusto ko, iyong gwapong-gwapo siya. Pakiramdam ko ay natunaw ang puso ko.

May amnesia man ka, amaw!

Hindi ako sumagot. Sa halip ay kinuha ko ang scooper ng moisturizer at naglagay sa likod ng aking palad. Tiningnan ko ang aking sarili mula sa salamin saka unti-unting naglagay. Mataray ang mga mata, dinampi-dampian ko ng palad ang magkabila kong pisngi.

Dahil talagang makulit, naupo siya sa tabi ko, sa may kahabaan na silyang kinauupuan ko mismo. Isiniksik niya nang isiniksik ang sarili hanggang sa magkasya kami.

"How about next week? You want us to get married next week, huh?" kapagkuwa'y tanong niya, nakalingon sa akin, sobrang lapit ng mukha, amoy na amoy ko ang hininga.

Nawala gani imong memorya, bwisit ka!

"Mauuna sa Empery, of course," ngisi pa niya, sa paraang animong iyon na ang pinakamagandang suhestiyon sa buong mundo. "Best idea coming from the best man in the world, huh?"

Nilingon ko siya at sumama talaga ang aking mukha. Talagang sinisimot ng lalaking ito ang pasensya ko. Pairap kong inalis ang tingin matapos niya akong ngisihan.

"What do you think?" tanong pa niya saka ako hinalikan sa balikat! Awtomatiko akong napalingon sa kaniya matapos kilabutan. "You're not answering my questions, wife."

Wife! The nerve of this amaw! "Wala ka namang maalala, hindi ba?" mataray kong sagot.

Awtomatikong kumunot ang kaniyang noo. "You're so masungit."

Lalo pa akong naasar dahil ayokong naririnig ang salitang iyon sa kaniya. Kakaiba pakinggan, parang nawawala o nadaragdagan ang ibang letra at nagtutunog masungkit.

"But that's normal because you're pregnant," dagdag pa niya, nakakainis! "You like pink, huh?" ngisi na naman niya. "Our parliament is covered in white, though,"ngiwi pa niya, animong alam ko ang tinutukoy niya.

Maging ang kulay na binanggit niya ay parang nagdagdagan ng letra. Nagtunog pingk. May mga oras na ganoon siya magsalita, hindi lang siya, lahat sa kanilang pamilya.

"You're not answering my questions, Zaimin Yaz," sabi na naman niya.

"Ang kulit mo," pabuntong-hininga kong sinabi.