Karanlık • [b×b]

-36- Tatil

Medya - Yankı

Yankı'nın açık bıraktığı gömleğinin düğmelerini iliklerken son iki dakikadır olduğu gibi yanaklarını şişirdi. "Çok sıkıyor Ayaz." alnını öpüp son düğmeyi açık bıraktım.

"Yeterli bu."

"Hayır." altındaki düğmeyi açacakken elini tuttum. 

"Bebeğim böyle daha hoş görünüyor, gerçekten." inanmamış olsa da sonunda ikna etmeyi başarmıştım. Belini kavrayıp odanın terasına çıkardım Yankı'yı. Bir on dakika önce çalışanların getirdiği kahvaltı sofrası harika görünüyordu. Sandalyesini çekip oturmasına yardımcı olduktan sonra karşısına geçtim.

"Burada kalmamız çok iyi oldu." yüzüne vuran güneş ışınlarına gülümseyerek gözlerini kıstı. "Çok güzel."

"Seveceğini biliyordum." tabağına her şeyden doldurup elini tutarak çatalına getirdim. "Başla güzelim."

"Teşekkür ederim." çatalını kavrayıp küçük lokmalar halinde yemeye başladı. "Volkan'a ayıp olur mu?"

"Hayır, Volkan abine ayıp olmaz." yaptığım vurguya aldırmadı Yankı.

"Herkese abi ve abla dememi istiyorsun."

"Küçücük bir istek."

"Beni kontrol edebiliyorsun ama ben seni kontrol edemiyorum." ne demek istediğini anlayamamıştım.

"O ne demek Yankı?"

"Öyle işte." omuzlarını havalandırdı. "Arkadaşlarını, nasıl kişiler olduklarını, çevreni hiçbir zaman öğrenemeyeceğim."

"Öğrenmek zorunda değilsin, görüşmemi istemediğin biri olsa zaten görüşmem." aklıma geçen gün yemekte olanlar gelmişti. "Tıpkı Çağla'yla bir daha görüşmeyeceğim gibi."

"Lütfen hatırlatma." tek bir sözüyle istediği her şeyi yapardım, bunu ona hissettirmek için uğraşıyordum ama geçmiyordu demek ki. Bu kuruntularla boş yere kendini üzüyordu. "O kızla önceden sevgili olmuş muydun?"

Bir ara ergenliğin etkisiyle ilgimi çektiğini ama Işık engel olduğu için kıza yürümediğimi hatırlıyordum. "Hayır, olmadık."

"Ama çok fazla sevgilin oldu..." çatalını bırakıp portakal suyundan bir yudum aldı. "Bu çok sinir bozucu."

"Güzelim, senin neyin var? Neden bunları konuşmaya çalışıyorsun?" derin bir nefes verdi Yankı.

"Bilmiyorum, çıkaramıyorum kafamdan." masanın üzerinde duran elini tutup okşamaya başladım.

"Ben seni çok seviyorum Yankı, bunu bil yeter." yüzünde utangaç bir gülümseme oluşurken başını sallayarak elini çekti. Çok çabuk duygularının etkisine kapılan ama kolaylıkla da toparlanabilen biriydi. Gerçekten Yankı'yı çözmek zordu. 

"Kahvaltıdan sonra denize gidelim mi?"

"Olur." Abarttığımın farkındaydım ama ben kıskanç herifin tekiydim. Yankı gibi bir güzelliğin insanların içinde mayoyla dolaşacak olması daha şimdiden tüylerimi ürpertiyordu. "İstersen otelin havuzuna da gidebiliriz, Volkan çok güzel olduğunu söylüyor."

Belli belirsiz başını sallayarak "Bilmem." dedi. "Deniz daha güzel."

"Bakarız güzelim." portakal suyundan bir yudum alıp dudaklarını yaladı Yankı. Her yerinin bu kadar güzel olmasını kaldıramıyordum...Bir dudak şekli ancak bu kadar düzgün olabilirdi. 

"Volkan Işık'ı mı seviyor?"

"Bilmem."

"Nasıl bilmiyorsun?" kaşlarını havalandırdı. "Arabada o kadar övdü ki!"