ဒီအပြစ်သားက ရှင်သန်လို

အခန်း ၂၆.၂

အခန်း ၂၆.၂

သုံးရက်ကြာပြိုင်ပွဲက သူ့မျက်လုံးတွေကို ကျိန်းစပ်နေစေ၏။ သူ အကြောဆန့်လိုက်ပြီး လမ်းဘေးကို သွားကာ အုံ့မှိုင်းမှိုင်း ရာသီဥတုအောက်မှာ ထိုင်စောင့်လိုက်သည်။

အဖော်တွေ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် ထွက်လာခဲ့ကြပြီး သူတို့အုပ်စု ဘတ်စကားပေါ်တက်ကာ ဟိုတယ်ဆီ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

ဟိုတယ်ကိုပြန်ရောက်ပြီးနောက်မှာ ကျန်းလော့ အထုပ်အပိုးတွေ သိမ်းဆည်းပြီးတော့ ယွင်နန်မှာ နှစ်ရက်လောက် လည်ပတ်ဖို့ အသင့်ပြင်လိုက်သည်။ သို့သော် ဘယ်သူထင်မှာလဲ ရလဒ်တွေ ထွက်မလာခင်မှာပဲ ဖုန်းလီက ဖုန်းမိသားစု၏တပည့်တွေ့ကို သူနှင့် ဟိုတယ်ဥယျာဉ်ထဲမှာ လာတွေ့ဖို့ ဆင့်ခေါ်လိမ့်မည်ဟု။

ယခုကဲ့သို့သော အ‌ခါမျိုးမှာတော့ ကျန်းလော့က အရေးမပါသောတပည့်၏ လက်အောက်က တပည့်ငယ်လေး ဖြစ်နေရင်တောင်မှပဲ စည်းမျဉ်းတွေအရ သူ ဖုန်းလီကို သွားပြီးတော့ တွေ့ရမှာပင်။

နေ့လည်စာစားပြီးနောက်မှာ သူ ဥယျာဉ်ဆီ တရွေ့ရွေ့နှင့် သွားလိုက်၏။

ဖုန်းမိသားစုမှာ တပည့်တပန်းတွေ အများကြီးရှိပြီး ပြိုင်ပွဲဝင်ရောက် ယှဉ်ပြိုင်ကြသော အယောက်130မှာ သုံးပုံပုံရင် တစ်ပုံလောက်က ဖုန်းမိသားစုနှင့် နှီးနွယ်နေခဲ့သည်။

တပည့်တပန်းတွေ အများကြီးရှိသော်လည်း လူအနည်းစုကသာ ဖုန်းလီကို လူကိုယ်တိုင်တွေ့ဖူးကြသည်။ ထို့ကြောင့် ကောင်းကင်ဘုံ ဆရာသခင် ဖုန်လီးနှင့် တွေ့ခွင့်ရမည့် အခွင့်အရေးကိုရချိန်မှာ လူတိုင်း စောစောရောက်အောင် လာခဲ့ကြသည်။

ကျန်းလော့ရောက်သွားချိန်မှာ သူ့အရှေ့၌ လူတန်းရှည်အချို့ ပိတ်နေခဲ့ပြီဖြစ်သည်။

သူ နောက်ဆုံးမှာ ပျော်ပျော်ကြီး ပုန်းနေလိုက်သည်။

လူစုပြီးသွားချိန်မှာ ဖုန်းလီက သူ တိုက်ရိုက်သင်ကြားပေးသော တပည့်နှစ်ဦးနှင့်အတူ လျှောက်လာခဲ့သည်။ သူ့မျက်နှာထားက ခပ်တန်းတန်းနေတတ်သည့် ပုံစံဖြစ်ပြီး သူ့ခြေထောက်ထိကျနေသော ထန်ရိုးရာဝတ်စုံကို ဝတ်ထားခဲ့၍ ပန်းချီကားချပ်ထဲကနေ ထွက်လာခဲ့သော ယောက်ျားပျို တစ်ဦးအလားပင်။