CHAPTER 140: LAST GOODBYE

138 7 2
                                    

Levi POV

"Ano Levi wala kamanlang gagawin?! " inis na tanong ni Blake habang kwenekwelyuhan ako,  wala akong masabi,  they always ask me kung ano ang plano ko sa paparating naming kasal,  kung pano ko mapapahinto ito at kung papaano ko makakasama si Freya,  ang babaeng mahal ko. 

PERO WALA AKONG MAISIP NA PARAAN! DIKO ALAM ANG GAGAWIN KO!  KAILANGAN KONG PUMILI KONG SINO ANG IPUPUSTA KO!  KUNG ANG PAMILYA KO?  O ANG BABAENG MAHAL KO.

Mahal ko si Freya pero mahal ko rin ang pamilya ko. I dont have any choice but to break the relationship we had and marry Faye. Maybe I am not really the man for freya,  maybe she deserve much better than me.

"I will continue...the wedding" seryosong saad ko habang nakatitig sa namumulang mga mata ni Blake,  pagkarinig niya ay kaagad niya akong binitawan at napaupo nalang sa sofa.

"Maybe Freya really did the right decision... dahil wala karin namang plano na ipaglaban siya... I'm soooo greatfull na pumayag na nga siya... " sarkastikong saad nito at tiningnan ako,  nagtataka naman ako sa sinabi niya maski silang lahat ay nagtataka maliban sa apat.

"Na pumayag siyang makasal sa iba!." tila huminto ang mundo ko sa sunod niyang sinabi,  pilit kong iprinoprocess ang sinabi niya at nagbabakasakali na mali at bawiin ang pinakawalan niyang salita pero di niya ginawa. 

"What?!! " gulat na usal ng kasamahan ko,  pati si ate at Zen ay di makapaniwala sa narinig, 

"You heard it right Levi?  FREYA WILL MARRYING MICHAEL in August 30, same date to the wedding of yours." pagdiriin pa niya at dito na nga ako napaupo,

no!  no! no! it can't be,  no my love!  I need to stop it,  I can't accept it,  please.

"No!  I--I need to stop her! " nagpapanic na saad ko,  akmang tatayo na ako ng biglang hawakan ni Blake ang kamay ko,  tumingin na ako sakanya pero nakita ko ang panlulumo sakanya,  huminahon na rin ito atsaka marahang umiling.

"Too late,  kahit sila mom at dad ay hindi siya napigilan. Even we, can't do anything. Their wedding...." at malungkot itong tumingin saakin

"...is already settled" dagdag niya na nagpahinto saakin. Kasalanan ko to dahil wala akong ginawa. Oo nga naman bat niya naman ako ipaglalaban kung mismo ako na ang bumitaw,  ako na ang sumuko. We're over,  wala na kaming relasyon,  bat pa ako makikialam diba?  but fvck it's so hurt! 




Freya POV

"You look fabulous! " komento ng designer,  nandito ako sa loob ng wedding shop, pumipili ng wedding gown na susuotin ko.  Tiningnan ko ang kabuuan ko sa salamin at nakita ko ang sarili ko na suot ang napakagandang puting gown. Pangarap ko to,  yung makasal,  pero ngayon na matutuloy na hindi na ako masaya.

"Is everthing okay,  madam? " tanong niya,  umiiyak na pala ako, pinahiran ko na muna ang luha ko saka tumingin sakanya at pilit na ngumiti.

"yeah I'm fine.  N-natutuwa lang ako" pagsisinungaling ko,  nasasaktan talaga ako. Tumango tango naman siya at ngumiti,

"So do you like it? "

"yes." sagot ko,

"then,  the gown is yours" masayang saad nito,  muli ko ng tiningnan ang sarili ko,  mukhang wala na nga kaming pag asa ni Levi,  we are now going to take different paths of our lives.

****

"mauna na po muna kayo sa kotse,  maghihilamos lang ako" saad ko kila mama,  tumango naman sila saka na lumabas ng shop dala na rin nila ang napiling gown ko.  Dumiretso na ako sa cr ng shop pero bago paman ako makapasok ay may biglang humablot sa braso ko at isinandal ako sa pader,  nanlalaki ang mga mata ko sa nangyari,  naka facemask ito, nakasombrero at naka coat,  pero alam ko kung sino ito,  kilala ko ang amoy niya.  It was Levi!

Tinanggal na nito ang cap niya at facemask niya habang nakakorner pa saakin ang isang kamay niya.  Tumambad na nga saakin ang gulong-gulo niyang buhok at ang kabuuan ng mukha niya pero may isang nakaagaw saakin ng pansin...  ang namumugtong mga mata niya hudyat na umiyak nga siya.

"L--Levi,  w-hat are you doing h-here? " nauutal na tanong ko dahil diko akalaing nandito siya ngayon sa harapan ko,  sobra sobra ko na siyang namiss at nasasaktan ako aa nangyari saamin sa park.

"is it true... na magpapakasal kana kay.. Mi--Michael?! " gumagaral na tanong niya habang unti unti naring pumapatak ang luha niya,  nasasaktan ako at naawa ako sakanya, pero dapat na ngang maputol kong ano man ang meron kami. Humugot na muna ako ng lakas saka na muli siya tinitigan sa mata,  ang lungkot ng mata niya walang kabuhay buhay.

"yes" deretsang saad ko at nakita ko siyang napayuko,  tila pinipigilan ang luha niya na tumulo.

"why?! bakit ka pumayag, kala ko ba lalaban tayong dalawa? " medyo napasigaw na rin siya buti nalang at walang tao dito.  I look at him confusely, lalaban? e siya itong unang umatras sa labanan e.

"Levi,  you surrender.  Sumuko kana. Ano pang silbe na lumaban ako kung wala akong kasama,  kung wala akong ipaglalaban.  E maski yung ipaglalaban ko sana ay sumuko na,  sumuko na saakin..." pumatak na rin ang luha ko habang binibigkas ang bawat salitang iyon,  masakit but this is the truth.

"Pumayag ka ng magpakasal kay Faye,  kayat pumayag na rin akong maitali kay Michael,  baka nga nilaro kang tayo ng tadhana at pinaniwala na tayong dalawa pero hindi pala" the more I talk,  the more I get hurt.

"Were already over Levi,  natapos na ang laban,  we should accept the fact na natalo tayong dalawa" I said while biting my lips para mapigilan ang pag iyak ko,  but my eyes betrayed me, umagos pa lalo ang luha ko.  Tinitigan niya lang ako at maya maya pa'y iniangat na niya ang kamay niya patungo sa pisnge ko at pinahiran ang luha ko.

"Then let me say my last goodbye" hinawakan nito ang batok ko saka inilapit ang mukha niya sa mukha ko hanggang na naramdaman ko na nga ang malambot niyang labi na dumikit sa labi ko,  while we kiss our tears also didn't stop to flow as we are now saying our last goodbye.







goodbye Levi,  my homie

(SEASON 2) "THAT FIVE FAMOUS ACTORS ARE MY BROTHERS"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon