Zawgyi Ver ငယ်ချစ်ပုံ​ပြင် - 竹木狼马 [Myanmar Translation ]

အခန်း ၂၉

အခန္း ၂၉

ရိက်ဳံးက ဒီႏွစ္ႏြေရာသီမွာ အားကစား႐ုံကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ထားသည္၊ ေဘာလီေဘာကြင္းနဲ႕ ဘက္စကတ္ေဘာကြင္းကို ၾကမ္းခင္းအသစ္ေတြကို လွဲထားေပးၿပီး ဖုခြင္းထင္တာေတာ့ ဒါက အရမ္းေခ်ာေနသလိုပဲ ဘယ္ႏွစ္လွမ္းမွေတာင္ မလွမ္းရေသးဘူး ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ေခ်ာ္ထြက္ေနပုံက ထပ်ံေတာ့မလိုပင္

ဒီတစ္ေခါက္ ဘက္စကတ္ေဘာပြဲက အလြန္ႀကီးက်ယ္တယ္လို႔ ေျပာရမယ္၊ ကြင္းထဲမွာေကာ ကြင္းျပင္မွာပါ ဆိုင္းဘုတ္ေတြ ခ်ိတ္ဆြဲထားၿပီး ျပတင္းေပါက္မွာလည္း ပိုစတာ အႀကီးႀကီးေတြ ခ်ိတ္ထားေသးသည္

ပိုစတာေတြထဲက ႏွစ္ခုက ဖုခြင္းလက္ရာျဖစ္ၿပီး ခ်န္လိက ဆရာနဲ႕ေတြ႕ၿပီး ဖုခြင္းက ပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္နီးပါးျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္ ဖုခြင္း ဆရာနားေနခန္းထဲက စားပြဲေပၚမွာ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ ေရးဆြဲေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္

"ၾကည့္ၾကည့္၊ အံ့ဩစရာပဲ" ခ်န္လိက ျပတင္းေပါက္မွာခ်ိတ္ထားတဲ့ ပိုစတာေတြထဲက တစ္ခုကို လက္ညိုးထိုးျပကာ "ခြင္းေလး၊ ေနာက္ဆို ငါကစာေရးမယ္၊ မင္းက ကာတြန္းပုံဆြဲေလ၊ ငါတို႔စာအုပ္ထုတ္ရေအာင္၊ မင္း အ႐ုပ္ညွပ္တာထက္ေတာ့ ပိုက္ဆံပိုရမွာပါ"

"ဘာကိုေရးမွာလဲ?" ဖုခြင္းက ကြင္းထဲကိုလာခဲ့လိုက္သည္၊ ဖုရိက်ယ္တို႔အတန္းရဲ႕ ပြဲစဥ္က ေက်ာင္းဆင္းၿပီးတာနဲ႕ ပထမဆုံးပြဲျဖစ္ၿပီး သူကႀကိဳေရာက္ႏွင့္ေနတာျဖစ္သည္ "အေနတည္တဲ့ ေကာင္ေခ်ာေလးနဲ႕ မိန္းမလွေလးပဲလား"

"မဟုတ္ဘူး၊ ၾကယ္နတ္သမီးကိုခ်စ္မိတဲ့ လူဆိုးႀကီး"

"မင္း ဒီလိုေတြပဲ စဥ္းစားမေနလို႔မရဘူးလား?" ေကာ္ရွန္းက ပါးစပ္ဟလာၿပီး "အခ်စ္အေၾကာင္းႀကီးပဲ ၾကည့္မေနနဲ႕"

"အေစာႀကီးကတည္းက မၾကည့္ေတာ့ဘူး၊ ငါအခု စန္းေျမာင္ ၾကည့္ေနတာ" ခ်န္လိက ဆက္လက္ၿပီး "ငါ သဲကႏၱရထဲမွာ ႐ြက္လြင့္ေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္လုပ္မလို႔"

"ရွန္းအာ၊ ခုနေန ငါတို႔သူမကို လုပ္ေပးလိုက္ရေအာင္" ဖုခြင္းက အံ့ႀကိတ္ၿပီး လွမ္းေျပာလိုက္သည္