Part - 77

21.4K 1K 121
                                    

Unicode

တစ်နှစ်ခန့်ကြာသော် ...

"ဟာ ! အိမ်ထဲဝင်တာနဲ့ အရက်နံ့တွေက နှာခေါင်းထဲအရင်ဝင်တာပဲ ။ ဒါကရော
ဘာတွေပစ်ခွဲထားပြန်တာလဲ"

အိမ်တံခါးစဖွင့်လိုက်တာနဲ့ မှောင်မဲနေတဲ့ အမှောင်ထုကကြိုဆိုသလို ခြေထောက်ကိုပါစူးခနဲဖြစ်သွားစေတဲ့ အရာများ ၊ ထို့အတူ အရက်နံ့ကလည်းနံဟောင်နေသည်။ပြီးတော့ စီးကရက်နံ့တွေ။

အရင်တုန်းကတော့ အရက်နဲ့စီးကရက်က သူနဲ့မအပ်တဲ့အရာ ၊ ဒါတွေသုံးရင်အသက်တိုပြီး
မီးငယ်အနားမှာ အကြာကြီးမနေနိုင်ပဲနေမယ်ဆိုတဲ့ လူက မီးငယ်ထွက်သွားတော့ အရက်နဲ့စီးကရက်ကိုသာ အဖော်ပြုပြီးနေသည်။

"လင်းသိုက် ... အိမ်ထဲမှာရှိလား"

မီးခလုတ်ကိုစမ်းကာဖွင့်ရင်း ကြမ်းပြင်ပေါ်က ဖန်ကွဲစတွေကိုပါ မြင်လိုက်ရတာမို့ ထင်လင်းသိုက်ကို အော်ခေါ်မိတော့ အသံမကြားရအောင်တိတ်ဆိတ်နေသည်။

ဒီနှစ်အတွင်းဂုဏ်နဂါးကဟိုတယ်လုပ်ငန်းပြန်လုပ်သည်မို့ အလုပ်ကို ခဏမျှသွားကြည့်တဲ့အချိန်မင်းသန့်ကပါ စျေးဝယ်ရင်းလိုက်လာခဲ့တာမို့ အိမ်မှာက ထင်လင်းသိုက်တစ်ယောက်ထဲ။

"လင်းသိုက် ... ဟေ့ကောင် ရှိရင်အသံပေးပါအုံးကွာ"

"အိမ်ထဲမှာမရှိဘူး မင်းသန့်။အပြင်ထွက်သွားပြန်ပြီလားမသိဘူး"

"မူးမူးရူးရူးနဲ့ကိုကွာ"

ပါးစပ်ကရေရွတ်နေပေမဲ့ မင်းသန့်ပြုံးမောင်က သူ့လက်ထဲကအထုပ်တွေကို မီးဖိုခန်းထဲထားကာ
အပြင်ကို ချက်ချင်းလိုက်ရှာသည်။

ထင်လင်းသိုက်အတွက်အခက်ခဲဆုံးအချိန်ဖြစ်နေပေမဲ့ သူတို့လုပ်ပေးနိုင်တာကို ထင်လင်းသိုက်စိတ်ပါရာလုပ်ဖို့ လွတ်ထားပေးယုံသာ။မီးငယ်ကိုပြန်ခေါ်ပေမဲ့ မီးငယ်ကဆက်သွယ်မခံပဲ သူတို့ကိုပါ စကားပြန်ပြောခြင်းမရှိခဲ့တာ ဒီနေ့အထိပဲလေ။

ထင်လင်းသိုက်ကတော့ မီးငယ်ကဆိုးလိုက်တာ ဆိုတဲ့ စကားတစ်ခွန်းကိုသာပြောရင်း အရက်သမားလုံးလုံးဖြစ်သွားခဲ့သလို.... သူတို့ကလည်း မီးငယ်ကို အပြစ်မတင်နိုင်ပဲ အဲ့ဒီကလေးခွင့်လွှတ်မဲ့အချိန်ကိုသာ ရေတွက်ရင်းမျှော်နေရသည်။

HUSBAND:DaddyWhere stories live. Discover now