LOVE WITHOUT BOUNDARIES

CHAPTER SEVEN

Follow us on Twitter: lovetrilogyOFC

CHAPTER SEVEN

"THANK YOU, Rhumzell," sinsero kong sinabi nang maihatid niya kami. Nauna na si Bree kaya kami na naman ang naiwan sa kotse niya.

Ngumiti siya. "Sana next time, iba na marinig ko," sinabi niya 'yon nang hindi malaman kung nangingiti lang ba o natatawa, naglalaro sa dalawang iyon ang nakikita ko sa labi niya.

"Ano..." Kumunot ang noo ko at napaisip. "Ingat ka, Rhumzell," sinabi ko 'yon para maiba naman ang sinasabi.

Sandali siyang natameme sa 'kin saka natawa. "You're so cute, Dainty."

Nakagat ko ang labi ko saka napanguso. Ano ba ang sinasabi niya? Anong cute doon? Napabuntong-hininga ako. "Pero salamat talaga," sinsero kong dagdag. "Sana rin ay 'wag akong maging dahilan para magkaroon kayo ng alitan ni Miguel. Mabait naman 'yon."

"He's not, Dainty," buntong-hininga niya. "Kung may mabait man akong kilala, ikaw lang 'yon."

Nagkatitigan kami sa kawalan ko ng maisasagot. Napabuntong-hininga ako.

"Ipangako mong hindi ka makikipag-away kay Miguel, Rhumzell," nakikiusap ang tinig ko.

Umangat ang gilid ng kaniyang labi. "I promise, babe."

Natigilan ako at napanguso. "Kapag ba nagliligawan ay may tawagan na dapat?"ramdam ko ang pamumula ng aking pisngi.

Inilapit niya ang mukha upang silipin ako. "Nagliligawan pa ba tayo?" pabulong niyang tanong.

Nagugulat ko siyang nilingon. "Ano..."magkakasunod akong lumunok. "Anong ibig mong sabihin?"

'Ayun na naman 'yong matamis niyang ngiti. Sandali siyang tumitig sa mga mata ko ngunit agad din iyong bumaba sa labi ko. Naitikom ko ang bibig ko upang hindi niya 'yon makita. Natawa siya dahilan para mahawa ako at magbaba ng tingin.

"Hindi mo pa 'ko sinasagot pero...pakiramdam ko, ikaw na ang girlfriend ko, Dainty." Nag-angat muli siya ng tingin sa 'kin.

Girlfriend...

Magkakasunod na naman akong lumunok. Ngunit nang subukan kong magsalita ay dighay ang lumabas.

Hala!

Awtomatiko akong napaiwas ng tingin sa kaniya dahil sa kahihiyan. Nang marinig ko siyang bumuntong-hininga ay dali-dali kong hinanap ang siradura ng sasakyan. Pero hindi ako magrunong magbukas ng pinto.

Nakakahiya!

Nabitiwan ko ang yakap kong binder at natakpan ang mukha ko. Dahilan para marinig ko siyang matawa.

"Dainty..."

"I'm sorry, Rhumzell," hiyang-hiyang sabi ko. "Sorry!" parang wala na akong maiharap na mukha sa kaniya.

Lalo siyang natawa. "You're so cute, you're making me soft."

Wala sa sarili akong napalingon sa kaniya ngunit muli akong napatalikod upang magtakip ng mukha.

"Dainty," naramdaman ko nang hawakan niya ako sa siko, pilit na inihaharap sa kaniya. "I can wait," kapagkuwa'y dagdag niya. "If you're not yet ready to be in a relationship, I promise, I'll wait."

Dahan-dahan kong naalis ang pagkakatakip sa mukha at marahan siyang nilingon. Napatitig ako sa kaniya at muling naalala ang ginawa niya sa 'kin kanina. Nanumbalik sa 'kin ang masarap na pakiramdam. Iyong nawala bigla ang kaba ko dahil sa kaniyang ginawa.