Eji POV
"da--diyan ka--lang, w-wag kang papasok"pagpipigil nito saakin at inilihis ang tingin niya saakin, napahinto naman kaagad ako't nagtaka sa inasal niya saakin.
"b-bum, bakit? "takang tanong ko, humarap na ulit ang tingin niya saakin pero nagulat ako dahil nakita kong may luha na sa kanyang mga mata, umiiyak siya! b-bakit siya umiiyak.
"bum" nag attempt na ulit akong pumasok pero itinaas nito ang kamay niya't senenyasan akong huminto atsaka ito umiling iling.
"bum bakit? bakit ka umiiyak? ano yung message mo? seryoso kaba don? " sunod sunod na tanong ko, naguguluhan na rin ako, diko alam kung bat niya nagawa yun. Akala ko nagbibiro lang siya pero ng makita ko nga siya ngayon, ramdam kong lahat ng yun ay totoo, diko lang alam kong bakit.
"bum--"
"Chi" pagtatama niya at napahinto naman ako. Deretso niya akong tiningnan sa mata, titig na titig rin ako at kita ko ang lungkot at galit sa mga ito.
"a-alam mo k-kung ano ang ginawa mo Eji" gumagaral na tugon niya.
"bum--Chi diko alam, diko alam! "
"wala tayo sa taping mo ji, w-wag ka ng umarte" nagulat pa ako sa sinabi niya.
"di-diko alam Chi, diko alam, pangako! " di muna ito umiimik at pinahiran ang luha niya, sh*t! I can't take it anymore gusto kong punasan ang mga yun.
Pumasok an ako at nagderederetso sa gawi niya, at ng akmang hahawakan ko na ito ay inilayo nito ang mukha niya.
"Eji please, l-lumayo kana sakin... Pag inexplain k--ko pa s-sayo maiiyak lang ako. P-pag n-nakikita kita ng-ngayon kumikirot ang puso ko." umiiyak na tugon niya, nanlumo ako ako't napaluhod.
"Please wag kang umiyak.." diko rin napigilang mapaluha, nasasaktan ako dahil nasasaktan siya, nasasaktan ako dahil diko alam ang rason ng paglayo niya sakin, kung bakit niya puputulin ang relasyon na meron kami at palayuin ang puso naming magkayakap.
Pero kapag mag explain pa siya ay baka mas lalong kumirot lang ang puso niya at makasama sa sakit niya, bagamat masakit rin saakin, hindi ko na siya pipilitin magpaliwanag.
" Si--sige ako nalang muna ang haha--nap ng rason ng lahat ng ito, hihintayin kong maging handa ka. Basta't w-wag ka ng umiyak, nasasaktan ako Chi, nasasaktan ako sa kalagayan mo." pinipilit kong hindi umiyak, dapat di niya ako makitang umiiyak.
Chi POV
Nakatingin lang ako sakanya, tila balisa at ng mapadako ang tingin ko sa mga mata niya ay namumula na ito alam kong pinipigilan nito ang pag iyak niya, nasasaktan ako't makita siya. Umagos pa lalo ang luha ko, diko kayang mawala siya, mahal na mahal ko siya pero kailangan ko siyang i give up e.
"Diko--man alam..kung bakit, humi--hingi ako ng tawad Chi" saka tumingin ito saakin, suminghot pa siya't ngumiti pa ng pilit saakin. Tinitigan niya ulit ako sa mga mata, pero sa twing naalala ko ang senaryo sa park nasasakatan ako.
Napahawak ako sa dibdib ko't napapikit, pinipilit ring wag umiyak.
"Chi, please, wag kang umiyak please" naramdaman kong may pumahid sa pisnge ko at ng iminulat ko ay nakita ko si Eji na pinapahiran ang luha ko.
"I can be your handkerchief, and I am willing to wipe your tears away"
Gusto kong sumigaw at sabihing,
'Eji mahal na mahal kita, wag mo akong iwan, pakiusap, wag mo kung iwan, dito kalang sa tabi ko.
Gusto ko siyang yakapin ng mahigpit pero kaagad ko ring naibaba ang kamay ko ng maalala ang nasaksihan ko kanina.
"Ano ba ang dapat kong ga-win para dikana umiyak? " malambot na tinig nito,huminga muna ako ng malalim at tumingin sakanya.
"maghiwalay na tayong dalawa" mas lalong nanlumo ang mukha niya sa narinig,
"please Chi, wag naman please" pagmamakaawa nito, ayaw ko rin Eji pero kanina, nakita mismo ng dalawang mga mata ko na naghalikan kayo ng ex mo.
"Wag Chi, please I'm begging you. Don't leave me, please!!" umiiyak na tugon ko, inilayo ko nalang ang tingin ko sakanya, diko kayang makita siyang umiiyak.
"I--m sorry, ji. B-ut--"
"Chi!! " kaagad ako nitong niyakap, habang umiiyak, sh*tt!!! ayoko na siyang hiwalayan at iwan, gusto ko ang yakap niya, gusto ko ganito nalang kami palagi! Pero pilit paring bumabalik balik sa isipan ko ang nagyari at pilit nitong sinasabi sa isipan ko na pakawalan ko na siya,
dahil kung kami talaga kami talaga sa huli.
"E-ji, Y-yun lang ang way" pilit kong pinapakalma ang sarili ko.
"Pa-para di na ako m-masaktan"
"No! hindi, please! " hinawakan ko na ang dalawang braso niya at inilayo ito saakin, tinitigan ko siya at kita ko ang namumugtong niyang mga mata,
Ngayon ko palang naranasan na iniiyakan ako ng lalaking mahal ko.
"I'm br3aking up, with you. Thankyou for everything and I'm sorry" nakatitig lang siya saakin.
"W-wala naba talaga? " napapikit ako sa sinabi niya, tagos sa puso ko ang lungkot na tono nito.
"w-wala na" pagsisinungaling ko, wala na akong narinig pa na sagot kayat iminulat ko ang mga mata ko. Pinahiran na nito muli ang mga luha niya saka ngumiti saakin ng mapait. Lumapit na ito saka hinawakan ang pisnge ko at pinahiran muli ang mga luha kong tumulo. Humihikbi hikbi pa ito,
"s-sige, kung yun an-ang s-solusyon para hin-di ka na m-masasaktan. Mahal na mahal kita, pagaling ka ah m-mas lalong diko kakayanin na n-nahihirapan ka. Ipag-da--da-dasal kita. Iloveyou my bumbum" hinalikan na ako nito sa noo, ito na ang huling araw na mararamdaman ko ang mainit niyang labi. Tumayo na ito at tumalikod saka dahang dahang naglakad palabas.
Paalam bumbum.
YOU ARE READING
(SEASON 2) "THAT FIVE FAMOUS ACTORS ARE MY BROTHERS"
Romance[THE PLAYFULL DESTINY] √COMPLETED Ang kontinyuwasyon ng storya ni Freya Shantell kasama ang lima niyang sikat na mga kuya o mas kilalang 'THE FIVE STAR BOYS'. Isang araw ay nagkaroon ng malaking collaboration ang kanilang industriya yun ay ang pagsa...
