TANITIM

61.6K 1.3K 128
                                    

13.02.2021 / 02.15

Ne aradığımı bilmiyordum, ya da nasıl bir şeyle karşılaşmayı beklediğimi de ama arabanın yanına geldiğimizde karşı yoldaki ara sokakta gördüğüm karaltı belimdeki silahımı kontrol etmeme sebep oldu. Aramızdaki mesafeyi ölçtüm. Onu gördüğümü fark etmeden hareket etmenin hesabını yapıyordum. Oldukça hızlı ama bir o kadar da sessiz olmalıydım ki henüz ayrıldığımız timin geri dönmesine sebebiyet vermeyeyim.

Arabanın yolcu koltuğunu açtım ve çantamı koltuğa bıraktım. Benimle gelmesine engel olmak için Kerem'in arabaya binmesini bekledim. Bir tuhaflık olduğunun farkındaydı ama kapıyı açtığım andan itibaren sorunsuz bir şekilde evlerimize gideceğimizi düşünüyor olmalıydı.

Bir elimi açtığım kapıya diğerini de arabanın iskeletine koyup arabanın içine doğru eğildim. Kerem arabaya binmemi beklerken neyin peşinde olduğumu anlamaya çalıştı.

"Kerem..." dediğimde aynı zamanda da karşı sokaktaki gölgeyi kontrol ettim. Onu gördüğümü fark etmemiş, hala duvarın arkasından bizi izliyordu. Benimle alakası olmayabilirdi ama olabilirdi de. Hayatımı ihtimallere bırakarak yaşayamayacağımı öğrenecek kadar çok şey görmüştüm.

Hala konuşmamış olmam Kerem'i daha çok huzursuz ederken "Yine, ben seninle gelemem triplerine girmeyeceksin umarım teğmenim?" diye sordu. Sanki gözleri "Ne olur konu sadece bu olsun, bunu halledebiliriz." der gibi bakıyordu. Başımı olumsuz anlamda salladım. Sağ elimi açık tuttuğum kapıdan çekip belimdeki silaha attım ve onu belimden çıkarttım. Kerem'in, elimdeki silahı görmesiyle henüz taktığı emniyet kemerini çıkartması bir oldu.

Hareketlendiğini gördüğümde "Bana bir iyilik yapabilir misin?" diye sordum. Cevap vermeden önce "Neler oluyor?" diye sordu ama sonra pes ederek "Söyle." dedi.

Diğer elimi de arabanın iskeletinden çektim ve silaha götürüp mermiyi namluya sürdüm. Kerem hala beni izliyordu. Kerem'e bakıp gözlerimizi birleştirdim. Ben yapamıyordum ama gözlerimle yalvardım ona.

"Lütfen arabada kal."

Kapıyı sessiz bir şekilde kapattığım sırada Kerem'in dudaklarından adım döküldü, ardından da küçük bir küfür mırıldandığını duydum. Operasyonda değildik ve ondan da önemlisi şu an üzerimizde üniformalarımız yoktu. Bana emir veremezdi. Ona kulaklarımı kapattım ve seri adımlarla karşı caddeye geçtim. Saat gece yarısını çoktan geçtiği için sokaklar sessizdi.

Benim adım seslerime karışan bir kapı çarpma sesi duydum. Kerem'in arabada bekleyeceğini düşünmemiştim zaten ama ne kadar hızlı hareket edersem onu o kadar bu işin dışında bırakabilirim diye düşünerek kendimi kandırmaya çalıştım.

Bunun için artık çok geç olduğunu biliyordum. Kerem bu gece itibariyle çoktan bu işe karışmıştı.

Ara sokaktaki gölge, kendisine yaklaştığımı gördüğünde arkasını dönüp koşmaya başladı. Bu hareketiyle, benim için burada olduğuna emin oldum ve adımlarımı hızlandırdım.

Kerem'in bir adım arkamdan sesini duymama rağmen kulaklarımı her türlü sese kapatmıştım. Sadece geçmişin çukurunda yükselen ses duvarlarıma çarpıp yankılandığında koşarken omuzlarıma çarpan saçlarımın varlığını hissetim. Hala benimleydiler.

Altından geçtiğim sokak lambası yüzümü aydınlattığında karanlığın bundan hiç de memnun olmayacağını düşündüm. O bir şeyleri kaybetmeyi severken ışıklar onu hep engelliyordu. Sokak lambasının etkisinden çıktığımda başucumda bekleyen ölüm, karanlıkta parladı.

"Ben bu hayatta en çok kaybolmayı sevdim." diye mırıldandım. Ölüm beni korkutamazdı.

Vazgeçebilirdim.

Sadece durup belime silahımı yerleştirir ve arabaya geri dönerdim ama yapmadım.

Hepimiz tercihlerimizden ibarettik. Ve ben bu gece, yaşam benim için büyük bir mucizeyken ölümü kovalamayı tercih ettim.

Merhaba! Çok heyecanlı olduğum bir çalışmaya başlıyorum. Daha doğrusu ben başladım ama sizinle buluşturmak için biraz daha zamana ihtiyacım var.

Küçük bir tanıtımla açılışı yapmak istedim. Uzun soluklu bir çalışma olmasını umuyorum.

Pİ sayısının benim için anlamı çok büyük, belki bir gün size de anlatırım ama o zaman gelene kadar bu hikayenin arasına serpiştireceğim. Hikayenin isminin tahmin edemeyeceğiniz ölçüde derin anlamları var.

Hikayenin isminin çıkış yeri olması nedeniyle ilk bölümü 14 MART 2021 Pazar günü yani Pİ GÜNÜnde yayımlayacağım.

Pİnin gizemini beklemede kalın... Görüşmek üzere.

Pİ (Aşkı 3 alınız!)Where stories live. Discover now