Doğuştan Rahat

13: Kuşlar öldü beybi.

"Ya bırak beni! Deniz anası bıraksana! Gel sen gel kim garip göreceksin sen!"

Aslında yaklaşık olarak on dakika önce sakinleşmeyi düşünüyordum.

Ama yarim beni tutmak için belime sarılmış haldeyken,sizce sakinleşir miydim yoksa kırmızı görmüş boğa mı olurdum? Gerizekalı kızın üzerindeki ceket kırmızıydı. Ben boğa olmaya razıydım ama matadorum beni bırakmıyordu.

"Esra sen git ben sonra arayacağım seni!"

Nedense bu söz daha da cinlerimi tepeme çıkardı. Hatta küçük küçük Caspercıklar tepemde dolanıyor. "Daha saldırgan! Daha vahşi!" diye bağırıyorlardı.

Esra denen korkak kaçtıktan sonra yarim beni yere bıraktı. Mızmızlanmayı düşünüyordum ki, koltuk altlarıma koyduğu elleriyle beni havaya kaldırdı.

Gözlerimiz aynı hizaya gelince kudurmayı bıraktım.

Bu ne güzel bir pozisyondu böyle!

Güçlü yarim benim, taşıyabiliyordu ulan beni! Asla bir daha spor falan yapmaya çalışmayacağım!

"Bir rahat dur küçük boğa!"

Gözlerime bakarak bağırırken ben farklı şeyler düşünüyordum. "Burada hava sıcaklığı farklıymış he... Daha soğuk sanki tepem üşüdü."

Tepki vermemek için kendini sıkıyordu, bende çuval gibi yığılmamak için ellerimle omzunu tuttum. "Eee,ben eve gideyim?"

Kaşlarını kaldırdı. "Onu köstebek olmadan önce düşünecektin, şimdi hesap vereceksin!"

Beni bıraktı- çok üzgünüm bu durumdan- karşıma geçip kötü polis gibi dikildi.

Polisim Deniz anası olacaksa, en kötü suçları işlemeye razıyım.

En büyük işlediğim suç lisede doğalgaz borusunu kırıp sınıfı su bastırtmaktı. En kötü suçları işleyeceğim,öyle mi?

"Ne hesabı anlayamadım..." İçinden çıkamadığım durumlarda, bayılırdım saf ayağına yatmayı.

"Sen dur ben sana anlatacağım."

"Ben valla sizi takip etmedim. Manyak mıyım ben dimi? Sadece spor salonundan çıktım da hamlamışım biraz yürüyeyim dedim. Sonra tam önünüzden geçeceğim bir baktım o sarı fare bana saf diyor!"

Bir şey demeden bana bakmaya devam ediyordu ama bakışlarından açık bir şekilde gram inanmadığı belli oluyordu. Bende o gram inanama durumunu kiloluk hale çevireceğim ya.. Durur muyum devam ettim konuşmaya.

"Ya bak, koskoca tıp okuyan adamsın. Niye takip edeyim seni değil mi? Ben akşam sporu yapıyordum. Vallahi."

"Yalandan yemin etmeyi keser misin?"

"Keserim.. Hatta Jedi gibi ışın kılıcımla keserim.. Ya beni yanlış anlayacaksın ama. Yok yok-"

"Yeşil."

"Bunlar hep Bay Okaliptüs yüzünden. Bende tam ona bir çim kadın almayı düşünüyordum. Hem ona manita olur,hem benim ikinci iç sesim olur. Ama yok yalnızlıktan gebersin o. Hatta gidip çim adam alacağım bir tane daha kıskandıracağım onu!"

"Yeşil.."

"Kafayı yedim galiba ya. En son oruç tutarken olmuştum böyle. Beynim falan kurumuştu. Ondan. Ya deniz anası sen-"

Ellerini dudaklarıma bastırdı.

Elleri dudaklarımdaydı.

Bir daha dudaklarımı yıkamayacağım. Yemek bile yemeyeceğim. Damar yolu açtırıp damardan besleneceğim. Hatta dudaklarımı mı kessem?