Kestik ve Baştan

otuz sekiz.

Selam selam

Nasılsınız?

Yazım yanlışlarım için üzgünüm.

Keyifli okumalaar<3

*
-Bartu-

Kafamı boynuna gömdüğüm an dünyanın durduğunu düşündüm. Bu anın yaşanacağını hiç düşünmezdim. Ona sarılacağımı, dans edeceğimizi dahası kokusunu içime çekeceğimi hiç düşünmezdim. Hepsi uyanmak istemediğim bir rüya gibi geliyordu. Bu anın gerçek olduğunu kendime kanıtlamak için bir kez daha boynundan çaktırmadan derin bir nefes aldım ve kokusunu içime çektim.

O kadar güzel kokuyordu ki.

Kokusu beni öylesine mest etti ki dilimin ucundaki cümleyi hiç zorlanmadan kurdum. "Seni çok özledim." Hareketlerinde bir duraksama hissettiğimde gülümsedim ama kafamı kaldırmadım ve pozisyonumuzu bozmaya yeltenmedim. Çok mu heyecanlanmıştı? Kalbi benimki gibi mi atıyordu? "Çok özledim." Diyerek tekrarladım cümlemi. Özge ile şartlar gereği hep dip dibe olamıyorduk ancak birkaç ev ötede olduğunu bilmek beni rahatlatıyordu, kaçırıldığı bir hafta boyunca ise nerede olduğunu bilmemek bana neredeyse kafayı yedirtecekti. Öyle ki evdeki tabakları bile sinirden parçalamıştım ve abim buna tek bir kelime dahi etmemişti. Durumum gerçekten içler acısıydı.

"Nasıl?" Diye sordu titrekçe. Benden bu itirafı beklemediği açıktı. Aslında ben de kendimden beklemiyordum, bir an da söylemiştim fakat pişman değildim. Şaşkınlığı beni daha çok gülümsettiğinde istediğini yapıp cümlemi bir kez daha söyledim. "Seni çok özledim, Özge. Çok." Dilim çözülmüş gibiydi. Bu itirafı yapmak sanki beni rahatlatmıştı.

"Bartu?" Dedi sonunda kedi gibi. İsmimi onun ağzından duymak yutkunmama sebep oldu. Sesi bile güzeldi. Bunun yanlış olduğunu söyleyeceğini düşünmek içimi karartsa da ondan ayrılmadım, bu anın tadını sonuna kadar çıkarmak istiyordum.

"Özge?" Dedim ben de onun gibi.

"Biliyor musun, ben de seni çok özledim." Bu defa tam anlamıyla hareketsiz kalan ben oldum. Ne demişti o?

Beni özlemiş. Sevdiğim kız, beni özlemiş.

Sesli güldüğümde o da kıkırdadı. Yaşadığımız saniyelerin güzelliği adeta büyülüydü de zaman yavaşlamış gibiydi. "Nasıl?" Cümlesini gayet iyi anlamıştım ama tekrar duymak için elimden geleni yapardım. Ne yapmaya çalıştığımı anlamış gibi güldü.

"Seni çok özledim." Diye itiraf etti bir kez daha. Dans etmeyi bırakmıştık aslında, Özge öylece ayakta duruyor ve ben de kafamı, boynuna yaslamış bir şekilde ona sarılıyordum. Daha çok sarılmak istediğimde belindeki ellerimi sıklaştırdım. Soğuk elimin altındaki elbisesi, burnumu dayadığım boynu ve yaptığımız itiraf... Bunlar gerçekten oluyor muydu? "Sanırım artık gitmemiz gerek." Dediğinde ne kadar istemesem de ona hak verdim. Zamanımız kısıtlıydı ve Cihan abi şüphelenip peşimizden birini gönderebilirdi bizi kontrol etmek için. Kafamı kaldırdığımda ışıl ışıl gülümsemesiyle karşılaştım. Doğruldum ve onların evine doğru yürümeye başladık.

Engel olamadığım bir sırıtma yüzüme peydah oldu. İçimden kahkaha atmak geliyordu, abime gidip Özge'nin beni özlediği müjdesini vermek istiyordum.

Özge, beni özlemişti.

Kafamı ona çevirdiğimde onun da güldümsediğini gördüm. Bu görüntü ise içimdeki kahkahayı tetikledi. Gürültülü bir kahkaha atmaya başlayınca Özge neden ve niçin olduğunu sorgulamadan bana eşlik edip kahkaha attı. İkimiz de yolda deli gibi gülerken halimizden hiç şikayetçi değildik. Ama gülüşüm ilerden gelen erkek grubunu görünce anında kesildi. Özge'nin kolundan nazikçe tuttum. "Diğer tarafıma geçer misin?" Ne yapmaya çalıştığımı anlamış gibi diğer tarafıma geçti. Özge'yi süzdüklerini düşünmek bile sinirlerimi gererken dişlerimi sıktım ve elimi tekrar beline koydum. Yanımızdan geçip giderlerken utançla elimi Özge'nin belinden çektim.