အပိုင္း ၂၀

28 2 0
                                    

တိန္ တိန္… တိန္ တိန္… တိန္တိန္…

'အိပ္ခ်င္တယ္…'

တိန္ တိန္… တိန္ တိန္… တိန္ တိန္… တိန္ တိန္…… တိန္ တိန္……

'So… အသံေလးပိတ္ေပးပါလား'

တိန္ တိန္… တိန္ တိန္… တိန္ တိန္…

'So…'

ကၽြန္္ေတာ္ မနည္းႀကိဳးစားၿပီး မ်က္လံုးေတြ ဖြင့္ၾကည့္လို္္က္မိေတာ့ မီးအိမ္ေဘးနားက နာရီေလးကို အရင္ဆံုး ေတြ႕လိုက္ရသည္။ အျမင္ေတြက ေဝဝါးေနေပမယ္႔လည္း နာရီလက္တံက ၅ကို ျပထားတယ္ဆိိုတာ ေသခ်ာသည္။

၅နာရီထိုးဘဲ ရွိေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ထားတာ အခုမွ သံုးေလးနာရီေလာက္ဘဲ ရွိေသးတာေၾကာင့္ အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနေသးသည္။

တိန္ တိန္…

'So!'

ကၽြန္ေတာ္ အသံကို ျမွင့္ၿပီးေျပာလိုက္ကာ ခ်က္ခ်င္းထထိုင္လိုက္ၿပီး နာမည္ပိုင္ရွင္ကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထိုုေကာင္ေလးကေတာ့ အိပ္ယာရဲ႕ေခါင္းရင္းကို မွီထားၿပီး ေပ်ာ္ရြင္ေနတဲ႔အျပံဳးေတြႏွင့္ ဖုန္းကို ၾကည့္ေနသည္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ဖုန္းထဲဲဝင္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ေခၚေနတာကို မၾကားရတာထင္သည္။

'So…'

ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ထားၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေပါင္ကို တံေတာင္ဆစ္ႏွင့္ တြတ္လိုက္သည္။ မၾကားခ်င္တဲ႔အသံႏွင့္အတူ… ကၽြန္ေတာ္႔ထက္ပိုၿပီး ဖုန္းကို စိတ္ဝင္စားေနပံုရတဲ႔ေခြးေပါက္စေလးေၾကာင္႔ ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ထဲ မသက္မသာခံစားလိုက္ရသည္။

'Guitar…'

Soloက ဖုန္းကေန အၾကည့္လႊဲလိုက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႔ကို ၾကည့္လာသည္။ ေခြးေပါက္ေလးရဲ႕မ်က္ႏွာက ထူးဆန္းတဲ႔မ်က္ႏွာျဖစ္ေနၿပီး တျဖည္းျဖည္းျပံဳးကာ ရယ္လာသည္။

အျခားအခ်ိန္ေတြမွာ သူရယ္ေနတာကို ေတြ႔ရရင္ ကၽြန္ေတာ္ ဝမ္းသာမိမွာ… ဒါေပမယ္႔ အခုအႀကိမ္ေတာ့မဟုတ္!

'ဘာရယ္ေနတာလဲ' ဘာကိုမွ ဖံုးကြယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားမေနဘဲ စိတ္ဆိုးေနမွန္းသိသာတဲ႔အသံႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္ေမးလိုက္မိသည္။

OXYGEN - ออกซิเจน (မြန်မာဘာသာပြန်) [Completed]Where stories live. Discover now