မင္​းကို ခ်စ္​မဝ​ေသးလို႔(BL Novel,Myanmar tran)

Ch-19 Unicode

မင်းကိုချစ်မဝသေးလို့
အပိုင်း(၁၉):ချင်မိသားစု (Part-1)
.......

လင်,တကျွမ်းနှင့်သူ့အဖွဲ့သည် နောက်ဆုံးတွင်ချူချုံးသို့ပြန်ရောက် လာခဲ့ကြ၏။လင်,တကျွမ်းတို့သုံးယောက်သည်လဲ တစ်လမ်းလုံးစောင့်ရှောက်ရင်းလိုက်ပါလာခဲ့သည့် မြင်းတပ်သားများအား ကျေးဇူးတင်စကားဆိုကြ၏။ပိုင်စီရင်စုအထိ လိုက်ပါပို့ဆောင်ရန်ပြင်ဆင်နေသည့်မြင်းတပ်သားများအား လင်,တကျွမ်းသည် ယဉ်ကျေးစွာငြင်းဆိုလေသည်။

ထို့နောက်အဆိုပါမြင်းတပ်သားများနှင့် ပိုင်မြို့အဝင်လမ်းတွင်လမ်းခွဲခဲ့ကြပြီးနောက် မြို့တော်အတွင်းသို့မိမိအစီစဉ်ဖြင့်သာပြန်လာခဲ့ကြလေသည်။

မြင်းရထားငါးစီးပြန်လာကြသည်ကို မြို့စောင့်တပ်သားများမြင်ကြတာကြောင့် ချင်ရှောင်ခိုင်အားရယ်မောလျက်
"သခင်လေးချင် ဒီတစ်ခေါက်ကောဘယ်နေရာကို အရောင်းဝယ်သွားလုပ်လာတာလဲ? များလှချည်လား?''

ချင်ရှောင်ခိုင် က "နန်းမြို့တော်ကပါလာတဲ့ ပစ္စည်းတွေပါ။မိသားစုနဲ့မိတ်ဆွေတွေအတွက် လက်ဆောင်အချို့ရယ်  ပြန်ရောင်းမဲ့ကုန်ပစ္စည်းအချို့ရယ်ပါ''

"ဟာဟား! သခင်လေးချင် နောက်များကျုပ်ယောက္ခမ အထည်လာဝယ်တဲ့အခါ ဈေးနည်းနည်းပါးပါးလျော့ပေးပါဦး။သူဟိုရက်တွေထဲက အထည်သစ်တွေလိုချင်လို့ဆိုပြီး ပွက်လောရိုက်နေတာ...'

"ဟုတ်ပါပြီ...''

ချင်အိမ်တော်သို့ပြန်ရောက်ပြီးနောက် ချင်ချိုင်ရှောင်သည့် သူ့မိသားစုဝင်အချို့နှင့် အလုပ်သမားများကိုပါလာသောပစ္စည်းများကို အတင်အချပြုလုပ်စေ၏။ သူတို့ဝယ်လာခဲ့သော လက် ဆောင်ပစ္စည်းအချို့နှင့်အိမ်ရှေ့စံမင်းသားပေးလိုက်သော ပစ္စည်းများကို ခပ်ကြီးကြီးမြင်းရထားတစ်ခုထဲသို့ပေါင်းထည့်စေခဲ့သည်။

ထို့နောက်ချင်ချိုင်ရှောင်သည် ယောက္ခမဖြစ်သူနှင့်ယောက်ဖဖြစ်သူကို လင်ကွန်းရွာသို့ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျလိုက်ပို့ပေး၏။လင်ကွန်းရွာသို့ပြန်ရောက်ချိန်သည် ညနေစာ,စားချိန်သို့ရောက်နေပြီဖြစ်၍ ရွာလည်လမ်းမ၌မည်သူမျှရှိမနေချေ။ညဦးယံရောက်ခါနီးဖြစ်တာကြောင့်အိမ်ထောင်စုတိုင်းဟာ ကိုယ့်မိသားစုနှင့်ကိုယ်အလုပ်ရှုပ်နေကြသလို သူတို့ပြန်လာသည်အားလည်း ဘယ်သူမှ သတိမထားမိကြပေ။