CHAPTER 94: TRAUMA

304 13 3
                                    

Freya POV
Huminto na kami sa likod ng paaralan at binitawan na niya ako, nakatalikod siya saakin kayat tinawag ko ito.

"Levi "

Humarap naman ito sakin pero wala parin siyang emosyob, ano bang nangyayari sakanya? bat siya ganito makatingin saakin? at bat di siya nagsasalita?

"may sakit kaba? "tanong ko pero di ito sumagot imbes ay tinitigan lang ako nito, mabilis ang tibok ng puso ko, bat ganito?! si Levi batong kaharap ko baka doppleganger to! oo medyo cold si Levi pero--pero hindi ganito.

"a--aalis na ako" nauutal kong saad at akmang aalis na ako ng hugutin niya ulit ako at itunulak sa pader at kinorner, ito nanaman siya, ayaw ko ng ganito!

"alam mo bang nagkahiwalay kami ni Dalia dahil sayo" matigas na saad niya, nakita ko pang maugat ugat ang leeg niya at medyo umiigting na mga panga,

"a--anong ginawa ko? " tanong ko, diko maintindihan ang mga pinagsasabi niya.

"alam ko namang inutusan mo ang kaibigan mo na itulak ka niya dahil alam mong nasa likod ako, at ikaw naman itong papansin nagpaka bebe at ng matumba saakin, tiyanta mo pa talagang makikita ni Dalia. Ganoon kaba kadesperada saakin! " inis na saad niya na ikinahinto ko.

Hindi ako makapagsalita, parang libo libong karayom ang tumusok sa puso ko, sensitibo akong tao kayat madali akong maapektuhan sa masasakit na salita.

"ano?! dika makapagsalita kasi totoong malandi ka! " singhal pa niya at dito na nga tuluyang tumulo ang luha, ang sakit niya magsalita.

Ito ang unang beses na may taong magsalita ng ganito saakin

Anong ginawa ko sayo Levi?! aksidente naman yun! siya ba talaga to! nakaka turn off siya! parang di ito ang Levi na nakilala ko.

Ang gulo, gulong gulo na ang isip ko dahil sa mga katanungan sa asal ni Levi ngayon.

"Itong gusto mo diba" dagdag niya at kaagad akong siniilan ng halik, nagulat ako sa ginawa niya at hindi ako kaagad nakagalaw. Pilit ko siyang itinutulak pero mas lalong lumalapit lang ito.

no Levi please stop!!!

Iniiwas ko ang mukha ko pero hinawakan niya ito at mas idiniin pa ang labi niya sa labi ko.

Patuloy lang ang pagtulo ng luha ko,

"mmmmm" pilit kong magsalita pero nakaharang ang labi niya, di pa siya tumitigil, bigla namang nag flashback sa isipan ko ang nangayari noong nakaraan, yung trauma saakin na ginawa ni Mike bumalik,

nanginginig na akot natatakot.

Iminulat ko ang mga mata ko at nakita ko ang nakapikit na mata ni Levi habang hinahalikan ako.

"Levi stop!!!" inubos ko ang lakas ko at itinulak ito, nagkahiwalay na kami at kapwa namin hinahabol ang aming hininga.

Hinawakan ko ang dibdib ko at umiyak, nanginginig ako and at the same time matrautrauma! Inis ko siyang tiningan at kaagad ko siyang sinampal ng malakas.

"Napakawalang hiya mo Levi! ang sakit sakit sa dibdib ng ginawa mo *hik* napakasakit mo rin magsalita, dimo alam ang buong nangyari! sana naman inalam mo muna, *hik* Hindi ako malandi at papansin sadyang aksidente yung nangyari! *hik* masyado ka kasing assumero eh" inis na bulyaw ko sakanya habang patuloy sa pag agos ang luha ko, samantalang wala pa rin siyang emosyon pero nakita ko ang paglunok nito.

"S--sa-*hik* sa--na inalam mo muna lahat Levi *hik* di--di ako makapaniwalang magagawa mo to sakin" hikbi kong saad, nakita ko pa siyang lumalapit saakin kayat kaagad ko siyang pinugilan

"huhuhu please Levi *hik* wag na wag kang lumapit saakin" at humintonnga ito, nakita ko namang nag iba ang emosyon niya, nakita ko sa mga mata niya ang biglang pagka awa.

"so-sorry" nauutal niyang saad, umiling iling lang ako at pinahid nag luha ko pero hindi ito tumigil sa pag agos,

Tumalikod na ako at kaagad ng tumakbo.

Di ako-

di ako makapaniwalang magagawa ni Levi saakin to.

(SEASON 2) "THAT FIVE FAMOUS ACTORS ARE MY BROTHERS"Where stories live. Discover now