LOVE WITHOUT BOUNDARIES

CHAPTER 55

CHAPTER 55

"I...UHM..." muling binitin ni Maxrill Won ang sasabihin saka nangingiting tumingin sa 'kin.

Napatitig ako sa kaniya. Hindi ko maipaliwanag ang pakiramdam. Ang tanging malinaw sa 'kin ay kinakabahan ako at gusto nang marinig kung ano'ng sasabihin niya. Pakiramdam ko ay may hula na 'ko. Pero natatakot akong baka mali ang hulang 'yon, bukod sa masyado pang maaga para ro'n, kaya pilit kong itinatabi sa madilim na parte ng isip ko.

Hindi ko rin mapangalanan ang reaksyon ng mga magulang namin. Pero sa tingin ko ay pare-pareho kaming nanghuhula. Hindi malabong magkapare-pareho rin kami ng hula. Dahil sa paraan ng pagtitig at pag-aanunsyo ni Maxrill Won, para bang mauuwi ang araw na 'to sa panibagong selebrasyon.

Mabilis namang gumilid sina Tiyo More, Lolo Mokz, Kuya Maxwell at Ate Maxpein kay Maxrill Won. Habang si Tiya Maze ay magkakrus ang braso at matalim ang titig sa anak. Si nanay ay panay ang pagbuntong-hininga habang naghihintay sa dagdag na sasabihin niya.

Lahat kaming naro'n ay literal na tutok ang paningin sa kaniya at naghihintay. Mukhang sinasadya niya naman 'yong bitinin dahil tila naaaliw siya sa mga reaksyon namin. Hindi ako sigurado kung ako lang ang kabado, halata kasi sa mukha nina nanay, Tiya Maze at mga kapatid ni Maxrill Won na kabado rin ang mga ito. Tanging ang mga kaibigan nila ang nalilibang sa paghihintay, mas excited pa kaysa sa 'kin. Halata kasing ako ang pinakakabado. Hindi na nga ako magugulat kung may magsabing namumutla na 'ko.

"You're making everyone nervous, son," hindi maipaliwanag ang reaksyon ni Tiyo More, napatungga bigla sa hawak niyang glass na may malaking yelo. Lumapit siya sa anak at pinilit tumawa habang tinitingnan ang lahat, isa-isa. "What is it?"

Sandaling tumitig si Maxrill Won sa ama at saka ngumiti. Umawang ang labi ni Tiyo More habang nakatitig din sa anak, tila hinuhulaan ang tumatakbo sa isip nito. Halatang pigil niya ang hininga at nabitiwan lang 'yon nang alinlangang lingunin ang iba pang naghihintay na gaya niya. Saka siya nagsalita nang malumanay sa lenggwaheng sila lang ang nagkakaintindihan.

"I demand a a gift from everyone," nakangiting sagot ni Maxrill Won.

Sandaling natigilan si Tiyo More, nangangapa pa rin. Saka napilitang ngumiti. "Okay...what...kind of gift?"

"I have a gift," mabilis na sagot ni Kuya Maxwell, siya ang pinakakalmado, itinuro pa ang envelope na binigay niya kanina. "It's an island, baby brother. That's the title."

Umawang ang labi ko. Island...title...gift... Napatitig ako kay Kuya Maxwell na awtomatikong naramdaman ang tingin ko. Matamlay man, nginitian niya ako na para bang simpleng kotse-kotsehan lang ang binigay niya sa aking nobyo. Habang ako ay hindi makapaniwalang posible sa kanilang ipangregalo ang gano'n.

Nilingon ng pamilyang Moon si Tiyo More. "What?" na awtomatikong umiwas na para bang gano'n kabilis siyang hinusgahan. "I gave him a new luxury car," aniyang nakaturo pa sa labas. "Dalawa lang ang meron no'n dito sa Pilipinas."

Luxury car...

Napapalunok kong sinulyapan ang labas na para bang makikita ko ro'n ang ginamit naming sasakyan kanina, gayong naka-helicopter kami papunta rito.

Gano'n ang mga regalo nila sa kaniya...

Parang gusto kong lumubog sa kinatatayuan ko. Ang lakas ng loob kong sumimangot kay Maxrill Won, gayong idinamay lang ako nina nanay sa cake na regalo nila.

"I gave him a new boat. What about you, Maxpein?"tanong ni Lolo Mokz.

Nilingon ng mga naro'n si Ate Maxpein na para bang walang pakialam sa kaniyang paligid. Kung si Kuya Maxwell ay kalmado, siya naman ay parang hindi namin kasama rito. Walang nagbabago sa reaksyon niya at tila nabubugnot pa sa eksena ni Maxrill Won.