Fall Inlove With My Manhid Bestfriend

chapter B- away

"Paano mo nagawa sa akin ito?"

Tiningnan na ako ng matalim sabay nito ay ang paghila sa akin palayo kay Jonas na sanay tutulungan ko pa..

Takbo lang sya ng takbo hanggang sa makarating na kami sa parking saka nya ako pinasok sa loob ng sasakyan then pumasok rin sya..

Natahimik kami saglit hanggang s magsalita na sya..

"Mine---"

"Kylie ang pangalan ko.." Pag tatama ko sa kanya..

Napabuntong hininga nalang sya saka sya muling tumingin sa labas..

"Kylie.. Wala akong ginawa sa kanya.. Ni hindi ko nga sya kilala eh.." Sabi nya sa akin saka nya ako muling tiningnan.. "Hindi ko alam kung bakit nagkaroon sya ng picture kung saan hinalikan ko sya.. Wala akong ginawa sa kanya.." Sabi nya sa akin..

Di ko alam kung paniniwalaan ki sya eh.. Di ko alam kung totoo ba ang mga pinagsasasabi nya sa akin.. Di ko talaga alam kung sino na ang paniniwalaan ko ngayon..

Hinawakan nya ako sa kamay ko.. "Mine ayusin naman natin toh oh.." Sabi nya sa akin..

Tumingin nama ako sa kanya ng matalim..

"Paano pa ako maniniwala sayo?" Tanong ko sa kanya..

Bigla bigla nalang nag iba ang ekspresyon ng mukha nya..

Binitawan nya ang kamay ko saka nya pinaghahahampas ang manibela ng kotse nya..

"Kylie naman! Dont be so immature! Di ka na bata!" Inis nyang sabi sa akin..

"At ako pa ang immature ngayon?" Tanong ko sa kanya..

"Oo.. Kasi di ka naniniwala sa akin! Di mo ako pinaniniwalaan! Di mo ako mahal!" Bigla nyang sambit..

Napatingin ako ng dis oras sa kanya..

Sino ba sya para sabihin sa akin na di ko sya mahal?

Sino ba sa aming dalawa ang naunang magmahal? Hindi bat ako?

Natawa nalang ako in dis belief.. "So ako?