LOVE WITHOUT BOUNDARIES

CHAPTER 63

CHAPTER 63

"DAINTY!" BOSES ni Gideon ang nakapagpalingon sa 'kin habang tutok ako sa cellphone. Binalita ko kay Maxrill Won ang magandang resulta ng exams ko. "Top four ako, Dainty."

"Top six naman ako!" sagot ko.

Sabay na nanlaki ang mga mata namin ni Gideon. Naghawak ang pareho naming kamay sa tuwa at parang mga sira na nagtatalon sa kinatatayuan. Malaking improvement na sa akin 'yon dahil lagi akong nasa top ten.

Ako ang unang bumitiw, nakita ko nang mapatitig siya sa parehong kamay namin bago muling nag-angat ng tingin sa 'kin.

"Ang saya-saya ko, kasi ilang beses kong nakatulugan ang pagre-review," hanggang sa sandaling 'yon, hindi ako makapaniwala. "Totoo pala 'yong kasabihan na para kang nabunutan ng tinik."

Sabay na naman kaming natawa. "Ako naman, umaasang mapasama uli sa top ten pero hindi ko inaasahan 'yong top four."

"Masaya ako para sa 'yo, Gideon!"

"'Yong music na lang ang paghahandaan natin."

Tumango ako. "Sigurado akong maganda ang performance mo, Gideon."

"Mas inaabangan ko ang performance mo, Dainty."

"Inaabangan ko rin ang sa 'yo, at ang sa mga kaklase natin." Ngumiti ako.

Kahit maaga natapos ang exam, at maagang lumabas ang result, may activities pang pinatapos para sa final grading. Nag-practice din ang karamihan sa music hall para sa final performance namin sa music subject. Gabi na nang matapos 'yon.

"Dainty! Pauwi ka na ba? Ihatid na kita?"presinta ni Gideon.

"Hindi, ayos lang ako. Susunduin ako ni nanay."Nakagat ko ang labi nang muntik ko nang mabanggit na meron na kaming sasakyan. Kahit gusto ko talagang ipagmalaki 'yon, hindi para magyabang.

Magmula nang magkaro'n kami ng sasakyan, sinusundo at hinahatid kami ni nanay kapag may pagkakataon. Kahit marami siyang ginagawa. Kahit pa malapit lang, kahit magkakaiba kami ng uwi, dahil madalas ginagabi si Bree kapa-practice. Wala talagang pagod si Nanay Heurt sa 'min.

"Sige, sabayan na lang kita hanggang sa gate. Hintayin nating makarating ang nanay mo," aniya saka ako sinabayan papalabas.

"Ayos lang, mauna ka na, Gideon." Nakangiti ko 'yong sinabi nang makalabas kami sa parking lot.

Nakamot ni Gideon ang sentido, napapahiyang ngumiti sa 'kin. "Sige, Dainty. Mauna na 'ko."Bumuntong-hininga pa siya, paatras na naglakad papunta sa sasakyan niya habang kumakaway sa 'kin.

Naupo ako sa bench saka nilingon ang kanto papasok sa parking lot ng BIS. Tiningnan ko rin ang cellphone kung may nag-reply sa mga tinext ko, sina Bree, nanay at Maxrill Won.

Nagkawayan uli kami ni Gideon nang dumaan ang sasakyan niya sa likuran ko bago tuluyang umalis.

Nagpatuloy naman ako sa paghihintay na dumating si nanay, at gano'n na rin sa reply niya. Pero sa halip, tawag ang natanggap ko.

"'Nay? Nandito na po ako sa parking lot."

"Dainty, hindi kita masusundo, pasensya ka na."

Tumayo ako. "Naku, ayos lang po, 'nay."

"Gabi na, kaya mo namang umuwing mag-isa, hindi ba? Wala pa kasi ang kuya mo."

"Oo naman po. Pero pwede ko po bang malaman kung bakit hindi ninyo ako masusundo?"Nag-aalala akong si tatay ang dahilan.

"Kailangan ko kasing pumunta sa Cebu."