Trouble (Crime-II)

Trouble 6.Bölüm

YANDAKİ JUSTIN'İN ARABASI! (ARABAYI BOYFRIEND'DEN TANIRSINIZ)

(RUBY'NİN GÖZÜNDEN)

'Bebeğim?'          Gözlerimi kırpıştırıp uyandım.Uyuyakaldığımı bile hatırlamıyordum.Ne kadar zaman geçmişti? Diğerleri ortalıkta yoktu.

'Ne oldu?'         Gözümün önüne gelen tutamları çekip gülümsedi.

'Eve gitmemiz gerek.Buradan istediğin birşey var mı?'           İki tane ufak lamba içeriyi aydınlatıyordu.Yastıklar toparlanmıştı.Başımı iki yana salladım.Justin beni ayağa kaldırdı.Uykunun etkisiyle yalpalayınca beni tuttu.

'Uyumak için ilaçları almayacak mısın?'            Dün gece Justin'in yanın rahatlıkla uyumuştum.Bu geceninde öyle olmasını umuyordum.Uyku ilaçları tuhaf etkiler yaratmaya başlamıştı ve bırakmaktan şikayetçi olmazdım.

'Hayır.İstemiyorum.'         Justin'in gözlerindeki parlamayı farkettim.Umutlanmıştı.Mutlu olmuştu.Mutlu olmasını istiyordum.

'Hadi seni yatağa götürelim.'       Kollarını belime ve bacaklarıma sarıp beni kucağına aldı.Bir an hazırlıksız yakalandığımdan hafif bir çığık attım.Hızla kollarımı boynuna doladım.

'Yürüyebileceğimi biliyorsun değil mi?'         Başını salladı ama yüzündeki sırıtma duruyordu.

'Yine de bu beni durdurmuyor.Seni kucağıma almam için bir nedene ihtiyacım yok.Kucağımda olmanı istiyorum o kadar.'             Benim için hiçbir sakıncası yoktu.Sıcak bedenini hissetmeyi seviyordum.Beni kucağına aldığı zaman aynı şuan yaptığım gibi başımı boynuna gizleyip mırıldanıyor,kokusunu içime çekip boynuna öpücükler konduruyordum.

'Bunların beni tahrik ettiğinin farkındasın değil mi?'         Dudaklarımda muzip bir gülümseme oluştu.Kolları arasında kıpırdandım.

'Sen neden yapıyorum zannediyordun?'            O sırada evden çıkmış kendi kaldığımız eve doğru ilerlemeye başlamıştık.Bahçe soğuktu.Bitkilerin yaprakları ay ışındığında parlıyordu.Ağaçların ve çalıların oluşturduğu gölgeler arasından geçip kapının önüne geldik.

Justin beni kucağından indirmedi.Anahtarı almak için elimi cebine doğru uzattım.Ön cebine elimi sokmadan anahtarın kabarıklığını aradım ama parmaklarım başka bir kabarıklığa değdi.

'Onun hepsi Justin bebeğim.'            Justin sırıtmaya devam ederken gülmemek için dudaklarımı kemirdim.Elimi kalçasının üzerinden arka cebine soktum.Elime değen soğuk metali çıkardım.Anahtarları kilide sokup kapıyı açtım.Justin sırıtmaya devam ediyordu.

İçeriye girince ışığı açmak için uzandım.Justin yürümeye devam etti.Karanlıkta önünü nasıl gördüğünü çözememiştim.

'Salonda durmayacağız.'           Hızla koridoru geçip yatak odasına geldi.Perdeler tamamen açıktı.Ay ışığı yatağın üzerine düşerken bütün karanlığın arasında parlayan yatak dışında birşey göremiyordum.Bu bir işaret miydi? Tam Justin'e uygun bir işaret.

Justin beni yere indirince camın yanına gidip perdeleri kapattı.Yatağın baş ucundaki ışığı açınca gözgöze geldik.

'Neye hazırlanıyorsun?'           Aklından geçeni biliyordum ama onun ağzından duymak istiyordum.Kirpikleri yanaklarında gölgeler oluştururken yatağın etrafından dolanıp yanıma doğru geldi.

'Sen ne olduğunu biliyorsun ama'           Bir elini belime doğru sardı.       'Açıklayayım.'           Diğer eli kalçamın üzerinden kayıp bacağımın başladığı yere doğru kaydı.          'Yaklaşık bir aydır bakir bir oğlan gibiyim ve açlığım giderek artıyor.'           Diğer elide kalçama doğru kayınca parmakları sıkılaşıp etimi avuçladı.        'Bu demek oluyor ki tek bir geceyle elimden kurtulamazsın.Birinin bu aç çocuğu doyurması gerekiyor.Aşağıda söylediklerine göre bu kişi sen oluyorsun.'           Hızla beni kucağına aldı.Bacaklarımı beline sardım.Parmakları tenimi karıncalandırıyordu ve ben anında alevlenmiştim.Yatağa gitmek yerine arkamdaki duvara doğru yaklaştı ve beni sıkıştırdı.Sertliği karnıma baskı yaparken inledim.