ချစ်ခြင်းတရားတို့မြစ်ဖျားခံရာ

အပိုင်း(၂၇)

နှလုံးသားရဲ့စကားသံကိုနားထောင်ပါ .....

နန်းယဉ်ဟွမ် တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်နဲ့ စိုင်းခွန်နာမည်ကိုသာတနေသည်။

ဟိုးလွန်ခဲ့တဲ့ညက ဟံသာ့ဆီတစ်ညလုံး စိုင်းခွန်ရောက်နေခဲ့တာနဲ့ပတ်သက်ပြီး နန်းယဉ်ဟွမ်အဖြေမှန်မကြားရသေး။

နှစ်ယောက်သားရဲ့ဆက်ဆံရေးကိုသံသယဝင်ခဲ့မိပေမယ့် အခုဝောာ့ရှင်းသွားပြီ။

"ဆရာဟံသာကစေ့စပ်တော့မှာလား"

နန်းယဉ်ဟွမ်ကြားသွားတာကိုဟံသာသိသည်။

နန်းယဉ်ဟွမ်သိရင် ဒေါ်ကြာမှိုပါသိမည်။ ဒေါ်ကြာမှိုပါသိရင် ဒီအကြောင်းတွေကို စိုင်းခွန်ထပ်ကြားရဦးမည်။

သက်ပြင်းချရင်း စိတ်ပျက်လက်ပျက်ထိုင်နေမိ၏။

ဖြစ်နိုင်ရင် စိုင်းခွန်ကိုစိတ်မညစ်စေချင်တာအမှန်ပင်။

ကိုယ်ပြောင်းလဲလို့မရတဲ့ကံကြမ္မာတစ်ခုကို ရှောင်ကွင်းလို့မရလည်း ပြေးတွေ့ရင်ဆိုင်လိုက်ရုံပင်။

"ခဏလေးတော့သည်းခံပေးပါခွန် .... အနာဂတ်မှာမင်းကိုစိတ်ချမ်းသာအောင်ထားနိုင်ဖို့ ကိုယ်ကြိုးစားပါ့မယ်"

🌸🌸

နန်းယဉ်ဟွမ်အိမ်ရောက်တော့ စိုင်းခွန်ကပန်းခြံထဲရောက်နေပြန်သည်။

တစ်စုံတစ်ခုကိုမေ့ဖျောက်ထားနိုင်ဖို့ ပန်းတွေအပင်တွေနဲ့အချိန်ဖြုန်းနေသလို အမြဲတမ်းပန်းခြံထဲမှာပဲ နေနေတတ်သည်။

"အစ်မပြန်လာပြီလား"

စိုင်းခွန်ရဲ့ နီရဲမို့ဖောင်းနေတဲ့မျက်လုံးတို့က နန်းယဉ်ဟွမ်ရင်ကိုဆောင့်ကန်လိုက်သလိုပင်။

"အုပ်အုပ် မောင်လေး"

"ဗျာအစ်မ"

စကားဝါပန်းပင်အသစ်စိုက်ဖို့ မြေဆွနေရင်းထူးလိုက်သည်။

"ဘာမှမဟုတ်တော့ပါဘူး"

ဘာမှဆက်မပြောနိုင်ဘဲ နန်းယဉ်ဟွမ်ထွက်လာခဲ့သည်။

"အုပ်အုပ်ဘက်ကလည်းစိတ်ရှင်းမှာပါ .... ငိုထားတာလည်းမဖြစ်နိုင်ပါဘူး"