Just Married A Stranger

10: Getting there

Kring! Kring! Kring!

Shit! Ang ingay naman ng alarm clock ko! Sumasakit lalo ulo ko. Alarm clock?! Nako! Malalate nanaman ako nito!

Gusto ko na talagang tumayo pero ang sarap parin talagang matulog. Bakit parang matigas nanaman tong kayakap ko? Minulat ko ang mata ko at shit! Si Daniel nanaman ang kayakap ko. Napapadalas ata pagyakap ko sa kanya ah.

Dahan-dahan kong inalis ang kamay ko sa kanya at agad ng pumunta sa closet para mahanda ang damit ko. Hindi ko talaga kayang pumasok pero hindi naman pwedeng excuse na dahil lasing ako kaya hindi ako makakapasok. Haaaay...

"Owww...good morning hon." bati niya sa akin. Wow! Bakit ang hot niyang tingan ngayon sa bagong-gising-look niya

"Ahh...morning. Una na ako. Malalate na kasi ako eh, pahatid nalang ako kay Mang Noel."

"No, hahatid kita. Maghihilamos lang ako. Wait for me in the car." tapos ngumiti siya. Anong nakakatuwa?

Hindi na ako sumagot kasi masyado akong namesmerized sa ngiti niya. Bumaba nalang ako at hinitay na nga lang siya kotse.

"Here." abot niya sa akin ng paperbag na laman ay breakfast meal

"Kailan mo binili to?" pagtataka ko

"Kaninang madaling araw. Feeling ko kasi hindi kana makakakain ng breakfast sa bahay kaya binilhan kita. Kainin mo na para hindi ka mahilo sa coffee shop." and shocks! He smiled again.

That is so sweet hon...syempre sabi ko sa isip ko lang.

"Ah...salamat. Ikaw gusto mo ba?"

"No. Sa sinabi mo palang kagabi busog na ako." at natawa siya

"Anong sinabi ko? May sinabi ba ako sayo? Naalala ko lang kasi ay nung sinundo mo ako sa bar."

"Hmmmm...dun lang? Well okey lang. Hehe!"

"Ano nga yun Daniel?"

"Sikretong malupit hon. Hehe! I'll pick you up later. Pasyal tayo nina Thor since friday narin naman ngayon."

"Nakakainis naman tong si Daniel eh! Pagiisipin pa ako."

"Haha! See you nalang maya hon. I love you." and then he smiled. A very genuine smile. At natunaw ata ang puso ko sa sinabi at ginawa niya.

Kung kahapon hindi ako makapagtrabaho kakaisip bakit tahimik si Daniel, ngayon naman iniisip ko kung bakit ang jolly niya at kung ano kaya yung sinabi ko kagabi?

Lunch time palang at hindi ko ineexpect ang pagdating niya.

"Hi hon. Caramel Latte and carbonara please." sabi niya agad sa akin pagkarating sa counter

"Dito ka maglulunch? Dapat mag-rice ka."

"Are you conserned now on what I eat? Hehe!"

"Ofcourse not. Bakit ba andito ka?"

"I'll take my lunch here dahil tapos na work ko.Hehe."

"Ang aga naman..."

"Kasi po nakuha ko na ang approval nung investor na kausap ko last time kaya wala na ako masyadong ginagawa. Hehe! Dahil lang naman dun kaya ako naging busy this week."