OXYGEN - ออกซิเจน (မြန်မာဘာသာပြန်) [Completed]

အပိုင္း ၃

8:00 AM

'Ai'Gui! ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီကို ေရာက္လာတာလဲ' Rayက ခန္းမႀကီးရဲ႕ဝင္ေပါက္ေလာက္ကတည္းက တစ္ေလ်ာက္လံုးေအာ္ၿပီးေျပေနတာေၾကာင့္ လူတိုင္းက လွည့္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းရွက္မိၿပီးေတာ့ သူ ေနာက္ထပ္မေအာ္ခင္ သူ႔ဆီ ေျပးကာ သြားလိုက္ကာ…

/'ဒီေန႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ပိတ္တယ္။ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ဒီကို ကူဖို႔လာတာ'

'ဟင္? ဒီေလးႏွစ္အတြင္းမွာ မင္း ေကာ္ဖီဆိုင္ကို ပိတ္ထားတယ္ဆိုတာ ဒီေန႔မွဘဲ ၾကားဖူးေတာ့တယ္။ ထူးျခားတဲ႔အေၾကာင္းျပခ်က္ေတာ့ ရွိရမယ္' သူ႔ရဲ႕အသံက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္ေနတဲ႔အသံျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမက်တာကို ျပဖို႔အတြက္ သူ႔ေခါင္းကို တြန္းထုတ္လိုက္သည္။

'ငါ ဂ်ဴနီယာေတြကို လာေတြ႕လို႔မရဘူးလား'

'အဲ႔ေတာ့… မင္းက မင္းဌာနက ဂ်ဴနီယာေလးကို လာေတြ႕တာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ဂီတေမဂ်ာက ေကာင္ေလးကို လာေတြ႕တာလား'

'မင္း ငါေစာင့္ကန္တာကို ခံခ်င္ေနၿပီလား'

ကၽြန္ေတာ္ စကားေျပာၿပီးတာနဲ႔ Rayကေတာ့ ခန္းမႀကီးထဲကို ေျပးကာ ဝင္သြားခဲ႔သည္။

ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ကာ ခန္းမထဲသို႔ ဝင္လာခဲ႔သည္။ ဒုတိယႏွစ္ တတိယႏွစ္အတြက္ ဆိုင္းပုိဒ္ေလးေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ၿပီးေတာ့ Staffအဖြဲ႕ေတြကေတာ့ ပြဲျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ အေသအခ်ာ ႀကီးၾကပ္စီစဥ္ေနၾကသည္။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာေမဂ်ာက ဂ်ဴနီယာေလးေတြကို ျမင္ေတာ့ သူတို႔က ကၽြန္ေတာ့္ဆီလွည့္ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။ အလုပ္ကိုယ္စီျဖစ္ေနၾကတဲ႔ အဖြဲ႕ေတြကပါ ကၽြန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ၿပီး ႏူတ္ဆက္လာတာေၾကာင့္ ဒါက သူတို႔အတြက္ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ႔ၾကားထဲ ဝင္ေႏွာက္ယွက္ေနသလို ျဖစ္သြားေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ရသည္။ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ နည္းနည္းလွမ္းတဲ႔ေနရာမွာ Ginနဲ႔စကားေျပာေနတဲ႔ Rayဆီ သြားလိုက္သည္။

'ဘာကူေပးရမလဲ'

ကၽြန္ေတာ္ Ginကို ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္။ ၿပိဳင္ပြဲမစခင္မွာ စိုးရိမ္ေနတဲ႔ပံုေပါက္ေနတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူနား သြားလိုက္ၿပီးေတာ့…