Just Married A Stranger

12: The X and the XXX

"A-anong ginagawa mo dito?!" pasigaw na tanong ko sa kanya sabay bato ng coat niya pabalik

Buti nalang at kaming dalawa lang dito sa veranda at may pintuan muna bago makarating dito. Ang kapal talaga ng mukha niyang magpakita sa akin matapos niya akong iwanan or should I say kaming iwanan ni Thor.

"Love, I'm really sorry." bakit mukha siyang sincere sa pagkakasabi nun? No Shane! He's freaking lying!

"Bullshit Mason! Stop this shit!" hindi ko na talaga nakaya. Dalawang taon din siyang nawala tapos ngayon magpapakita siya.

"Love please listen to me. Hindi ko ginustong iwan ka. Alam mo naman kung gaano kita kamahal diba? Hindi lang talaga ako handa sa nangyari dahil hindi ko rin alam papaano nangyari?"

"What the f***! I've been cursing for 3 times now at dahil lang sayo to! Hindi mo alam ang nangyari? Wow! Clap clap for you! Nagka-amnesia ka agad dahil lang sa nalaman mong magkakaanak ka?" the nerve of this guy to say that

"No love, please listen to me." tapos hinawakan niya ang kamay ko. Pilit kong inaalis yun pero masyadong mahigpit ang pagkakahawak niya.

"I think it would be much better kung bitawan mo na ang kamay nya bago pa lumapat ang kamao ko sa mukha mo." nagulat kaming pareho ng magsalita si Daniel. His angelic face turned into something scary. It's as if makakapatay siya ng tao.

"And who the f*** are you?" tanong naman ni Mason

"Well..." hinigit niya ako para magkadikit kaming dalawa..." I'm her husband."

Nakita ko ang gulat sa mukha ni Mason. Hindi lang yun, nakita ko ang sakit at lungkot sa mga mata niya. What the heck?! I should not even think this way.

"I thought that it's gonna be me and you Shane?"

"No Mason. There's no longer me and you. Nung iwan mo kami, it's just me and Thor."

"No! He's still my kid. Our child, love. Come back to me please." oh shocks! He looks miserable when he said that.

May sasabihin pa sana ako sa kanya pero hinila na ni Daniel ang kamay ko. Nang pasarado na ang pinto ay narinig ko parin ang sinigaw niya sa amin.

"I will make you mine again Shane. Mine again."

We were back in our room but no one is talking. Up until now hindi parin magsink-in sa akin ang nangyari kanina. It's been 2 years...bakit ngayon lang siya nagpakita? Hindi ko na kinaya kaya I went to the bathroom at pinakawala ang kanina pang gustong lumabas na mga luha sa mata ko. I heard Daniel knock on the door pero hindi ko siya pinagbuksan. Ayaw kong makita niya na apektado parin ako kay Mason, na nasasaktan parin ako dahil sa kanya. Yes, I'm angry pero hindi mapagkakaila na may pinagsamahan din naman kami kahit paano at minahal ko siya talaga.

"Hon, open the door please." almost 1 hour na ako dito sa banyo at hindi ko pa talaga kayang lumabas.

"Okey hon, hahayaan na muna kita. Doon nalang ako matulog sa sofa sa labas. Wag kang magalala dahil hindi ako papasok dito sa bedroom hanggat di mo sinasabi. I love you hon."

Baliw na talaga siya! Bakit ganun? Na-comfort agad ako sa tatlong salita na yun? Haaaayyy. It was past midnight when I decided to go out of the bathroom. Agad narin akong nagpalit at sinilip siya sa labas. Dahan-dahan akong lumapit sa mahimbing na natutulog na si Daniel. He's back in his angel face. Oh gosh! It makes my heart race.

Hindi ko alam ang nangyari sa akin pero parang nakaramdam ako ng biglang pagkamiss sa kanya. Since malaki naman ang sofa ay humiga ako sa tabi niya at niyakap siya. At dahil doon ay nakatulog ako agad.

Naramdaman kong para akong lumulutang kaya bigla akong nagising. Nagulat ako ng makitang karga-karga pala ako ni Daniel.

"Nagising ba kita hon? Pasensya kana. Ayaw ko kasing mahirapan ka sa pagtulog mo kaya ililipat kita sa kwarto." sabi niya habang palakad siya sa kwarto

"No." maiksi kong sagot. Nang maihiga na niya ako sa kama ay akmang aalis na siya kaya agad kong hinawakan yung kamay nya.

"Stay." sabi ko sa kanya. Ngumiti lang siya sa akin bilang sagot at tumabi narin sa akin.

Lumapit siya sa akin at ngayon siya naman ang nakayakap. Why do I feel safe when I'm with him? Why do I really feel this way with him? Bigla akong humarap sa kanya kaya nagulat siya.

"May problema ba hon?" nagaalalang tanong niya sa akin

Hindi ko siya sinagot at agad siyang hinalikan. Hindi niya siguro inaasahan ang ginawa ko dahil hindi siya agad nakatugon pero kalaunan ay gumagalaw narin ang kanyang labi. I don't know what gotten to me but I want to feel him. I want to kiss him so he can take me to that different place again. Our kisses became deep yet passionate pero wala na akong pakielam. I started to take off my clothes, when he suddenly stopped.

"Are you sure about this hon?" seryoso nyang tanong sa akin

"Yes...I'm hon." and he smiled with the term that I used.

"Don't take it off yet. Let me do that part." he said with a smirk on his face. Gosh! Why did I suddenly find that smirk hot. I nod as a reply.

He started kissing me again pero ngayon nagsisimula na nyang haplusin at hawakan ang ibang parte ng aking katawan. It brings shiver to my body pero in a good way. Patuloy lang niya akong hinahalikan habang tinatanggal ang suot kong nightgown. He then stopped ng makitang underwear nalang ang natira sa akin.

"Even without clothes on your still perfect...perfectly beautiful."mukhang nababaliw na talaga ako dahil namula ako sa mga sinabi niya

"And I really like it when you blush hon." natawa siya sabay haplos ng mukha ko. Then he rub his thumb into my lips and gosh! Bakit biglang naginit? Nababaliw na ako!

Tinanggal narin niya ang tshirt at short niya and gosh! I can see how hard he is right now. Shocks! Napalunok ako ng wala sa oras. Muli niya ako hinalikan pero ngayon pababa na sa katawan ko ang mga halik niya. Dahil sa sobrang kakaibang sensayon na binibigay niya ay hindi ko na namalayang wala na akong suot na kahit na ano. Hindi ko na yun pinansin at hinayaan nalang siya sa ginagawa nya.

"Ready hon?" nahihirapan pa nyang tanong sa akin

Hindi na ako nakasagot sa kanya dahil sa sobrang kakaiba na ng nararamdaman ko. I just pulled him closer. He smiled coz he actually get what I meant. Then that night we became one...