Zawgyi Ver ငယ်ချစ်ပုံ​ပြင် - 竹木狼马 [Myanmar Translation ]

အခန်း ၃၃

အခန္း ၃၃

ဖုရိက်ယ္က အိပ္မေပ်ာ္ျဖစ္ခဲသည္၊ အစားနဲ႕အအိပ္က သူ႕အတြက္ေျပာရရင္ အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြထဲ ပါသည္။

ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီညက သူအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ဘူး ဖုခြင္း မန္ဟြဖတ္ၿပီးလို႔ အခန္းမီးပိတ္ၿပီး ဖုခြင္းအသက္ရႈသံတိုးတိုးကို ၾကားရတဲ့အထိ သူ ေဘးနားက စာၾကည့္မီးကိုဖြင့္ၿပီး စာအုပ္ကို ဆက္ဖတ္ေနခဲ့တယ္

ဒီစာအုပ္က သူရဲ႕အဓိပၸာယ္မသိဘဲ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ျခားေနတဲ့အရာေတြကို ရွင္းျပေပးခဲ့တယ္၊ သူတစ္ညလုံးဖတ္တယ္၊ နားလည္ေအာင္ႀကိဳးစားတယ္၊ အသိပညာေတြလည္း ရလိုက္တယ္၊

သူ႕အတြက္ ဒီထဲမွာ ေရးထားတဲ့ အေၾကာင္းအရာအေသးစိတ္က နီးနီးနားနားမွာရွိၿပီး လက္လွမ္းမမွီတဲ့အရာေတြပဲ

ရွေဖးသူ႕ကို ဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႕မွ ဖုံးကြယ္ထားတာမ်ိဳးမရွိေပမယ့္ သူအေၾကာင္း၊ သူ႕ခံစားခ်က္ေတြ အေၾကာင္းကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာျပခဲ့ဖူးဘူး၊ ဖုရိက်ယ္က သူ႕ကိုေမးမယ္ ႀကံလိုက္တိုင္း သူကအၿမဲတမ္း တျခားအေၾကာင္းအရာကို ေခါင္းစဥ္ေျပာင္းသြားတတ္သည္

ယခုမႈ ဒီစာအုပ္က ေသာ့တစ္ေခ်ာင္းပဲ ဖြင့္လိုက္တာနဲ႕ အျခားတစ္ဖက္ကို ျမင္လိုက္ရၿပီ ဖုရိက်ယ္ တစ္ခါမွ မေတြးဖူးထားတဲ့ကမၻာအသစ္တစ္ခုက သူ႕ေရွ႕မွာ ျဖန႔္က်က္ထားလို႔ေနသည္

ျဖစ္ရပ္မွန္ဥပမာေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု၊ လူေတြရဲ႕ ဘဝအေၾကာင္းေတြ၊ ရွေဖးနဲ႕က်န္းခ်င္ခိုင္တို႔လို လူေတြေပါ့၊ ေအာ္ၿပီးေတာ့ က်န္းစြန္းတို႔လိုလူေတြ ဒီလူေတြက သာမန္လူေတြလိုပဲ လူစုလူေဝးထဲမွာ ေနထိုင္ေနၾကၿပီး သူတို႔ႏွလုံးသားထဲက တကယ့္အစစ္အမွန္ကိုေတာ့ တျခားလူေတြကို ေပးမသိၾကဘူး၊ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ လက္မခံနိုင္တာမ်ိဳး....

အမည္းစက္၊ ႐ုန္းကန္မႈ၊ စိတ္ဓါတ္က်မႈ၊ ဖယ္က်ဥ္ခံရမႈ၊ ခ်ိဳ႕တဲ့မႈေတြ..........

ျပတင္းအျပင္ဘက္က ေကာင္းကင္က ျဖဴစျပဳလာေသာအခါ ဖုရိက်ယ္ စာအုပ္ကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွာလွဲေနကာ အေပၚက ဗီရိုကို စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္