Zawgyi Ver ငယ်ချစ်ပုံ​ပြင် - 竹木狼马 [Myanmar Translation ]

အခန်း ၃၀

အခန္း ၃၀

ဖုခြင္းရဲ႕လွ်ာက ေလာင္မားရဲ႕ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ထြက္မသြားေပမယ့္ ေလာင္မား ေနာက္ကေန တစ္ခ်က္ေဆာ္လိုက္တာေၾကာင့္ သူ႕ႏွာေခါင္းထဲမွာ ထိုးထည့္ထားတဲ့ သစ္သ်ႉးစက အျပင္ကို ကြၽတ္ထြက္သြားသည္

"ရႈခ်င္!မင္း ဘာလုပ္ေနတာလဲ!" ေလာင္ပါးက ေအာ္လိုက္ၿပီး လက္ဖက္ရည္အိုးကိုခ်ကာ ေျပးလာခဲ့သည္ "သြားေတြလဲ ကြၽတ္ထြက္ကုန္အုန္းမယ္"

"ငါအားအမ်ားႀကီးထည့္မထားဘူး!ၿပီးေတာ့ လက္ဝါးအားလည္း သိပ္မျပင္းဘူး" ေလာင္မားက ဆိုဖာေပၚ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထိုင္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းအလယ္ကို လက္ညိုးထိုးကာ "မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ဒီနားမွာ လာရပ္ၾက၊ ငါမင္းတို႔ကို ေမးစရာရွိတယ္"

ဖုရိက်ယ္က ေကာင္းေကာင္းသြားရပ္လိုက္သည္၊ ဖုခြင္းက အရင္ ကိုယ့္ႏွာေခါင္းကိုယ္ စမ္းၾကည့္ကာ ေသြးထြက္မထြက္ကို မွန္မွာ တစ္ခ်က္ေလာက္ ၾကည့္လိုက္ၿပီး ႏွာေခါင္းတစ္ဖက္ကေသြးေတြကို ခပ္ဖြဖြသုတ္လိုက္ၿပီး ဖုရိက်ယ္ေဘးနားမွာ သြားရပ္လိုက္သည္

"ငါအရင္က မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ေျပာဖူးတယ္မို႔လား?" ေလာင္မားက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ၿပီး "ေျပာဖူးတယ္ေလ?"

"ဘာကိုေျပာဖူးတာလဲ?" ဖုခြင္း အနည္းငယ္ အူတိအူေၾကာင္နဲ႕ ေမးလိုက္သည္

"ငါေျပာတာ ဘာကိစၥပဲရွိရွိ အိမ္ကို ေျပာျပရမယ္လို႔!" ေလာင္မားက ထေအာ္လိုက္ၿပီး "မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ဟုတ္ေနၾကတယ္ေပါ့ေလ၊ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ကိစၥကို ဖုံးကြယ္ထားၾကတာ!ဘယ္လို အဆုံးသတ္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာလဲ!ဘယ္လိုအဆုံးသတ္ဖို႔ စီစဥ္ထားတာလဲ!"

ဖုခြင္း ဒီစကားကို ၾကားလိုက္ရမွ ေလာင္မားေျပာေနတာ လြီရန္ခ်ိဳးရဲ႕ကိစၥမွန္း နားလည္သြားသည္၊ သူေခါင္းငုံ႕ထားၿပီး ဘာမွ ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး

ဖုရိက်ယ္က ႏူတ္ခမ္း ကိုက္ကာ ေလာင္မားကို အၾကာႀကီးၾကည့္ေနၿပီးမွ စကားတစ္ခြန္းကို ေျပာလာသည္ "သား သူနဲ႕အတူ လိုက္မသြားဘူး၊ ၿပီးေတာ့ သူမကို အသိအမွတ္လည္း မျပဳဘူး၊ ဒီလို အဆုံးသတ္ဖို႔ စီစဥ္ထားတယ္"
"အဲ့တာဆိုလည္းငါ့ကိုေျပာေလ! အဲ့တာဆိုလည္းငါ့ကိုေျပာေလ! အဲ့တာဆိုလည္းငါ့ကိုေျပာေလ!" ေလာင္မားက ေျပးလာၿပီး ဖုရိက်ယ္ကို ေအာ္လည္းေအာ္ ရိုက္လည္းရိုက္ကာ ေျပာေနသည္ "ဒါေတြ ငါ့ကိုမေျပာနိုင္ရေအာင္! မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေျပာခ်င္လာေအာင္ ငါမင္းတို႔ကိုေသေအာင္ ရိုက္မွာ မေၾကာက္ဘူးလား"