Zawgyi Ver ငယ်ချစ်ပုံ​ပြင် - 竹木狼马 [Myanmar Translation ]

အခန်း ၃၅

အခန္း၃၅

အႏုပညာေက်ာင္းတက္မတက္ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ ဖုခြင္းအေျဖမရွိဘူး၊

သူငယ္ငယ္ကတည္းက ပန္းခ်ီဆြဲရတာကို သေဘာက်တာျဖစ္ၿပီး အတန္းေဖာ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း သူ အႏုပညာေက်ာင္း တက္မယ္လို႔ထင္ေနၾကသည္၊ တက္ဖို႔ရာျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီလို႔ေတာင္ ထင္ေနၾကသည္၊ ဒီႏွစ္ထဲမွာပဲ ဆရာကို ဖိတ္ေခၚၿပီး သင္ၾကားမယ္လို႔ေပါ့

ဖုခြင္းလာမယ့္ႏွစ္ေတြအမ်ားႀကီးအတြက္ သိပ္မစဥ္းစားထားဘူး၊ ဖုရိက်ယ္ သူ႕ကို ပထမဆုံးအႀကိမ္ အႏုပညာေက်ာင္းတက္မို႔လားလို႔ ေမးလာတုန္းက သူေျဖခဲ့သလိုပင္၊ အခုသူ႕ရဲ႕အေျဖကလည္း အဲ့လိုပဲ သိပ္ေျပာင္းလဲမႈမရွိဘူး

ခ်ီးကိုသင္၊ ပုံဆြဲတာက အေပ်ာ္ပါဆို

ဖုခြင္းအၿမဲတမ္း သူ႕စာအုပ္ထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို ေမ့ေလ်ာ့ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေပမယ့္ သူဝန္ခံရမွာက သူ ရိက်ဳံးမွာ ဝင္ခြင့္ႏွစ္ခါေအာင္ခဲ့ေပမယ့္ သူနဲ႕ဖုရိက်ယ္က မတူဘူးဆိုတာပင္

ဖုရိက်ယ္က သင္ယူရျခင္းကို ေပ်ာ္႐ြင္ၿပီး တက္ႂကြတဲ့လႈပ္ရွားမႈအျဖစ္ မွတ္ယူထားေပမယ့္ သူက အဲ့လိုမမွတ္ယူနိုင္ဘူးပင္

တကၠသိုလ္တက္တာ ဘယ္ေမဂ်ာကို ယူတာဆိုတာေတြကို သူဘယ္ေတာ့မွ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးဘူး၊ အထက္တန္း ပထမႏွစ္ အထက္တန္း ဒုတိယႏွစ္၊ သူ ဒီလိုနဲ႕ေရာက္လာခဲ့တာျဖစ္သည္၊ အတန္းထဲသြား စိတ္ပ်ံ့လြင့္၊ ေက်ာင္းဆင္းတာနဲ႕ ေလလြင့္၊ အိမ္ျပန္ ပန္းခ်ီဆြဲ၊ အိမ္စာလည္း သတိရရင္ေရး၊ သတိမရရင္ ကူး

စာေမးပြဲမွာလည္း တစ္ခါမွ လွည့္စားၿပီး ႀကိဳးစားပမ္းစား ကူးခ်တာမ်ိဳးမလုပ္ဘူး၊ တက္နိုင္သေလာက္ေရးလိုက္၊ မေရးနိုင္ရင္ ဒီတိုင္း အေျဖလႊာအပ္ေပးလိုက္တာပင္

ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးက တကၠသိုလ္တက္ဖို႔မေျပာနဲ႕ အတန္းတက္ေနတာေတာင္ အခ်ိန္နဲ႕ ေငြကို ျဖဳန္းတီးေနတာပင္

ဖုခြင္းအရင္တုန္းက ဒီလိုကိစၥေတြကို မေတြးဖူးဘူး၊ အခုမ်က္စိေရွ႕ကိုေရာက္လာေတာ့ သူ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္သြားသည္

ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ အေကာင္းဆုံးေသာ စိတ္ေျဖေလွ်ာ့နည္းက စြန္းေဝေခၚၿပီး ေလွ်ာက္ပတ္သြားျခင္းပင္၊ ဒါေၾကာင့္ သူ ပိတ္ရက္မွာ စြန္းေဝနဲ႕အတူ ေဈးဝယ္ထြက္ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္သည္