LOVE WITHOUT BOUNDARIES

CHAPTER 52

CHAPTER 52 (PLEASE VISIT MY WEBSITE, IT'S www.maxinejiji.com Thankyouuuu!)

"ATE, PA-LOAD po," nakangiting sabi ko sa tindera.

"Sige, ganda, magkano?" nakangiti ring tugon nito habang pumipindot sa cellphone niya.

Sinabi ko ang halaga ng load na gusto ko, nakangiting inabot ng tindera ang cellphone sa 'kin. Ramdam ko ang titig niya habang pinipindot ko ang number ko sa cellphone. Maging nang ibalik ko 'yon at muli siyang magpipindot doon, panay ang sulyap niya sa 'kin. Naiilang akong ngumiti.

"Okay na, ganda," aniya ulit.

Nag-init ang mga pisngi ko. "Salamat po." Inabot ko ang bayad at saka tumabi para i-check ang load ko.

"'Ganda no'ng estudyante, 'no?" dinig kong sabi ng tindera sa kasamang lalaki na naroon sa loob ng tindahan, malakas kasi ang boses niya.

"Oo, kaso may deperensya sa paa," tugon ng lalaki dahilan para matigilan ako at mahinto sa pagtipa sa cellphone ko.

Napabuntong-hininga ako at nagdesisyong bumalik na sa school. Lumabas lang talaga ako para magpa-load. Tatawagan ko si Maxrill Won.

Dumeretso na muna ako sa canteen, kaunti lang ang oras ng breaktime namin kaya hindi rin ako pwedeng magtagal. Plano kong sa umbrella na lang kumain at doon na lang din tawagan si Maxrill Won.

"Don't you have friends, Dainty?" natatawang ani Danice nang magkasabay kami sa pila sa canteen.

Siya lang ang nakapila sa likuran ko pero nang marinig siya ng dalawa niyang barkada ay nakangising lumapit ang dalawa at tiningnan ako mula ulo hanggang paa.

"Who would've wanted to make friends with her, Danice? Look at Dainty, she can't even walk," patutsada ni Ariella. Sa halip na pansinin ay humakbang na lang ako papunta sa harapan nang umusad ang pila.

Pero hindi nakontento ang tatlo, mas humakbang sila papalapit sa 'kin na halos mabunggo na ang likuran ko. Inis kong nilingon si Ariella at kasama nitong si Bianca. Pinagtawanan nila akong tatlo kaya napipikon akong bumaling na lang uli sa harapan.

Talagang ayaw papigil ang mga ito. Isa sa kanila ang humila sa buhok ko. Pigil man ay malakas at masakit pa rin 'yon kaya naiinis ko talaga silang hinarap.

"Ano ba?" angil ko.

Natatawang ngumiwi ang tatlo, naaawa kunyari. "Matapang ka na, ah?" ani Danice. "Galit ka na niyan, Dainty?"

"Tigilan niyo na ako, Danice, ano ba'ng ginawa ko sa inyo?"

"What?" naghahamong humakbang si Danice, magkakrus ang mga braso at nakataas ang noo. "What are you gonna do, huh?"

Tumikom ang bibig ko, puno ng hangin ang dibdib ko. Inis ko silang tinalikuran dahil ako na ang sunod sa counter. Pinakawalan ko ang naipong hangin sa dibdib ko nang magandang ngiti ng kahera ang bumungad sa akin.

"Ano'ng sa 'yo, ganda?" tanong pa nito.

Naitikom ko ang bibig at bumuntong-hininga. "Sandwich at juice po, auntie."

Sandaling natigilan ang kahera at natawa. "Sige, ganda. Sandali." Nilagay nito ang orders ko sa tray saka kinuha ang card ko. "'Wag mo nang pansinin ang mga 'yan sa likuran mo, mga papansin." Hindi ako tumugon. "Mas maganda ka naman sa kanila." Nawala ang mga mata niya sa sobrang pagkakangiti at naipit sa may katabaan nitong pisngi.

"Salamat po." Gumanda na ang ngiti ko.

Talagang kahit anong sama ng paligid, meron pa ring naiiwang mabubuti. Ang mga 'to na lang ang pinagtutuunan ko ng pansin. Ayaw kong gumaya kina Danice. Kung ganito kasasama ang ugali nila, hindi ako maaaring gumaya. Dahil alam ko ang pakiramdam.