Κάτω από την πανσέληνο

Κεφάλαιο 7

   Το βιαστικό φίλημά του ήταν λες και έπεσε μια δροσοσταλίδα στον φλεγόμενό μού λαιμό. Προσπάθησα να χαμογελάσω, όμως ο πόνος και ο φόβος δεν με άφηναν. Με πήγε σ'ένα δωμάτιο. Με εναπόθεσε στο μαλακό κρεβάτι. Έκλεισα τα μάτια μου. Δυο καυτά δάκρυα έτρεξαν από αυτά. Αισθάνθηκα το παγωμένο του χέρι να πιάνει το δικό μου. Πήγα κάτι να του πω, δεν ξέρω τι, όμως δεν μπόρεσα, γιατί ευθύς με πήρε ο ύπνος...

   Ξύπνησα στο ίδιο δωμάτιο, αυτή τη φορά όμως φορούσα μια νυχτικιά και ήμουν σκεπασμένη. Ο πόνος είχε υποχωρήσει ελαφρώς.Όχι όμως και τα τραύματα στη ψυχή μου. Παραστάσεις από το βασανιστήριό μου έρχονταν διαρκώς στο μυαλό μου. Στα αυτιά μου βούιζαν οι τσιρίδες μου, καθώς και τα γέλια των βαμπίρ... Στο βάθος ακουγόταν ένα παιδικό κλάμα. Μια εντελώς θολή παράσταση πέρασε από το μυαλό μου. Αν και δεν κατάλαβα τι ήταν, με φόβισε. Άρχισα να έχω πονοκέφαλο. Έπιασα με τα χέρια μου το κεφάλι μου.

-Τι κάνεις; Άκουσα μια φωνή.

   Μπροστά μου αντίκρισα τον Στέφεν. Πήγα να πω το όνομά του, αλλά δεν μπόρεσα. Η ίδια προσπάθεια άλλες τρεις φορές. Τίποτε. Ούτε το κλάμα μου ακουγόταν. Μόνο τα δάκρυα μπορούσαν να δείξω το πόσο πανικοβλημένη ήμουν. 

-Μη μου πεις πως δεν μπορείς να μιλήσεις!

Έγνεψα καταφατικά. Το πρόσωπό του σκοτείνιασε. Πάγωσε στη θέση του για λίγο. Ύστερα βγήκε από το δωμάτιο. Επέστρεψε με ένα πιάτο πουρέ.Έφερε μια καρέκλα κοντά στο κρεβάτι και κάθισε.

-Πρέπει να φας λίγο για να δυναμώσεις. Είσαι υπερβολικά σοκαρισμένη, φοβισμένη κι εξαντλημένη για να μπορέσεις να μιλήσεις. Είμαι σίγουρος πως είναι κάτι προσωρινό.

Πήρε το κουτάλι. Του έκανα νεύμα ότι δεν ήθελα να φάω.

-Πρέπει, Αμάντα! Είναι μεσημέρι! Κανονικά έπρεπε να φας και πρωινό! Έστω, μια κουταλίτσα. 

Έγνεψα αρνητικά. Πήγε να με πλησιάσει. Αντέδρασα κάνοντας πίσω τρομοκρατημένη. Μου θύμιζε τόσο πολύ εκείνους τους βασανιστές όταν με πλησίαζε τόσο κοντά. Ξανακάθισε στην καρέκλα του ξεφυσώντας.

-Άμα δεν φας, θα πεθάνεις γιατί είσαι πολύ αδύναμη. Μας συμφέρει και τους δυο να φας. Εσύ θα γλιτώσεις από τον θάνατο κι εγώ δεν θα μπλέξω άσχημα.Μήπως θέλεις να  σου φέρω κάτι άλλο;

Έγνεψα αρνητικά. 

-Λοιπόν, έλα...Μια κουταλίτσα μόνο!