OXYGEN - ออกซิเจน (မြန်မာဘာသာပြန်) [Completed]

Special Chapter: Solo×Gui 2

'ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဆင္ေျခေပးဖို႔အတြက္ ျပင္ရေတာ့မယ္ ထင္တယ္'

အေနာက္က ထြက္လာတဲ႔ရယ္သံနဲ႔အတူ အေနာက္ကေန ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေပြ႕ဖက္လာတာေၾကာင့္ မနက္စာျပင္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕လက္ေတြကို အျမန္ရပ္တန္႔ပစ္လိုက္သည္။

'ဘာဆင္ျခင္လဲ'

'Guitarက ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ ေစာၿပီး ထျပန္ၿပီေလ…' ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဂုတ္သားေတြကို ငု႔ံၿပီးနမ္းလာတဲ႔ေခါင္းေလးေၾကာင့္ ၾကက္ဥေမႊေနတဲ႔လက္ကို ရပ္ၿပီးေတာ့ ထိုေခါင္းေလးကို အသာေလးပုတ္ၿပီး ရပ္ခိုင္းလိုက္သည္။

'အဲ႔ဒါဆို အစ္ကိုက အိပ္ယာေပၚမွာ လွဲေနရမွာလား' ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ေမာၿပီးေတာ့ ေခြးေပါက္ေလးရဲ႕ေခါင္းကို ပုတ္ေပးေနတဲ႔လက္ကို ခ်လိုက္ကာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္သြားေအာင္ ေနာက္ကို လွည့္လိုက္သည္။ 'ဒါက ဒရမ္မာကားေတြမွ မဟုတ္တာ… အစ္ကိုက ထမရဘူးဆိုရင္ေတာင္မွ အဲ႔ဒါက… နည္းနည္းပါးပါးပါပဲ… ၿပီးေတာ့ အစ္ကိုက အလတ္ႀကီးရွိေသးတဲ႔လူငယ္တစ္ေယာက္ပဲေလ…'

'အၾကမ္းခံ… အမ္…'

'ဘာလဲ' ေခြးေပါက္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာက ေျပာင္းလဲသြားတာကို ျမင္လိုက္တာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားၿပီး ေျပာလိုက္မိသည္။ ေခြးေပါက္ေလးရဲ႕တည္ေနတဲ႔မ်က္ႏွာထားက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ျပံဳးသြားတာက သိပ္ၿပီးယံုၾကည္စရာမေကာင္းဘူး။

'အဲ႔ဒါဆို ျပန္စရေအာင္ေလ…' Soloက ေျပာေနရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ခါးကို ဆြဲဖက္လိုက္သည္။

'အမ္… So ေရမခ်ိဳးရေသးဘူး မွတ္လား။ ကပ္ေစးကပ္ေစးျဖစ္ေနတယ္' အေတြးထဲမွာေတာ့ ေခြးေပါက္ေလးလုပ္တာကို ရပ္ပစ္ဖို႔ပဲ… အခြင့္အေရးရတာနဲ႔ တန္းၿပီး ထြက္ေျပးမွာ… ဒါေပမယ္႔ ေခြးေပါက္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာက ပိုၿပီးေတာ့ ျပံဳးၿဖီးလာတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။

'ညတုန္းကမွ Guitarနဲ႔အတူတူ ေရခ်ိဳးထားတာကို… မနံပါဘူးဗ်…'

ကၽြန္ေတာ္ မ်က္လံုးအျပဴးသားျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ အေရွ႕မွာရွိေနတဲ႔လူကို ၾကည့္ေနမိသည္။ တကယ္႔ကို မယံုၾကည္ႏူိင္စရာဘဲ… ဒါက ကလူေနတယ္ဆိုတာကို သိေပမယ္႔လည္း အျခားတစ္ဖက္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အခုလိုမ်ိဳး ရွက္ေအာင္ လုပ္ေနသည္။