Karanlık • [b×b]

-16- Davet P2

Küfürle başladiğım için özür diliyorum shbdhdhdhd

Medya- Yankı

Sikeyim.

Olmuyordu işte.

Kollarımın arasındaki kadın bana kendini açmaya hazırken benim aklım bambaşka yerlerdeydi. Çok da güzeldi oysaki. Boynuma vuran sıcak nefesi belki de başkasını kolaylıkla etkileyebilirdi. İlgili birine benziyordu. Onunla ilişki yaşamak birçok insanın hayali olabilirdi.

Peki benim hayalim neydi?

Ne yapıyordum ben...neden bu kadının beline sarılmış öylece duruyordum?

Ellerimi belinden ayırdığımda titrediğimi fark ettim. Bir adım gerileyip kızın afallamış yüzüne baktım. Yapamıyordum işte. Öpemezdim, sarılamazdım ya da daha ileri gidemezdim.

"Ne oluyor?" bileğimi tutmak isteyince kendimi çekip yan tarafa döndüm. Hala görüş alanımda olan Yankı'yı buldu gözlerim. Ozan, Yankı'nın kolunu tutuyordu.

Bir dakika...Ozan pezevengi Yankı'nın kolunu mu okşuyordu..?

"Hey!" Kız tekrar uzanınca özür dilercesine bakıp çıktım koridordan. Önümde olan insanlar, çarptığım garson ve arkamda şok içinde bekleyen kız sikimde bile değildi. Tek düşündüğüm, tek gördüğüm Yankı'ydı.

Masaya gelir gelmez Ozan'la arasına girdim. Otomatikman Yankı'yı tutan elini çekmişti. Yankı ne olduğunu anlayamazken Ozan dik dik bana bakıyordu. Aldırış etmeden masadaki içkiyi aldım. Kafama dikip elimin tersiyle ağzımı silerken de gözlerim Ozandaydı. Allah'ım sabır ver sikeceğim şimdi belasını.

"A-Ayaz abi..." diye mırıldandı Yankı. Abi demesi Ozan gavatının hoşuna gitmişti. "Sen misin?"

"Benim abicim benim." içimdeki öfkeye rağmen ses tonumu ayarlayabildim. Oldukça yumuşak cevap vermem Yankı'yı şaşırtmış gibiydi.

"Hayırdır sen bilader?" dedi Ozan. Sinirle sırıttım. Bana bilader mi demişti bu sokuk?

"Gevşek gevşek konuşma ağzının yayını-"

"H-hop hop!" diye bağırdı Sarp. "İçecek bir şeyler alın." uzattığı bardağı alıp önüme bıraktım. Sırf Nilay üzülmesin diye ortamdaki gerginliği dağıtmaya çalışıyordu.

"Yankı'yla muhabbet ediyorduk." dedi Ozan. "Bu arkadaş müsaade etmiyor." iğneleyici sözleri bana yönelikti ama gözleri Sarp'taydı.

"Güzel, farkındasın en azından."

"İstersen Yankı'ya soralım ha." kendinden emin duruşu can sıkıcıydı. Elimi Yankı'nın beline götürüp sardım. Kendime çekerken tüm bedeni gerilmişti.

"Yankı, Ozan'la sohbet etmek istiyor musun abicim?"

Epey afallamış görünüyordu Yankı. Normaldi, ben bile şaşkındım.

"Ayaz abi." kulağıma yaklaşıp sadece benim duyabileceğim tonda fısıldadı. "Onunla konuşamaz mıyım?" zafer kazanmışçasına gülümsedim. Tek bir hareketimle yelkenleri suya indirmişti Yankı. Saçma tavrını bırakıp benden izin almıştı. İçimdeki öfke yerini keyifli bir sırıtışa bıraktı.

"Konuşmasan iyi olur." başını aşağı yukarı sallayıp sesini yükseltti.

"Zaten öylesine sohbet ediyorduk, büyütülecek bir şey yok ki." yine de ters konuşamıyordu. Kibarlığından ödün vermeden arkadaşça muhattap olduğunu dile getirmişti.

"Ben çok iyi anlaştığımızı düşünmüştüm Yankı." Ozan bozulduğunu belli etmemeye çalışsa da yüzünden okunuyordu. Sürün amınakoyduğum.