Fall Inlove With My Manhid Bestfriend

#38 pagsasalaysay

Kylie's POV

Nagising nalang ako ng may maramdaman akong humahaplos ng buhok ko..

Napatingin ako sa kanya.. si papa lang pala.. katabi nya si mama.. na naka upo sila sa tabi ng kama ko..

Tiningnan ko ang orasan at tiningnan kung anong oras na.. 11 am na pala.. ang tagal ko ng tulog..

"Ma.. bakit di nyo ako gini---" di ko na natuloy ang sasabihin ko ng makita ko kung nasaan ako..

Hospital?

Teka.. naospital ba ako?

Tiningnan ko ang damit ko.. naka hospital clothes na ako..

Napakunot ang noo ko..

0___0

"Ma! Pa! Nasaan si Steve! Gusto ko syang makita" sabi ko sa kanilang dalawa habang pinipigilan wag umiyak..

"Anak.. okey na si Steve.. succesful ang operation.. nagpapahinga nalang sya ngayon" nakangiting sambit sa akin ni mama..

Nakahinga naman ako ng maluwag..

"Anak.. may bali rin pala ang right arm mo.. kaya sabi ng doctor magpa confine ka na.. kaya pumayag na lang rin kami ng mama mo.." sabi ni papa..

"Anak masakit ba? Tatawag ako ng doctor.." natatarantang sambit ni mama.. pero umiling lang ako sa kanila..

Ngumiti lang ako ng tipid sa kanila habang hinahawakan yung kamay kong may benda na..

"Anak.. wala naman kayong nalabanan na babae huh? Bakit ang dami mong kalmot.. lalo na dyan sa mga braso mo" sabi ni mama..

Tiningnan ko naman sila at tumahimik nalang muna..

"Pa.. nahuli ba yung mga nakatakas?" Tanong ko..

Tumingin lang sila sa akin..

"Oo.. lahat sila nasa kulungan na.. pero may isang namatay.. yung nabaril mo anak" sabi ni papa..

Natango tango nalang ako..

"Mamamatay tao na pala ako ngayon.." natatawa kong sambit sa kanila..

Hinawakan naman nila mama at papa yung kamay ko..

"No sweety.. alam naming ginawa mo lang iyon kasi ayaw mo kaming mapahamak.. kaya okey lang yun.. di ka mamamatay tao.. sila yun at hindi ikaw" sabi ni mama sa akin.. naiiyak na tuloy ako ngayon..

"Im sorry.." sabi ko nalang..

Niyakap naman nila akong dalawa..

"No.. dont be sorry anak.. kami ang may kasalanan nito.. kung di lang sana namin kayo pinabayaang umalis kagabi.. eh di sana wala tayo ngayon sa hospital.." naiiyak na sambit ni mama sa akin..

Niyakap ko naman na silang dalawa.. mahal na mahal ko sila to the point na ayaw ko silang mapahamak..

Kumalas naman na ako sa pagkakayakap..

"Pa.. gusto kong puntahan si Steve.." sabi ko..

Nagkatinginan muna silang dalawa bago sila huminga ng malalim at tumango sa akin..

Nginitian ko naman sila.. saka ako dahan dahang bumaba sa kama tapos inalalayan nila ako at yung dextros na naka konekta sa ugat ko..

Nilagay nila yung dextros sa parang lagayan nun na hinihila nalang (di ko kasi alam yung tawag doon eh.. imagine nyo nalang) saka ko yun hinawakan at naglakad na..

Kasunod ko naman sila mama at papa..

"Gusto mo bang mag wheel chair sweety?" Tanong ni mama sa akin.. umiling lang ako sa kanya saka ako naglakad na muli..