Zawgyi Ver ငယ်ချစ်ပုံ​ပြင် - 竹木狼马 [Myanmar Translation ]

အခန်း ၄၀

အခန္း ၄၀

ဖုခြင္း ငယ္ကတည္းကေန ႀကီးလာတဲ့အထိ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးသာ ေနခဲ့ၿပီး အိမ္ကလူေတြကလည္း သူ႕အတြက္ သိပ္ၿပီး ဂ႐ုစိုက္စရာမလိုခဲ့ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ သူဒီလိုမ်ိဳး ႀကီးႀကီးမားမား မလုပ္ေဆာင္ခဲ့ဘူးသျဖင့္ ေလာင္မားနဲ႕ေလာင္ပါးက ဒီေန႕ ဖုခြင္းရဲ႕ပုံစံလိုမ်ိဳးကို တစ္ခါမွ မျမင္ဖူးခဲ့ၾကဘူး။

ဧည့္ခန္းထဲမွာ အၾကာႀကီးမေဆြးႏြေးလိုက္ရဘဲ ဖုခြင္းနဲ႕ဖုရိက်ယ္တို႔ အိပ္သြားေတာ့ ေလာင္မားနဲ႕ပါးက သူတို႔အခန္းထဲဝင္ၿပီး ဆက္ေဆြးႏြေးေနၾကသည္

ဖုခြင္း လွဲလိုက္ၿပီး ႏွစ္မိနစ္ေတာင္မၾကာေသး အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္၊ ဒီကိစၥကို သူ႕စိတ္ထဲမွာ တင္းက်ပ္ေနတာၾကာၿပီ ဒီေန႕ေျပာထုတ္လိုက္ၿပီဆိုေတာ့ သူ႕လႊတ္ခ်လိဳက္သလိုခံစားရၿပီး ေနာက္ဆုံး အဆုံးသတ္က ဘယ္လိုျဖစ္ေနပါေစ သူဂရိုမစိုက္ေတာ့ဘူး

ဖုရိက်ယ္ သူ႕ေဘးနားမွာ ထိုင္ေနၿပီး စာဖတ္ေနေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ စိတ္မဝင္စားဘူး၊ ဒီတစ္ပတ္လုံးသူ စာေလ့လာတာကိုပဲ အာ႐ုံထည့္ထားခဲ့ၿပီး အခု စာေမးပြဲၿပီးေတာ့ ဖိအားေတြ မရွိေတာ့သလိုပင္၊ သူအိပ္လို႔လည္းမေပ်ာ္ဘူး ၾကည့္ရတာ သူစိတ္လႈပ္ရွားတဲ့ကိစၥအတြက္ ေဆးေသာက္ဖို႔ လိုေနၿပီထင္တယ္

သူ အခုတေလာ ဖုခြင္းဒီလို ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္တာကို မျမင္ရတာ ၾကာၿပီ

ဖုခြင္း ေလးေလးနက္နက္မရွိဘဲ ႀကီးျပင္းလာတယ္လို႔ ေျပာၾကေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ သူက အဲ့လိုလူမဟုတ္ဘူး

ဖုရိက်ယ္အတြက္ ဖုခြင္းက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြတုန္းကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႕ လြတ္လပ္စြာ အေၾကာက္အ႐ြံ႕ကင္းတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမယ့္ အခု တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ဖုခြင္းက ရင့္က်က္တဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲလာတာကို ေတြ႕ရသည္

ဥပမာ ဒီေန႕ပဲၾကည့္ ဖုခြင္း ဘဏ္စာအုပ္ကို ထုတ္ယူလာတဲ့အခ်ိန္တုန္းက မ်က္ႏွာေပၚမွာ မုန္ကုပ္ကုပ္ အၿပဳံးတစ္ခုသာရွိသည္၊ ဒါေပမယ့္ ကိစၥကို ထုတ္ေျပာလာတဲ့အခ်ိန္ၾကေတာ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္ဘူးဆိုတဲ့ ခိုင္ၾကည္တဲ့စိတ္ဓါတ္ကို သူ႕မ်က္လုံးထဲကေန ေတြ႕ေနရသည္