Eji POV
I was driving my car to buy Chi and I food when suddenly my phone ring. I pick it up and answer it.
"Hello? "
("E--E-ji") nahihirapang saad niya dahilan para mapahinto ako
"Zenice? what's wrong? "
(" I'm sick can you help me? wala kasi akong kasama") saad niya dahilan para mag alala na ako.
"okay okay, pupuntahan kita"
("salamat, hihintayin kita")
"bye"
*CALL ENDED*
kahit papaano'y nag aalala rin ako kay Zen, dati kasi'y nabanggit niya saaking may asthma siya baka umatake nanaman to ulit sakanya, mas lalo pa akong nag alala ng maalala ko ang boses niyang humahangos kanina.
Goshh! I need to go her place as much as possible.
RING! RING! RING!
My phone rings again, medyo natagalan pa ako bago sagutin ito.
"hello"
("Bum--")
"ahm bum, magpapaalam mo na ako sandali, pupuntahan ko lang si Zenice, okay lang ba? "
(pero---)
"may sakit kasi siya eh, wala rin kasi siyang kasama"
("o--okay") may kakaiba sa boses niya,
"hey are you okay? "
("ahh oo okay lang ako bum, ingat ka ah")
"you sure?"
("h-hmm ingat ka")
"okay, bye love you"
("love---)
*CALL ENDED*
Kaagad na akong nagtungo sa pharmacy at bumili ng gamot, bumili na rin ako ng nebulizer at mga prutas. Katapos non ay kaagad na akong nagtungo sa bahay ni Zenice. Nag door bell na ako at maya maya pa'y bumukas na ito,bumungad naman saakin ang putlang mukha ni Zenice, naka jacket ito at naka facemask.
Bagamat naka facemask ito ay nahalata kong ngumiti siya kayat nginitian ko rin ito.
"Pasok ka" mahinahon saad niya kayat inilahad ko na ang supot na naglalaman ng mga gamot samantalang minabuti ko nalang na bitbitin ang isang supot na naglalaman ng mga prutas.
"salamat ah" tumango ako
"walang anuman"
"halika pasok kana" alok niya kayat pumasok na kami, napakaganda ng bahay niya pero ang tahimik, mukhang nag iisa lang yata siya.
"upo ka muna" saad nito kayat umupo na ako, umupo rin naman siya sa tapat ko. Tinanggal na nito ang facemask niya saka binuksan ang supot at tiningnan, maya maya pa'y ngumiti ito saka tumingin saakin.
"nagdala kapa ng nebulizer ah" saad nito,
"ahh kasi baka umatake nanaman yung asthma mo" kaswal na sagot ko,tumango tango naman ito.
"diko akalaing naalala mo pa yun, mukhang ikaw lang yata ang may alam sa sakit ko, Yung mismong mga magulang ko ay walang kamuwang muwang sa sakit ko eh" tila malungkot na saad niya, maski ako ay nalungkot sa narinig, mukhang ito nga ang dahilan bat niya ako pinapunta dito.
YOU ARE READING
(SEASON 2) "THAT FIVE FAMOUS ACTORS ARE MY BROTHERS"
Romance[THE PLAYFULL DESTINY] √COMPLETED Ang kontinyuwasyon ng storya ni Freya Shantell kasama ang lima niyang sikat na mga kuya o mas kilalang 'THE FIVE STAR BOYS'. Isang araw ay nagkaroon ng malaking collaboration ang kanilang industriya yun ay ang pagsa...
