Sizi beklettiğim ve bu yeni bölüm olmadığı için çok üzgünüm. Ne olduğunu bilmiyorum ama hiçbir şey yazamıyorum. Hergün bilgisayar başına geçip boş sayfaya bakmaktan fenalık geldi. Birkaç cümle yazıp siliyorum ve bu ne zaman geçer hiçbir fikrim yok.
Bir hafta burada değildim ve eve dönerken yeni bölüm yazmak için çok hevesliydim. Ta ki bilgisayar başına oturana kadar. Sınava çok az kaldı ve belki de bu sene ara verseydim çok daha güzel bölümler görebilirdik gibi hissediyorum. Tabi ki bu saatten sonra yapacak birşey yok.
Hikayeyi bırakmadım ve yeni bölüm gelecek ama ne zaman geleceğini bilmiyorum. Ara uzadıkça sizde bende hikayeden kopuyoruz. Bunun için üzgünüm ama iki kelime bir araya gelmiyor. Bana izin vermenize ihtiyacım var. Şuan öyle bir ruh halindeyim ki hikayedeki herkesi öldüreceğim resmen. Öyle bir tıkandım ki sanki karakterler bana bakmış artık birşeyler yaz da rahatlayalım der gibiler.
Şuan bile parmaklarım tuşlar üzerinde geziniyor, ne yazacağımı bilemiyorum.
Bölüm yazmak için uğraştığımı, uyumak üzereyken bile kafamdan kurgular yapmaya çalıştığımı bilin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Trouble (Crime-II)
FanfictionKaranlık çökmüştü.Bu, günün başlangıcı demekti.En azından artık benim için öyleydi.Artık herşey değişmişti. Hayatımdaki hiçbir şey eskisi gibi değildi.Yaşadığım şehir değişmişti.Artık Los Angeles'ta kalıyorduk.Atlanta'dan ayrılmaya karar verdiğimde...
